بیماران به زبان عربی یا انگلیسی مسلط نیستند که بتوانند مشکلات پزشکی خود را مطرح کنند.
به دنبال آن، نمایندگان ساکنان و بیماران ، به نمایندگان و ناظران یونامی مراجعه کرده و از آنها خواستار دخالت برای کنار زدن این محدودیت ضد انسانی شدند. اما آنها متاسفانه هیچ اقدام جدی به عمل نیاوردند.
این ادامه شکنجه روانی و فیزیکی مجاهدان لیبرتی از طریق ممانعت از دسترسی آزادانه به خدمات پزشکی است که از ابتدای تحویلگیری حفاظت اشرف از سوی دولت عراق در ابتدای 2009 جریان داشته و تا کنون باعث شهادت شماری از مجاهدان شده است. روز 3 دی مجاهد خلق بهروز رحیمیان، یک ماه پس از جلوگیری استخبارات عراق از بستری شدن در بیمارستان، دچار ایست قلبی شد و به شهادت رسید.
گردانندگان کمیته سرکوب در نخست وزیری عراق، مأموران استخبارات و شخص نخست وزیر که همه این محدودیتها و از جمله جلوگیری از همراهی مترجم تحت نظر آنها اعمال می‌شود، مسئول ضایعات ناشی از این محدودیتها و جانهای از دست رفته اند و به همین خاطر باید مورد تعقیب و محاکمه قرار گیرند. یونامی و مارتین کوبلر نیز به خاطر سکوت در مقابل این محاصره ضد انسانی و ضایعات ناشی از آن باید پاسخگو باشند.
مقاومت ایران برای لغو این محدودیتهای ضد انسانی و تأمین دسترسی آزادانه ساکنان لیبرتی به خدمات پزشکی خواستار دخالت فوری کمیسر عالی پناهندگان و دبیرکل ملل متحد و دولت آمریکا، که در قبال سلامت و امنیت ساکنان مسئول هستند، می باشد.

دبیرخانه شورای ملی مقاوت ایران
2 اسفند 1391 (20 فوریه 2013 )