گزارش هولناک عفو بین الملل از نقض حقوق بشر در حکومت دیکتاتوری مالکی

عفو بین‌الملل در گزارش جدیدی که امروز منتشر شده است گفت ده سال بعد از اشغال عراق به رهبری آمریکا. عراق کماکان گرفتار یک دور از نقض حقوق‌بشر هولناک شامل حمله به شهروندان غیرنظامی، شکنجه زندانیان و محاکمات ناعادلانه می‌باشد...

مقامات عراقی به‌طور ادامه‌دار و مستمر به کوتاهی خود در پایبندی به تعهداتشان در اجرای حقوق‌بشر و احترام به حاکمیت ادامه می‌دهند...

حسبه حاج صحراوی معاون مدیر خاورمیانه و شمال آفریقا در عفو بین‌الملل گفت ”ده سال بعد از خاتمه حکومت صدام حسین دستاوردهای بنیادی حقوق‌بشر که باید در طی ده سال گذشته حاصل می‌شد به ‌طور آشکار و برجسته‌ جامه عمل به خود نگرفته است، ”او ادامه داد ”نه دولت عراق و نه قدرتهای اشغال گر سابق به معیارهایی که تحت قانون بین‌المللی باید به آن متعهد می‌بودند را انجام نداده و به آن ملتزم نبوده‌اند و مردم عراق در حال پرداخت قیمت سنگین برای این کوتاهی و شکست آنها می‌‌باشند”.

شکنجه به‌طور وسیع و گسترده‌ وجود دارد و توسط نیروهای امنیتی با داشتن مصونیت [از مجازات و حسابرس] مورد استفاده قرار میگیرد. شکنجه خصوصا علیه زندانان که تحت فعالیتهای ضدترورسیم دستگیر شده‌اند و در حبس مجرد و بدون داشتن ارتباط بیرونی برای بازپرسی زندان هستند مورد استفاده قرار میگیرد.

افراد بازداشتی مدعی شده‌اند که برا ”اعتراف ”به ارتکاب جرا‌ئم جدی یا برای متهم کردن دیگران درحالی‌که در چنین شرایطی [در حبس مجرد و بدون داشتن ارتباط بیرونی] نگهداری می‌شدند مورد شکنجه قرار گرفته‌اند.

بسیاری اعترافهای خود را در دادگاه انکار و رد کرده‌اند ولی به‌رغم ان، دادگاه این اعترافها را به‌عنوان سندی برا ی محکومیت آنها مورد استفاده قرار داده و بدون ان‌که ادعای آنها مبین بر مورد شکنجه قرار گرفتن را مورد تحقق قرار دهد، آنها را محکوم به اعدام و یا به زندانهای طولانی‌مدت کرده است.

مازاد بر ناعدالتیها، مقامات عراق زندانیان را در مقابل کنفرانس‌های مطبوعاتی بنمایش میگذارند و یا ان‌که ”اعترافهای ”آنها را قبل از محاکمه و یا محکوم شدنشان در دادگاه را به‌صورت هماهنگ شده‌ از تلویزونهای محلی پخش میکنند، این اقدام در نقض آشکار اصل، فرض بر بیگناه و داشتن محاکمه عادلانه برای هر فرد میباشد.
مجازات مرگ بعد از اشغال عراق در سال 2003 لغو گردید ولی سریعاً توسط اولین دولت عراق بعد از رسیدن به قدرت برقرار و از سال 2005 اجرای مجازات اعدام مجدداً شروع گردیدند، از آن زمان تاکنون حداقل 447 زندان اعدام شده‌اند...
در سال 2012 تعداد 129 زندانی در عراق بدار آویخته شده‌اند و این کشور ک از بالاترن تعداد اعدامها در جهان را داراست.

حسبه حاج صحراوی معاون مدیر خاورمیانه و شمال آفریقا در عفو بین‌الملل گفت ”احکام اعدام و تیرباران در مقایسه وحشت آور مورد استفاده قرار می‌گیرد، ”او اضافه کرد ”این مسأله به‌طور مشخص انزجار آور و نگران‌کننده است چرا که بسیاری از زندانیان بدون داشتن محاکمات عادلانه و بر مبنای اعترافها که بنا‌به گفته آنان زیر شکنجه صورت گرفته است، محکوم به اعدام شده‌اند،”.

حسبه حاج سهراوی گفت ”مقامات عراقی باید قبل از ان به این دور و سیکل مخوف نقض حقوق‌بشر پایان داده و به‌عنوان اولین قدم در راستای لغو مجازات اعدام برای تمام جرایم، مهلت قانون در رابطه با اعدامها اعلام میکردند،”.
از ماه دسامبر در مناطقی که دارای اکثریت جمعیت سنی است هزاران تظاهرکننده برای اعتراض به خیابانها ریخته‌اند، آنها علیه بازداشتهای خودسرانه، بدرفتاری با زندانیان، به‌کارگیری قانون ضدترورسم، معترضند و خواستار پایان‌دادن به موضوعی که آن را تبعیض دولت علیه جمعیت سنی می‌نامند، هستند...
احزاب سیاسی کردی کنترل شدید بر قدرت دارند و مواردی از بدرفتاری با زندانیان گزارش شده است...

مقامات عراقی به‌صورت دوره‌ای وجود شکنجه و یا دیگر بدرفتاریها را تأیید کرده‌‌اند ولی به‌طور عام تلاش کرده‌اند آنها را به‌عنوان اتفاقات منفرد توجیه نماند و یا ان‌که در مورد چند موضوع دارای انعکاس خبر بالا و زیاد، اعلام تحقیقات رسمی کرده‌‌اند که نتایج آنها، اگر تحقیقات بوده، هرگز متعاقباً علنی نشده‌اند...

گزارش عفو بین‌الملل نشان می‌دهد که شکنجه و دیگر بدرفتاری با زندانیان که از ویژگیهای گسترده و جاری در تمام صحنه نقض حقوق‌بشر عراق می‌باشد و دولت این کشور تمایل کمی از خود برای به‌رسمیت شناختن وسعت آن و یا به‌کارگیری اقدامات ضروری برای خاتمه چنین نقض شدید از حقوق‌بشر انجام نمی‌دهد.

شیوه‌هایی از شکنجه مورد استفاده که توسط زندانیان گزارش شده‌اند عبارتنداز: شوک الکتریک به نقاط حساس و دیگر نقاط بدن، دادن خفگی ناکامل با قرار دادن کیسه تنگ بر روی سر، ضرب‌وشتم در حالت آویخته و معلق در وضعیتهای بدن پیچانده شده، محرومیت از غذا، آب و خواب و تهدید به تجاوز به فرد و ا اعضای خانواده و یا تهدید به زندانی کردن افراد فامیل زندان.

زندانیان زن به‌طور خاص آسیب‌پذیر میباشند و در این گزارش اشاره به چندن مورد ادعاهای زنان زندان مبنی بر بدرفتار جنسی با آنها شده است.

حسبه حاج صحراوی گفت ”عراق گرفتار سیکلی از شکنجه و مصونیت [ برا شکنجه‌گران] می‌باشد که باید بسیار قبل از ان متوقف می‌گردید، ”او ادامه داد ”مقامات عراقی باید قبل از اینها اقدامات جدی و ضروری برای برقراری فرهنگ حفاظت از حقوق‌بشر را اتخاذ می‌کردند و این کار باید [توسط مقامات عراق] بدون هرگونه تأخیر و بدون دروغگویی و حرفهای دو پهلو بیشتر انجام گردد،”...
8مارس 2013