در این کنفرانس سخنرانان زیر شرکت داشتند :
اریک سوتاس-دبیرکل سازمان جهانی علیه شکنجه /ژان زیگلر-عضو کمیته مشورتی شورای حقوق بشر ملل متحد-گزارشگر ویژه ملل متحد درباره تغذیه 2000 - 2008 /پدی اشدون -نماینده عالی و فرستاده ویژه اتحادیه اروپا در بوسنی 2002 – 2006/پروفسور اریک داوید- استاد حقوق بین‌الملل -متخصص حقوق بین‌الملل بشردوستانه/سید احمد غزالی -نخست‌وزیر الجزایر 1992 ـ 1991
روث وج وود-حقوقدان برجسته ایالات متحده-عضو هیأت امنای سیاست دفاعی آمریکا 2003 – 2009-رئیس بخش حقوق بین‌الملل و دیپلوماسی دانشگاه جان هاپکینز/خوان گارسه-حقوقدان ارشد بینالمللی -مشاور سالوادور آلنده
آن ماری لیزَن-رئیس افتخاری سنای بلژیک/جیان فرانکو فاتورینی-نماینده جنبش علیه نژادپرستی ودوستی خلقها (مراپ) در ملل متحد
امانوئل پول لین-مدیر اجرایی بنیاد دانیل میتران - فرانس لیبرته /دیوید متس -حقوقدان، متخصص حقوق بشر بینالمللی-عضو شورای حقوق و دموکراسی در دولت کانادا
بیانیه مشترک سازمان جهانی علیه شکنجه بنیاد دانیل میتران ـ فرانس لیبرته و جنبش علیه نژادپرستی ودوستی خلقها (مراپ) ژنو- 9 مارس 2011 (18اسفند89)
متخصصان بینالمللی و سازمانهای غیردولتی به پایان اعدامها در ایران و حفاظت از ساکنان اشرف فراخوان می‌دهند
همزمان با شانزدهمین اجلاس شورای حقوق بشر، جلسهیی در تاریخ 9 مارس2011 (18اسفند89)، به‌دعوت سازمان جهانی علیه شکنجه، بنیاد دانیل میتران ـ فرانس لیبرته و جنبش علیه نژادپرستی و برای دوستی خلقها (مراپ) برگزار گردید.
در این اجلاس آخرین تحولات در ایران و هم‌چنین وضعیت انسانی نگرانکننده در کمپ اشرف، محل استقرار 3400 تن افراد حفاظت‌شده تحت کنوانسیون ژنو (به‌طور خاص ماده 45)، مورد بررسی قرار گرفت که نمایندگان ایالات متحده آمریکا، در هنگام اشغال عراق، به تک به تک آنها تضمینهای مکتوب برای تضمین امنیت آنها داده بودند.
نکات زیر در این جلسه مطرح شد:
1. محکومیت نقض فاحش و گسترده حقوق بشر در ایران
2. محکومیت تمامی اعدامهای زندانیان سیاسی، ازجمله اعدام اعضای خانوادههای ساکنان اشرف.
3. لزوم اعمال فشار بر دولت ایران برای آزادی بلادرنگ تمامی افرادی که در قیامهای ایران دستگیر شده‌اند.
4. حمایت از پیشنویس قطعنامهیی که قرار است در شانزدهمین اجلاس شورای حقوق بشر ملل متحد در مورد ایران ارائه شود. این قطعنامه خواستار تعیین یک گزارشگر ویژه در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران شده است. ضروری است از کشورهای عضو خواسته شود تا از تصویب پیشنویس این قطعنامه حمایت کنند.
5. لزوم یافتن یک راهحل دراز مدت برای کمپ اشرف و کمک به ایجاد تغییرات بنیادین در ایران و عراق.
6. فراخوان به دولت عراق برای حفاظت از ساکنان کمپ اشرف.
7. فراخوان به دولت سوئیس برای تضمین اعمال کنوانسیون چهارم ژنو.
8. فراخوان به کمیسر عالی حقوق بشر ملل متحد برای قرار دادن مسأله حفاظت ساکنان اشرف در صدر اولویتها.
9. فراخوان به ملل متحد و ایالات متحده جهت اتخاذ تدابیر فوری برای حفاظت از کمپ اشرف. تدابیر حداقل و حیاتی بایستی شامل موارد زیر گردد:
• به‌کارگیری تمامی اهرمهای فشار به‌دولت عراق جهت برچیدن بلندگوهای نصب شده برای شکنجه روانی ساکنان اشرف، توقف تمامی اشکال اذیت و آزار علیه ساکنان کمپ و تمامی تلاشهایی که امنیت آنهارا در معرض خطر قرار میدهد
• اعزام و استقرار یک تیم مانیتورینگ ثابت ملل متحد در اشرف و تأمین حفاظت تیم ملل متحد توسط نیروهای آمریکا.
