فرانسه و چشم انداز خاورمیانه و ایران در سال 2013
فراخوان به بازگرداندن مجاهدان لیبرتی به اشرف و به رسمیت شناختن مقاومت ایران
برونو لورو رئیس فراکسیون اکثریت سوسیالیست در مجلس ملی فرانسه-پاریس 2 اسفند 91
مبارزه شما برای یک ایران دموکراتیک و جدایی دین از دولت یک عنصر بنیادی برای آینده است برای آینده ایران و مردم ایران همچنین برای آینده کل منطقه.
تغییر همه جا امکانپذیر است کشوری وجود ندارد که هرگز تغییر را نبیند کشوری وجود ندارد که انقلاب نکند.
«تغییر» یک کلمه زیبا است که باید همه جا اجرا شود و خانم رجوی برای شما آرزو میکنم این تغییر برای شما و با شما هر چه زودتر محقق شود.بله امروز یک تغییر امکانپذیر است.
برای ما مهم است که شما اینجا در این سالن باشید. علاوه بر اینکه یک سمبل است. یک تعهد هم هست.
من در اینجا نام خیابان دانشگاه را «خیابان مقاومت ایران» گذاشته ام.میتوان نام آنرا به «خیابان مقاومت ایران» تغییر داد.
روز چهارشنبه 2اسفند 1391(20فوریه2013) کنفرانسی در مجلس ملی فرانسه با حضور رئیس جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، تحت عنوان «فرانسه و چشم انداز خاورمیانه و ایران در سال 2013» برگزارشد.
دراین کنفرانس که ریاست آن را آقای دومینیک لوفور نماینده مجلس ملی فرانسه از استان وال دواز و رئیس مشترک کمیته پارلمانی برای ایران دموکراتیک برعهده داشت، نمایندگان مجلس ملی و منتخبان و شخصیتهای فرانسوی شرکت داشتند.
سخنرانان کنفرانس عبارت بودند از:
برونو لورو رئیس فراکسیون اکثریت سوسیالیست درمجلس ملی فرانسه،
میشل ترو عضو کمیسیون خارجی مجلس ملی فرانسه،
پاسکال تراس نماینده مجلس ملی فرانسه و رئیس شورای استان،
آندره شاسن رئیس فراکسیون کمونیست در مجلس ملی فرانسه،
ویلیام دوما نماینده مجلس ملی فرانسه،
سناتور رابرت توریسلی از آمریکا،
طاهر بومدرا، مسئول پرونده اشرف در سازمان ملل،
آلن ویوین وزیرپیشین دولت فرانسه در امور اروپایی،
فرانسوا کولکومبه بنیانگذار سندیکای قضات فرانسه،
و استاندار ایو بونه،
سخنرانان، وضعیت بحرانی و جنایات سرکوبگرانه دیکتاتوری مذهبی و تروریستی آخوندها، مداخلات این رژیم در کشورهای منطقه، اصرار آن بر دستیابی به سلاح اتمی و نارضایتی انفجاری جامعه ایران را مورد بررسی قرار دادند به شناسایی مقاومت ایران به عنوان جایگزین دموکراتیک این رژیم ضد بشری فراخوان دادند.
کنفرانس ضمن محکوم کردن حمله وحشیانه موشکی به لیبرتی، برضرورت مبرم بازگرداندن بلادرنگ مجاهدان اشرفی از زندان لیبرتی به اشرف برای تامین امنیت و حفاظت آنها، تاکید کرد.
دومینیک لوفور:
خانم رئیس جمهور،
خانمها و آقایان، دوستان گرامی،
خیلی خوشحالم که شما خانم رئیس جمهور را از جانب کمیته پارلمانی برای یک ایران دموکراتیک میزبانی کنم. ابتدا میخواهم از جانب رئیس کمیته آقای ژرار شاراس پوزش بطلبم که در سفری همراه با رئیس جمهور در ”پویی دم“ در سفر است. او از من خواست صمیمیت و حمایت او را به شما در این لحظات سخت ابراز کنم. همچنین میخواهم به همه نمایندگانی که حضور دارند درود بفرستم که طی این جلسه سخنرانی خواهند کرد. ابتدا به آقای سناتور رابرت توریسلی خوش آمد می گویم، سناتور دموکرات از نیوجرسی که در دهه 1990 عضو رهبری حزب دموکرات در سنا بوده است.
همچنین میخواهم خیر مقدم بگویم به آقای طاهر بومدار رئیس بخش حقوق بشر سازمان ملل در عراق، سلام میکنم به استاندار ایو بونه و نیز به همکارانم میشل ترو، آندره شاسین، پاسکال دو گیلم، ویلیام دوما، پاسکال تراس، فرانسوا کلکومبه و آلن ویوین، که تعدادی از آنها در این جلسه سخنرانی خواهند کرد.
خانم رئیس جمهور از جانب کمیته پارلمانی چند کلمه ای بگویم. شما در 5 دسامبر گذشته به این مکان آمده بودید در آن زمان فضایی که حاکم بود هوشیاری را ایجاب میکرد، به ویژه در باره ساکنان اشرف در کمپ لیبرتی. در آن زمان فضای امیدواری و شادی حاکم بود، زیرا آن جلسه در خاتمه یک مبارزه طولانی و قانونی برگزار می شد، آخرین مانع در راه به رسمیت شناختن شورای ملی مقاومت ایران به عنوان نماینده مشروع مقاومت ایران کنار زده شده بود و نام سازمان مجاهدین خلق از لیست سازمانهای تروریستی آمریکا خارج شده بود.
همین پیروزی را در سالهای پیشتر از آن در اروپا بدست آمده بود. ما این پیروزی قانون را مورد بحث قرار دادیم یک مبازره طولانی که سمبلی بود از جنبش شما و شورا و اشرف در مبارزه علیه رژیم ایران. مبارزه ای که ما از آن درسها گرفتیم، زیرا در مبارزه برای دموکراسی، بهترین سلاح همانا قانون است که ما در آن پیروز شدیم. در برابر فشارها در برابر تردیدها و گاه در برابر همدستی عینی دولتهای غربی با توجه به پیچیدگی اوضاع دیپلوماتیک.
مرحله ای آغاز شد که ما امروز درباره آن سخن خواهیم گفت، این مرحله به بعد از خروج نام مجاهدین از لیست سازمانهای تروریستی است.
این راه باید ادامه پیدا کند در فرانسه، در اروپا در آمریکا و به نظر می رسد که اوضاع پیش می رود زیرا که شما اخیرا به طور رسمی با یک هیأت رسمی کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا ملاقات کردید، برای به رسیمت شناخته شدن شورای ملی مقاومت ایران.
و مبارزه ای که شما از سی سال پیش ادامه می دهید. مبارزه ای ضروری برای انتقال پیام ضروری به مردم ایران که رنج میبرد و در تلاش برای سرنگونی رژیم است و ما در باره این مراحل صحبت کردیم. من اینجا میخواهم بگویم که کمیته پارلمانی همه احزاب سیاسی را در مجلس فرانسه در بر میگیرد و تلاش خواهد کرد جنبش شما در فرانسه از جانب دولت ما هر چه سریعتر به رسیمت شناخته شود.
برونو لورو رئیس گروه سوسیالیست در مجلس ملی دقایقی دیگر به ما می پیوندد تا حمایت آشکار گروه را از این اقدام اعلام کند و ما به طور مصمم این مسیر را طی خواهیم کرد که مرحله مهمی است برای هدف نهایی که همانا تغییر رژیم در ایران و برقراری یک ایران دموکراتیک است.
جلسه امروز ما که از مدتی پیش برنامه ریزی شده بود، در تداوم همین مسیر است و ده روز بعد از حمله وحشیانه علیه کمپ لیبرتی برگزار می شود. جایی که بیش از 3000 تن از اشرفیان در آن مستقرهستند. شما درباره خطرهایی که در وضعیت کمپ لیبرتی برای ساکنان وجود دارد هشدار داد بودید. شما به حق نسبت به عدم صلاحیت دولت عراق برای تأمین حداقل امنیت برای ساکنان لیبرتی هشدار داده بودید. شما به حق درباره دست داشتن گروههای تروریستی و همدستی دولت عراق برای انجام این عملیات هشدار داده بودید. این حملات کشته شدن هفته تن از دوستان شما و اعضای مقاومت ایران را در پی داشت و ما در اینجا خاطره آنها را گرامی می داریم و می دانیم که تعداد زیادی مجروح شده اند. از یک طرف راه طی شده و چشم اندازها وجود دارد و از سوی دیگر امروز با وضعیت اضطراری روبرو هستیم و آن هم این است که با توجه به وضعیت شرح داده شده و فقدان تأمین امنیت در کمپ لیبرتی و همدستی دولت عراق و ناتوانیش برای حفاظت،
همچنین کاستی های سازمان ملل متحد برای تأمین امنیت پناهندگان، مطرح است. وضعیت اضطراری است، و من به شما می گویم که کمیته پارلمانی برای یک ایران دموکراتیک سه هدف روشن و فوری دارد، به دلیل فقدان امنیت و البته اینکه لیبرتی با مشکلات روزمره منجمله بهداشتی مواجه هست، ما خواهان بازگشت ساکنان آن به اشرف هستیم.
دومین هدف این است که استاتوی پناهندگی برای این سه هزار مقاوم ایرانی به دست آوریم
ما هم چنین خواهان تسریع انتقال آنها هستیم که باید از مجروحان و بیماران آغاز و به سرعت پیش رود.
ما شاهد تلاشهای بی وفقه رژیم ایران برای نابودی جنبش شما و ساکنان اشرف هستیم. آنها در واقع میخواهند سمبل مقاومت را در خارج نابود کنند تا بتوانند در داخل به بقای حکومت خود ادامه دهند. این است خانم رئیس جمهور آن چه میخواستم از جانب کمیته با شما مطرح کنم و مواضعی را که ما داریم. از حمایت ما اطمینان داشته باشید به ویژه در این شرایط سخت و از جانب ما به همرزمان خود درودها و حمایتهای ما را منتقل کنید.
برونو لورو ، رئیس فراکسیون اکثریت سوسیالیست در مجلس ملی فرانسه:
با تشکر دومینیک، در ابتدا طبیعتا باید نزد شما می آمدم برای عذر خواهی از اینکه وقتی شما در این سالن جلسه داشتید، نتوانسته بودم بیایم و به شما سلام کنم. ولی عملاً به دلیل برنامه غیر ممکن بود، چرا که مثل همین امروز در همه چهارشنبه ها ما یکسری جلسه داریم و امروز هم به این دلیل مجبور خواهم بود چند دقیقه دیگر برای آماده کردن جلسه موضوعات روز بروم، ولی میخواستم قبل از هر چیز بیایم و به شما سلام کنم، چرا که شما در سالن گروه سوسیالیست هستید و این فقط یک امر سمبلیک نیست. برای ما، یعنی برای تعداد زیادی از ما، و نماینده های زیادی اینجا حضور دارند، برای ما مهم است که شما در این سالن باشید، علاوه بر اینکه یک سمبل است، یک تعهد هم هست . و من میخواستم بیایم و امروز همین را به شما بگویم.
میخواهم به همکارم دومینیک لوفور درود بفرستم، همچنین همه نماینده های حاضر ولی به طور خاص به خانم مریم رجوی، رئیس جمهور شورای ملی مقاومت ایران که شما و ما امروز میزبانشان هستیم.
همه ما با مبارزه ایشان آشنا هستیم. میدانید وقتی که نماینده استان سن سَن دونی هستید، یعنی بسیار نزدیک به وال دواز، وقتی که مستمراً در ارتباط با پارلمانتر هایی هستید که سالیان دراز است که این مبارزه را همراهی میکنند، موضوعی که بارها بین ما مورد بحث قرار گرفت و طی بحثها امکانات عملی مان را مورد بررسی قرار دادیم... چون اهداف سیاسی مشترک را انتخاب میکنیم و راهکارها و اقدامات و شرایط را مورد بررسی قرار میدهیم. من از سالهای سال است که مبارزه شما را دنبال میکنم و اینکه امروز پشت این تریبون در سمت چپ شما هستم (منظوری نداشتم، چرا که دومینیک لوفور در راست شما قرار دارد، به این معنی است که افراد خوبی در کنار شما هستند) و این باعث افتخار من است.
همچنین میخواهم تحسین کنم، ما که اینجا هستیم، یعنی نماینده های سوسیالیست که در این سالن هستند ولی همچنین آندره را اینجا میبینم، میدانم که همکاران از احزاب دیگر هم حضور دارند، کسانی که طی سالیان این مبارزه را در مجلس به پیش بردند، ایو بونه و فرانسوا کلکومبه اینجا هستند. فکر میکنم که اهدافی وجود دارد که اگر درست توضیح داده شود و فکر میکنم که این جلسات مفید میباشند. و همچنین کاری که در جایی که من نام آن را «خیابان مقاومت ایران» گذاشتم یعنی خیابان دانشگاه، بین شماره 101 و 128 که میتوان نام آنرا به «خیابان مقاومت ایران» تغییر داد چرا که کار معنوی که در آن انجام میگیرد، توسط دوستان، توسط کسانی که هر روز اینجا میبینم، کار مفیدی است، چرا که وقتی برای دموکراسی و تغییر مبارزه میکنید، هرگز زیاد از حد نیست، هرگز برخوردهای شما زیاد از حد نیست، هرگز توضیحات شما زیاد از حد نیست، لذا این موضوع هم به نظر من مهم است.
من دیگر به بحث پیچیدگی شرائط در ایران باز نمیگردم، شما توضیح دادید. در مورد پیچیدگی شرائط در منطقه، در مورد روابط متقابل با کشورهایی که در حال تغییر هستند، چه عراق، چه وقایع در سوریه، این تمام موضوعاتی است که امروز مورد بحث قرار داده اید و فکر میکنم و شما اینرا در بحث گفتید – که فرانسه همه جا نقشی دارد که باید ایفا کند. ّآنچه من می خواهم دراینجا بگویم این است که مبارزه شما برای یک ایران دموکراتیک و جدایی دین از دولت یک عنصر بنیادی برای آینده است، برای آینده ایران، برای آینده مردم ایران ولی همچنین برای آینده کل منطقه و به این دلیل است که مبارزه شما یک مبارزه مهم است و من آمدم که به شما بگویم که تغییر همه جا امکانپذیر است. کشوری وجود ندارد که هرگز تغییر را نبیند، کشوری وجود ندارد که انقلاب نکند، کشوری نیست که تصمیم نگیرد که به یک سیستم پایان دهد.
همه این کارها مسلماً نیاز به آماده سازی و سازماندهی دارد ولی امروز من مطمئنم ... درست است که این کار ما نیست که به جای شما آن را انجام دهیم ولی تسهیل امکان بیان آن بر عهده ما میباشد: بله امروز یک تغییر امکانپذیر است و امروز شرایط آن فراهم شده است.
و اگر که بحثها و توجه به این موضوع و صحبتهایی که ما میتوانیم اینجا داشته باشیم بتوانند به تغییر برای یک ایران دموکراتیک ومبتنی برجدایی دین از دولت کمک کنند، این یک آجر کوچکی خواهد بود که ما را در کار شما سهیم میکند. بدون اینکه کار شما را انجام داده باشیم. ولی تلاشی است برای اینکه صدای شما طنین انداز شود و تا تحقق این تغییر شنیده شود.
من نمیخواهم بیش از به صحبت ادامه بدهم، چون سخنرانان زیادی باقی مانده اند ولی میخواهم بگویم که این سالن در اختیار شما است، این سالن از جایش تکان نمیخورد، تغییر نمیکند و تا وقتی که دیگر به آن نیاز نخواهید داشت، در اختیار شما خواهد بود. در حال حاضر شما را فرا میخوانم که به میزانی که میتوانید از آن استفاده کنید.
و همچنین خودمان برای این کارزار فرا میخوانم. میدانم که دومینیک برای گروه سوسیالیست این موضوعات را با دقت دنبال میکند و به اطراف ما منتقل میکند. همیشه لازم است که بهتر توضیح داده شود، ولی میخواستم با یک پیام امید حرفم را به پایان ببرم، یک پیام امید، چون مبارزه سیاسی شما، پیروزی هایی که دومینیک یادآوری کرد، راه را برای چیزی که فردا میتواند – و من از همان واژه یی که کارزار انتخابات مان استفاده میکنم، بدون اینکه بخواهم چیزهایی را که قابل قیاس نیستند، قیاس کنیم– ولی «تغییر» یک کلمه زیبا است که باید همه جا اجرا شود و خانم رجوی برای شما آرزو میکنم که این تغییر برای شما و با شما محقق شود، هر چه زودتر.
میشل ترو عضو کمیسیون روابط خارجی مجلس ملی فرانسه:
خانم رئیس جمهور،
آقای وزیر، همکاران پارلمانتر فرانسوی،
آقای سناتور از آمریکا،
این باعث خوشوقتی واقعی است که شما را خانم گرامی بار دیگر در این مکان معتبر مجلس ملی فرانسه که معمولا محل جلسات حزب اکثریت در حاکمیت است، می بینم. آقای دومینیک لوفور همه چیز را گفت من تلاش خواهم کرد که تکراری صحبت نکنم، میخواهم به نوبه خود بگویم که مسئله لیبرتی چقدر جلوه گر مشکلاتی است که مقاومت ایران با آن روبرو است تا بتواند مبارزه خود را علیه دشمنان متعدد خود به پیش ببرد.
اعتراض کردن کافی نیست. تومار امضاء کردن کافی نیست، بلکه باید پیشروی کرد. دومینیک لوفور به راه حلها برای پیشگیری از چنین جنایاتی اشاره کرد. او یادآوری کرد و شما خواستار شدید و ما در کمیته پارلمانی فرانسه در حمایت از مردم ایران از شما حمایت می کنیم و از خواسته شما برای بازگشت ساکنان لیبرتی به اشرف حمایت می کنیم. همه می دانیم که چنین حادثه ای در اشرف، میزان تلفات بسیار کمتری می داشت تا در لیبرتی. لذا دیپلماسی ما باید این ضرورت فوری را در اولویت کار خود قرار دهد. این ضروری و اجنتاب ناپذیر است. فرانسه باید از نفوذ خود روی اتحادیه اروپا استفاده کند تا اتحادیه اروپا نیز اقدام مشابهی انجام دهد. دوستان آمریکایی ما نیز باید در همین جهت حرکت کنند. این هدف باید هر چه زودتر حاصل شود. دومین نکته ای که می خواهم اشاره کنم، این است که کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد، باید موقعیت پناهندگی ساکنان لیبرتی را اعلام کند. این موقعیت پناهندگی حفاظت آنها را تضمین می کند و اقدامات دیپلماتیک باید در این جهت بکار گرفته شود تا ساکنان لیبرتی هر چه زودتر به اشرف بازگردند.
من با این دید به اینجا آمده ام که بیشتر سخنان شما را بشنوم، تا خودم حرف بزنم. زیرا نیاز داریم در باره سیاست داخل ایران بدانیم. می دانیم که وضعیت اقتصادی دهشتناک است ، می دانیم که جناحهای این حکومت مذهبی در جدال روز افزون هستند، این احساس وجود دارد که رژیم به پایان عمر خود رسیده است، و همه شرایط برای تبدیل این کشور زیبا و این تمدن غنی به یک ایران دموکراتیک فراهم شود.
بسیاری از نمایندگان مجلس ملی از شما حمایت می کنند و ما حداکثر تلاش خود را می کنیم تا آرمان عادلانه شما را به همگان بشناسانیم و امیدواریم که در آینده ای نه چندان دور این خوشبختی را داشته باشیم که با شما آن تغییر ضروری را در زمینه سیاسی در ایران محقق کنیم.
سپاسگزارم.
آندره شاسین نایب رئیس گروه دموکرات و جمهوریخواه درمجلس ملی فرانسه:
خانم رجوی گرامی،
همکاران گرامی و منتخبین
خانمها ، آقایان
با توجه به چالشهای سهمگینی که در برابر خود داریم و وضعیت فوق العاده اضطراری که وجود دارد، بخصوص با حمله وحشیانه یی که علیه مقاومت شما اخیراً صورت گرفت. ما تلاش خواهیم کرد به مقاومت ایران که شما خانم رئیس جمهور هدایت می کنید، کمک کنیم. چگونه کمک کنیم؟ باید بگویم که نقض حقوق بشر در ایران دهشتناک و غیرقابل قبول است، بخصوص آنچه که در 9 فوریه علیه کمپ لیبرتی رخ داد نه تنها در پی ضربه زدن به مقاومت شما بودند بلکه این نشان می دهد که دوران تغییر فرارسیده است. ما اینجا همانطور که گفتم باید با فروتنی در رابطه با حقوق پایمال شده شما صحبت کنیم و بگوییم آنچه باید به فوریت انجام شود همین است و اینکه ساکنان بتوانند به اشرف بازگردند. این یک هدف اضطراری است. کاغذ بازیها و پروسدورهای توخالی را باید کنار گذاشت، آنهایی که امرو در این کمپ هستند که بیشتر دارای وضعیتی شبیه قرون گذشته است، راه حل برای نجات هرکس که در خطر باشد باقی ماندن در این کمپ نیست، بلکه عکس آن درست است. من یک احساس قوی دارم و مطمئنم که همکارانم نیز با نظر من موافق باشند و آن اینکه اگر تغییر حاصل شود، ضروری خواهد بود که همه ما مسئولیت سنگینی بدوش بکشیم. البته قبل از هر کس شما خانم رئیس جمهور و همه یاران و مردم شما. هدف تغییر فقط برای تغییر نیست بلکه هدف این است که بالاخره ما به یک ایران دموکراتیک دست یابیم، ایرانی با یک برنامه تغییر واقعی برای تأمین منافع مردم ایران کمکی که ما می توانیم به شما بکنیم، یک کمک بدون چشمداشت باید باشد و انتقال دریافت هایمان درباره یک توسعه فراگیر که حاصل همکاری باشد، زیرا مسلماً شما در فردای روزگار نیاز به همکاری بین المللی خواهید داشت