روز سه شنبه آنها در بروکسل بودند. پیام آنها این بود: بر روی رژیم ملایان اعمال فشار را ادامه دهید. اگر چه نظرات متخصصین در مورد نحوه اعمال فشار با یکدیگر تفاوت داشت.
در یک روز بارانی در بروکسل، سازمان مجاهدین خلق یک سالن را با بیش از یکهزار نفر هوادار پرشور که گرد آمده بودند تا پنلی متشکل از قهرمانان خود را نظاره کنند پر نمود. این پنل مملو از ستارگان مخالفین ایرانی و رهبران سیاست خارجی بود. اصلی ترین ستاره، مریم رجوی، رئیس جمهور منتخب شورای ملی مقاومت ایران بود.
این به رغم این بود که این سازمان هنوز توسط دولت آمریکا به عنوان یک سازمان«تروریست» انگاشته می شود که اساسا به واسطه ارتباطات آن با دولت سابق صدام حسین می باشد.
تیم رهبران سیاست خارجی در برگیرنده جان بولتون، سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل، بیل ریچاردسون، فرماندار سابق نیومکزیکو و جیمز جونز، مشاور سابق امنیت ملی آمریکا بود. آنها طیفی از نظرات را مورد تایید قرار دادند، اگر چه همگی مشروعیت سازمان مجاهدین خلق و ایده خروج آنها از لیست سازمانهای تروریستی را مورد تایید قرار دادند.
آقای بولتون گفت «سیاست آمریکا به طور واضحی می بایست سرنگونی رژیم تهران باشد» و افزود «ما اینجا گرد آمده ایم که سنت دیرپای آمریکا مبنی بر تحمل نظر مخالف را در مقابل یک جمعیت خارجی گرامی بداریم».
آقای ریچاردسون ایده افزایش ابعاد تحریمها علیه ایران و اینکه «راه حل نظامی» آخرین راه کار باید باشد را تبلیغ نمود.
این آقای بولتون بود که با کف زدنهای مستمر جمعیت روبرو شد.
