از روز دوشنبه 25 فوریه ۲۰۱۳ (۷ اسفند ۱۳۹۱) بیست و دومین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در شهر ژنو آغاز شد و تا ۲۲ مارس ۲۰۱۳ (۲ فروردین ۱۳۹۲) ادامه خواهد یافت.
روز سه شنبه 26 فوریه 2013 محمد مهدی آخوندزاده بسطی بعنوان معاون امور حقوقی و بین الملل وزارت امور خارجه رژیم آخوندی در نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو شرکت میکند و سخن میگوید.
چه دردناک است که تریبون نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل را به فرمانده ترور شهید حقوق بشر دکتر کاظم رجوی بدهند.
نقش آخوندزاده بسطی در ترور شهید حقوق بشر دکتر کاظم رجوی چیست؟
فتوای ترور دکتر کاظم رجوی در سال 1986 توسط خمینی صادر شد و بدنبال آن 12 تروریست توسط ریشهری وزیر اطلاعات وقت برای آموزش های لازم به مدرسهٌ ضدجاسوسی در پادگان لویزان و مرکز آموزشی آبیک فرستاده شدند.
سه طرح آلترناتیو
در تابستان 1989 قبل از اینکه رفسنجانی بر کرسی ریاست جمهوری بنشیند و فلاحیان وزیر اطلاعاتش شود، بخاطر سرعت بخشیدن به ترور شهید حقوق بشر دکتر کاظم رجوی جلسه ای مرکب از ریشهری وزیر وقت اطلاعات، علی فلاحیان قائم مقام ریشهری، سرتیپ پاسدار احمد وحیدی معاونت وقت اطلاعات سپاه (اولین فرمانده نیروی قدس) و محمدمهدی آخوند‌زاده بسطی مدیرکل روابط سیاسی و بین‌المللی وقت وزارت خارجه و چندین تن از معاونان وزارت اطلاعات تشکیل شد. در این جلسه براساس شناساییهای اولیه سه طرح اولیه برای ترور پروفسور کاظم رجوی مورد بحث قرار گرفت. طرح اول: دکتر رجوی را با تمام اعضای خانواده در خانه قتل‌عام کنند. طرح دوم: نصب بمب به خودرو دکتر رجوی. این بمب با بالا‌رفتن سرعت ماشین (در سرعت بیش از 40 کیلومتر) منفجر می‌شد. طبق این طرح بمب یا به ترمز و یا به سوییچ ماشین وصل می‌شد. طرح سوم: ترور دکتر در حین تردد به خانه و یا از خانه. تصمیم‌گیری نهایی و تخصیص بودجه نتایج جلسه فوق در کمیته امور ویژه دفتر خامنه ای بعداز تشکیل دولت رفسنجانی بررسی شد. در این جلسه خامنه ای، رفسنجانی، آخوند محمد حجازی (رئیس کمیته امور ویژه)، آخوند فلاحیان (وزیر اطلاعات)، ولایتی وزیر خارجه و ریشهری وزیر اسبق اطلاعات و محسن رضائی فرمانده سپاه پاسداران شرکت داشتند که در آن طرح بررسی و با بودجه مربوطه به تصویب رسید.
در 30 اوت 1989 یک اکیپ به‌ریاست محمد مهدی آخوندزاده بسطی با پاسپورت دیپلوماتیک به‌همراه سعید همتی (یکی از 13 تروریست ترور دکتر کاظم) برای بررسی عملی طرح به ژنو رفتند. براساس ارزیابی این اکیپ طرح دوم منتفی شد و قرار شد روی طرح اول و سوم کار کنند.  اعزام تیمهای ترور پس از بازگشت اکیپ آخوندزاده بسطی تا ترور جنایتکارانهٌ دکتر کاظم رجوی، جمعاً سه بار تیمهای تروریستی به ژنو اعزام شدند. در 18 اکتبر 1989 این تیم که از جمله شامل یدالله صمدی، صادق بابایی، محمود سجادیان و علی کمالی بود، وارد ژنو شدند و قصد داشتند که طرح اول (قتل عام خانواده رجوی) را اجرا کنند اما بعلت در مسافرت بودن دکتر کاظم رجوی ناچار شدند که به تهران بازگردند.
31 ژانویه 1990 تیم دوم مرکب از تروریستها، صمدی، بابایی، محمود سجادیان، محمدرضا جزایری و هادوی با پاسپورت خدمت به ژنو آمدند. در شناسائی مجدد روی درصد موفقیت در طرح 1 و 3 دچار اختلاف شدند و به تهران بازگشتند.
اعزام سومین تیم و انجام ترور
در 10 آوریل 1990 شش نفر از تروریستها با نامهای پاسپورتی محمد سعید رضوانی، یدالله صمدی، سعید همتی، محسن پورشفیعی، علیرضا بیانی همدانی، ناصر پورمیرزایی و سعید دانش با پرواز تهران - ژنو ایران ایر با پاسپورت خدمت وارد ژنو شدند. محمدعلی هادی نجف‌آبادی سفیر ایران در امارات عربی با پاسپورت دیپلوماتیک ایرانی شماره006646، در 18 آوریل 1990 به ژنو رفت و در هتل انترکنتینانتال اتاق625 مستقر شد. محمدمهدی آخوند‌زاده بسطی نیز در همین روز با پرواز ایران ایر به ژنو رفت و در همان هتل مستقر شد.آخوندزاده و هادی نجف‌آبادی نظارت بر عملیات را به‌عهده داشتند و در طول اقامتشان در ارتباط مستمر با تهران تصمیم گیری در اجرای ترور را پیش میبردند.
تروریستهای دیگری به‌نامهای دارابی، علی کمالی، محمود سجادیان، علی هادوی، علی مصلحی‌عراقی، محمدرضا جزایری با پروازهای دیگر وارد ژنو شدند. و بالاخره در روز 24 آوریل 1990 ساعت11و 50دقیقه پروفسور کاظم رجوی در حالی که جهت کارهای بانکی از منزل خارج شده بود مورد تهاجم تروریستها واقع شده و به شهادت می‌رسد. عصر همان روز آخوندزاده و هادی نجف‌آبادی و شماری دیگر از تروریستها، با پرواز ایران ایر به تهران بازگشتند.
گزارش به رفسنجانی تروریستها بعداز بازگشت به تهران یک گزارش 40صفحه‌یی از این جنایت فجیع برای رفسنجانی تهیه کردند.در این گزارش آمده است:
فرماندهٌ نظامی عملیات از ابتدا دارابی و معاون او علی مصلحی عراقی بود. ابتدا آنها می‌خواستند براساس طرح اول یعنی تهاجم به خانه عمل کنند. اما در عمل در بین آنها اختلاف بروز کرد و دارابی در نامه‌یی به تهران نوشت: «به‌علت اصولی نبودن و سوختن طرح شخصاً حاضر به انجام کار نمی‌باشم، آقای عراقی به‌هیچ‌وجه رعایت اصول اطلاعاتی را نمی‌نماید و با افراد بومی رابطه برقرار می‌کند…». وی در این نامه خواهان بازگشت تیم به تهران می‌شود. هم‌زمان علی مصلحی به تهران اعلام می‌کند از نظر او طرح بدون اشکال است و می‌گوید: «گویا آقای دارابی فکر می‌کنند با نبود ایشان کار انجام نمی‌شود».
به‌دنبال پیشنهاد کنسل کردن طرح توسط دارابی، آخوندزاده بسطی با تهران برای تعیین تکلیف تماس می‌گیرد. مسئولین وزارت اطلاعات در تهران تأکید می‌کنند که رفسنجانی خواهان اجرای این طرح است و روی انجام آن تأکید می‌کند. آخوندزاده بسطی، دارابی را از دور عملیاتی خارج کرده و مسئولیت ترور را به تیم مصلحی واگذار نمود. وی ضمن بررسی مجدد، طرح اول را (تهاجم به خانهٌ دکتر) با توجه به اشکالاتی که دارابی گرفته بود منتفی کرده و طرح سوم را به اجرا در می‌آورد. از این پس تروریستها به‌مدت یک‌هفته خانه و ترددات دکتر رجوی را به‌طور فشرده زیر نظر گرفته و مقدمات عملی کار را فراهم می‌کنند. طبق طرح، انجام عملیات ترور توسط 3ماشین طراحی شده بود.
•    یک اتومبیل به فرماندهی شخص مصلحی، که فرماندهی کل عملیات را نیز به‌عهده داشت. این تیم که از خودرو گلف استفاده می‌کرد، تیم آتش را تشکیل می‌داد.
•    اتومبیل دوم به فرماندهی سعید دانش که تیم پشتیبان را به‌عهده داشت.
•     اتومبیل سوم که قرار بود از صحنه فیلم تهیه کند.
تروریستها از ساعت 9 صبح روز 24 آوریل 1990 دکتر کاظم را زیر نظر گرفتند. در ساعت11.15 دقیقه دکتر برای مراجعه به بانک از خانهٌ خارج می‌شود ولی از خودرو معمول خودش استفاده نمی‌کند و از اتومبیل دیگری استفاده می‌کند. مصلحی با ماشین گلف، این اتومبیل را از خانه تعقیب می‌کند. وقتی دکتر برای مراجعه به بانک پیاده می‌شود، تروریستها مطمئن می‌شوند که سرنشین این خودرو دکتر رجوی است. مصلحی با بی‌سیم‌ بقیه ماشینها را هماهنگ می‌کند. دکتر پس از خروج از بانک در یک مغازه مدتی متوقف می‌شود، مصلحی تصور می‌کند که تعقیب آنها لو رفته و به‌همین خاطر دکتر از مغازه خارج نشده است. لذا ابتدا تصمیم می‌گیرد عقب‌نشینی کنند، اما در همین حین دکتر کاظم از مغازه خارج می‌شود و تروریستها به مأموریت شوم خود جامعه عمل میپوشند  آخوندزاده بسطی
محمد مهدی آخوندزاده بسطی متولد1334 (1955) از رشت، نام پدر حسین، از دیپلومات تروریستهای وزارت خارجه، مدیرکل سیاسی و روابط بین‌المللی وقت وزارت خارجه بود، و مدتی نیز در کشورهای مختلف سمت سفیر داشته است. وی با پاسپورت خدمت به‌شمارهٌ006588 به سوئیس مسافرت می‌کرد. وی در 17 آوریل 1990 با ایران ایر با بلیت شمارهٌ (831174 4261 096) وارد ژنو شد. در این پرواز سعید دانش و ناصر پورمیرزایی نیز حضور داشتند. وی به همراه هادی نجف‌آبادی در هتل اینترکنتینانتال که از قبل توسط کنسول رژیم در ژنو محمد ملائک رزو شده بود، مستقر شد. وی چند ساعت پس از عملیات در روز 24 آوریل 1990 با پرواز ایران‌ایر737 همراه هادی نجف‌آبادی به تهران بازگشتند.