شورای حقوق بشر ملل متحد اجلاس بیست و دوم بیانیه مشترک سازمانهای غیر دولتی دارای رتبه مشورتی ملل متحد - فرانس لیبرته (بنیاد دانیل میتران) سازمان بین المللی حقوق بشر زنان گسترش آموزش بین المللی جنبش ضد نژادپرستی و دوستی خلقها (مرآپ)

-پناهندگان در کمپ لیبرتی درعراق در بازداشتگاه خودسرانه بسر می برند و تحت حملات موشکی قرار می گیرند

-شورای حقوق بشر از شورای امنیت بخواهد تا حفاظت و امنیت این پناهندگان تضمین شود دبیرکل ملل متحد  باید ترتیب بازگشت فوری آنان به اشرف برای تضمین امنیت و حفاظتشان را بدهد

-دبیرکل ملل متحد باید دستور دهد تا یک تحقیق دقیق در مورد شهادتهای آقای بومدرا و اسناد نگران کننده در مورد جانبداری نماینده ویژه اش در عراق انجام گیرد

یکسال از جابجایی ساکنان اشرف به کمپ لیبرتی میگذرد. به آنان گفته شده بود برای اجرای مصاحبه های کمیساریایی عالی پناهندگان از کمپ سرسبز و مدرن اشرف که طی 26 سال با منابع خودشان ساخته اند، به یک مکان موقت ترانزیت (تی تی ال) یک کمپ نظامی سابق نزدیک فرودگاه بغداد به نام کمپ لیبرتی منتقل میشوند. تا کنون فقط 5 تن از این پناهندگان به خارج از عراق منتقل شده اند. عدم وجود چشم انداز سریع برای انتقال این پناهندگان به علاوه شرایط نامساعد زیستی در کمپ لیبرتی نشان میدهد که این جابجایی چیزی بیش از یک بیخانمان سازی فریبکارانه نبوده است.
زیرساختهای کمپ لیبرتی به رغم همه تلاشها و هزینه های ساکنان طی 10 ماه گذشته، با استانداردهای بین المللی فاصله زیادی دارد. بدنبال بارندگی شدید در 25 دسامبر 2012 کمپ لیبرتی دچار سیلاب شد بنحوی که آب تا زانو رسید و ترکهای منابع پوسیده زباله و فاضلاب منجر به این شد که مخلوطی از آب و فاضلاب سطح سراسر کمپ را بپوشاند و باعث آلودگی شدید محیط و گسترش بیماریهای عفونی شود. این وضعیت بخوبی نشان میدهد که اطلاعیه یونامی در تاریخ 31 ژانویه 2012  تا چه حد غیرواقعی بوده است. یک سند تکان دهنده کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد به تاریخ 19 ژانویه 2012 تاکید میکند که به لحاظ فنی نمیتوان سالم بودن زیرساختهای لیبرتی را بر اساس استانداردهای بین المللی و قوانین کمیساریای عالی پناهندگان و سازمان جهانی بهداشت تایید کرد.
یک مقام ارشد سابق یونامی، آقای طاهر بومدرا که تا مه 2012 مسئولیت موضوع اشرف را به عهده داشته است، در یک جلسه پارلمانی در انگلستان به تاریخ 29 ژانویه 2013 با اشاره به سند فوق به گروهی از نمایندگان این پارلمان گفت وی صراحتا به نماینده ویژه دبیرکل در عراق مارتین کوبلر گفته بود شرایط لیبرتی برای زیست قابل تایید نیست.
از این پیشتر آقای بومدرا در شهادت تحت سوگند در استماع کنگره آمریکا گفته بود که کوبلر در برخورد با پرونده اشرف بیطرف نیست و در سمت دولت عراق است. وی شهادت داده بود که  یونامی در تعیین سرنوشت ساکنان بطور دائم و سیستماتیک با سفارت ایران در بغداد ملاقات و تبادل نظر دارد.
بنا به شهادتها در کمپ لیبرتی، حقوق پایهای ساکنان مانند دسترسی آزادانه به دارو و پزشک، داشتن مترجم و پرستار همراه بیمار، خصوصی بودن رابطه پزشک و بیمار مکررا نقض میشوند. این کارشکنیها تا کنون منجر به درگذشت بیماران لیبرتی بهروز رحیمیان در نوامبر 2012 و غلامحسین صادقی در ژانویه 2013 شده است.
گروه کار بازداشتهای خودسرانه ملل متحد که در شصت و سومین نشست خود شکایات پناهندگان لیبرتی را در مورد شرایط کمپ مورد بررسی قرار داد شرایط کمپ را در نظریه ایکه در 17 ژوئیه 2012 بطور عمومی اعلام شد”مشابه زندان“ توصیف کرد.
حتی وکلای ساکنان که در روز2 ژانویه 2013 از واشنگتن به بغداد رفته بودند اجازه نیافتند با موکلان خود در داخل کمپ دیدار کنند و تنها شماری از نمایندگان ساکنان در آن سوی دیوارهای کمپ در محل کمیساریا با وکلا ملاقات کردند.
دولت عراق از اینکه این پناهندگان اموال خود (شامل داراییهای قانونی منقول و غیرمنقول به ارزش550 میلیون دلار) را بفروشند جلوگیری میکند و قصد دارد که اموال ساکنان را برباید.
سناتور توریسلی و پروفسور اشنیبام، نمایندگان قانونی ساکنان برای حل مساله اموال ساکنان اشرف از اول تا چهارم ژانویه 2013 از عراق دیدن کردند.
گزارش این سفر چهار روزه که برای مقامات ملل متحد و آمریکایی ارسال شده همچنین تصریح می‌کند: دولت عراق هر نوع مانعی را برای یک نتیجه درست قانونی و منصفانه در مورد اموال علم خواهد کرد. ما نگران هستیم که یونامی نباید طوری عمل کند که این رفتار نامشروع و یا ادعاهای بی پایه را حمایت کند. بجای آن ما انتظار داریم یونامی موضعی بیطرفانه اتخاذ کند که با اصول قانون بین المللی که مدتهاست بخشی از سیستم سازمان ملل است همخوان باشد.
نکات فوق به وضوح نشان میدهد که عملکرد مقامات یونامی در برخورد با ساکنان اشرف و لیبرتی و همچنین دولت عراق ماده 100 فصل 15 منشور ملل متحد را نقض میکند.
در 9 فوریه 2013 کمپ لیبرتی مورد حمله موشکی قرار گرفت و این واقعه ای بود که توسط دبیرکل ملل متحد، کمیسر عالی پناهندگان ملل متحد و منجمله وزارتخارجه آمریکا با قویترین بیان ممکن محکوم شده است.
در شرایطی که «مکان موقت ترانزیت» یک سال است به درازا کشیده و کمیساریا از به رسمیت شناختن لیبرتی به عنوان یک کمپ پناهندگی امتناع می کند و در شرایطی که این پناهندگان مطلقا هیچ امنیتی در این مکان ندارند خواستار آن هستند که بلادرنگ به کمپ اشرف بازگردند که مجهز به سرپناههایی میباشد که در گذشته از آنها در برابر بمبارانهای سنگین حفاظت نموده و مکانی است که آنان میتوانند در آن در  شرایطی همخوان با استانداردهای بین المللی زندگی کنند.
دراین باره، سازمانهای غیر دولتی به موارد زیر فراخوان میدهند:
- شورای حقوق بشر از شورای امنیت بخواهد که اقدامات ضروری و بلادرنگ اتخاذ کند تا حفاظت و امنیت پناهندگانی که در کمپ اشرف و کمپ لیبرتی زندگی میکنند تضمین گردد.
-کمیسر عالی حقوق بشر اتوریته اخلاقی خود را بکار بگیرد و به پرسنل یونامی یادآوری  کند که اصول پایه ای حقوق بشر و استانداردهای ملل متحد باید مورد حمایت و حفاظت قرار بگیرد.
- دبیرکل ملل متحد ترتیب بازگشت فوری پناهندگانی که در کمپ لیبرتی مستقر شده اند را به اشرف و تضمین حقوق، امنیت و حفاظت آنان را طی زمانی که در انتظار خروج از عراق هستند بدهد.
- دبیرکل ملل متحد دستور بدهد تا از طریق ارگانهای ذیربط ملل متحد یک تحقیق دقیق در مورد شهادتهای آقای بومدرا و اسناد نگران کننده یی که حاکی از جانبداری توسط نماینده ویژه اش در عراق است، انجام بگیرد