در این کنفرانس مطبوعاتی، سناتور داگ کامرون ازحزب کارگر( حزب حاکم)سناتور کلر مور از حزب کارگرسناتور جان ویلیامز- از حزب ملی ( اپوزیسیون) - سناتور لی رینونن از حزب سبزهاوآقای لاری فرگوسن نماینده پارلمان فدرال از حزب کارگرهمچنین پدر برایان میدوی, رئیس کلیساهای کراس لینک استرالیا و از اعضای کمیته استرالیائیهای حامی دمکراسی درایران و آقای دیوید کیلگور از حامیان مقاومت ایران از کانادا شرکت داشتند.
این کنفرانس مطبوعاتی با هماهنگی مشترک سناتورها از احزاب مختلف استرالیا درحمایت از خواست های قانونی ساکنان کمپ های لیبرتی و اشرف و درمحکومیت حمله وحشیانه اخیدر مقر مطبوعاتی پارلمان فدرال استرالیا برگزار شد.

درابتدای این کنفرانس مطبوعاتی، آقای محمد صادقپور مسئول انجمن حقوق بشر و دموکراسی درایران طی سخنان کوتاهی  توضیحاتی پیرامون اتقاقات بوقوع پیوسته در کمپ های لیبرتی و اشرف از سال 2009, و سپس پروسه فریبکاری مارتین کوبلر برای انتقال اجباری ساکنان کمپ اشرف به کمپ لیبرتی در پایان سال 2011 را بیان کرده و موارد نقض شده و قول های وعده داده شده ولی عمل نشده مارتین کوبلر و سازمان ملل را برای خبر نگاران حاضر در برنامه تشریح نمود. اقای صادقپور از سوی جامعه ایرانیان مقیم استرالیا و حامیان دموکراسی درایران با اشاره به حمله وحشیانه 09 فوریه 2013,گفت:  ما معتقدیم که کمپ لیبرتی یک مکان امن و جای زندگی برای این تعداد از پناهجویان ایرانی نیست چرا که همانطور که شهردار رودی جولیانی اشاره کردند, کمپ لیبرتی تنها یک قتل گاه می باشدو بدتراز گوانتامالا است. سپس سناتورها و آقای لاری فرگوسن نماینده مجلس فدرال هرکدام بخشی از بیانه مطبوعاتی کنفرانس را بررسی کرده و بر ضرورت خروج فوری ساکنان از لیبرتی به شهر اشرف و یا به کشور ثالت از جمله استرالیا تاکید نمودند .

آنگاه کنفرانس با سخنان سناتور جان ویلیامز: از حزب ملی آغازشد، ایشان در سخنان خود گفت :
ما مقاومت ایران را برای زمان زیادی است که می شناسیم. ما می دانیم که رفتار بدی که با آنها زمانی که در کمپ اشرف بسر می بردند و حالا که در کمپ لیبرتی هستند و ما می دانیم که آنها از لیست های امریکا و کانادا خارج شده اند. این افراد در زیر تهدید بسر می برند. آنها مورد بمباران قرار گرفته اند, زخمی, مجروح و کشته شده اند. ما باید همه تلاش خود را انجام دهیم که آنها به کمپ اشرف برگردندند, جائی را که آنها خود ساخته اند و دارای خانه هستند. در آنجا می توانند یک زندگی صلح آمیز داشته باشند ولی با رفتاری که با آنها می شود ما نمی توانیم آنها را برای همیشه در کمپ لیبرتی رها کنیم. با آنها باید با احترام برخورد شود. ما نیاز داریم که حمایت نه تنها استرالیا بلکه همه دنیا را جذب کنیم. ما نمی توانیم آنها را در کمپ لیبرتی نگه داشته و آنها را نابود کنیم. تا آنجا که ما می توانیم و تا زمانی که این افراد شهروندان قانونمداری باشند ما می توانیم تعدادی از آنها را به استرالیا بیاوریم. ما نمی توانیم بنشینیم و نظاره گر باشیم که با آنها اینگونه رفتار شود.

سخنران بعد خانم سناتور مور از حزب کارگربود ایشان با اضطراری خواندن موضوع لیبرتی گفت:
این موضوعی است که مدت زمان طولانی است که ادامه دارد. ما همبستگی خود را اعلام نموده ایم. این افراد بطور واقع بی سرزمین می باشند. آنها نمی توانند به ایران برگردندند چون کشته می شود و شما این را می دانید. به آنها تعهد داده شد که حفاظت می شوند. آنها را در مکانی نگه داشته اند که بطور خنده آوری کمپ لیبرتی می نامند.ما باید هرچه سریعتر این افراد را از آنجا خارج کنیم. آنچه دولت ما انجام می دهد همکاری با سازمان ملل است و این کار ما است که این فشار را ادامه دهیم. دراین شرایط ما با وزیر صحبت کرده ایم. او می داند که چه اتفاقی رخ داده است. او تلاش می کند که با سازمان ملل کار کند ولی ما نمی توانیم که این موضوع را از دستور کار خارج کنیم و به این منوال هم نمی تواند باشد چون قابل فراموش شدن نیست. ما به خانواده های این افراد که در استرالیا هستند و شهروندان استرالیائی می باشند بدهکار هستیم. ما نیاز داریم که فشار را بخاطر این خانواده ها که دوستان و اعضای خانواده اشان بطور فجیعی و برای مدت طولانی بد رفتاری شده است حمایت کنیم. آنها می دانند که موضوع آنها به گوش ما رسیده است.

آنگاه سناتور لی ری نون-  از حزب سبزها به ایراد سخنرانی پرداخت و با ابراز خوشحالی ازاینکه موضوع مجاهدین در لیبرتی موجب اتحاد همه احزاب در استرالیا شده است  افزود:
وقتی که نقض حقوق بشر وجود دارد ما انسانهایی داریم که احتیاج به سیستم حقوق بشر دارند و استرالیا همیشه یک نقش کلیدی دارا می  باشد بخصوص که اکنون از اعضای شورای امنیت سازمان ملل می باشد. من خوشحالم که بعنوان یک عضوحزب سبزها در کنار حزب ملی و حزب کارگر قرار گرفته ام و صدای متحد ما باید شنیده شود چون در حقیقت استرالیا یک تحقیق دراین باره نیاز این پناهندگان که دراین کمپ پناهندگی مورد هجوم واقع شده اند, انجام داده است. کسانی که شاهد کشته شدن دوستان و اعضای خانواده خود بوده اند. اقداماتی نیاز است که انجام شود و حمایت ما وجود دارد. من قاطعانه با صحبت سناتور ویلیامز در مورد وضعیت پناهندگی موافق هستم و استرالیا باید آنرا به رسمیت شناخته و از آن پیروی کند. این مسئولیت ما می باشد. اگر این افراد درخواست پناهندگی داده اند باید ارزیابی شوند و من می دانم که بسیاری ازاین افراد صلاحیت پذیرش را دارا می باشند. و راه های بسیاری وجود دارد که استرالیا می تواند به این جامعه کمک و همیاری کند, به کسانی که متحمل بسیاری سختی ها شده اند.

سناتور داگ کامرون, از حزب لیبر(کارگر) نیز در سخنان خود گفت :
من می خواهم که همبستگی مجدد خودم را با همه این فعالان که اینجا هستند اعلام کنم . کسانی که اینجا آمده اند و از ما میخواهند که کاری برای بیش از 3000 انسان که  در یک زندانی مخوفی بنام کمپ  در عراق قرار دارند, به انجام برسانیم. استرالیا بخشی از ائتلافی بود که وارد اشغال عراق شد و این ائتلاف قرار بود که دمکراسی , حقوق بشر , آزادی و زندگی بهتر برای مردم عراق به ارمغان بیاورد. ولی حالا کسانی که ما آنها را حمایت کردیم از روش هایی که آنها از ما می خواستند استفاده نمی کنند. آنها از شیوه هایی که ما با آنها برخورد کردیم برای ساکنان این کمپ استفاده نمی کنند. من معتقدم که ما باید گام های مستحکمی برداریم که از یک طرف دولت عراق را موظف به رفتار درست نمائیم و از طرف دیگر ما باید سهم خود را در استقرار ساکنان کمپ لیبرتی انجام دهیم. من شخص نخست وزیر و وزیر امورخارجه را فرا می خوانم که موضع قوی در سازمان ملل اتخاذ نماید و بخواهد که این اعمال متوقف شوند و کشتار افراد در کمپ لیبرتی باید متوقف شود و ما باید یک نقش رهبری داشته باشیم و یک صلح واقعی در عراق داشته باشیم. و ما می دانیم که صلح واقعی درعراق بوجود نخواهد آمد مگر اینکه مشاهده کنیم که ساکنان کمپ لیبرتی آزاد  گشته اند.

آقای لاری فرگوسن: نماینده مجلس فدرال از حزب کارگر( لیبر)نیز در سخنان خود تاکید کرد که دراینجا یک نکته است که باید روشن شود و آن اینکه ما نباید کاملا بر روی سازمان ملل تکیه کنیم, چرا که در ماههای گذشته ما با آنها همکاری داشته ایم ولی سازمان ملل اقدامی انجام نداد. بنابراین ما نباید روی سازمان ملل کاملا حساب کنیم و استرالیا باید این مسئله را خودش اقدام کند چون که در عراق ما با دولتی سروکار داریم که از لحاظ روابط خارجی بطور گسترده ای متکی به رژیم تهران است و امریکا نیز بخاطر رابطه با ایران این سازمان را یک سازمان تروریستی معرفی کرد که الان این معضله برداشته شده است. بطور خلاصه و تاریخی این رفتاری بوده است که با این سازمان بعمل آمده و بنابراین استرالیا باید موضوع تحقیقات را پیگیری کند و تعدادی از این پناهندگان رابپذیرد.

اخرین سخنران این کنفرانس پدر برایان میدوی از استرالیائیهای حامی دمکراسی درایران و مسئول اول کلیساهای کراس لینک استرالیا بود . ایشان در سخنان پرشوری ضمن معرفی خودش گفت : شما با توجه به اشخاصی که دراینجا حضور دارند متوجه می شوید که این یک موضوعی است که مسئله همه احزاب سیاسی استرالیا و سازمان های حقوق بشری می باشد. انسانهایی که به ارزش ها و کرامات انسانی  و آزادی معتقدند و مخالف یک رژیم خونریز می باشند و من هم مخالف این رژیم جنایتکار می باشم و اگر من در ایران بودم حتما در زندان بسر می بردم و یا اگر درجمع ساکنان کمپ لیبرتی بودم, تروریست نامیده می شدم فقط و فقط بخاطر اینکه مخالف یک حکومت تمامیت خواه می باشم.  در کمپ لیبرتی حدود 3200 نفر بسر می بردند که حدود 1000 نفر از آنها در طول سه حمله گذشته مجروح و زخمی شده اند. که بدترین آن مربوط به آخرین حمله می باشد که 8 نفر کشته و بیش از 100 نفر زخمی شده اند به اضافه 900 نفر دیگر که مجروحان دو حمله قبلی می باشند و این درحالی است که از آنها معاجلات و امکانات پزشکی دریغ شده است. در کتاب من( منظور بابل) هرکسی در هرجائی باید بگوید که این نباید اتفاق می افتاد و این نباید رخ بدهد. و برای ما که در این جامعه زندگی می کنیم باید بدانیم که ما باید صدای آنها باشیم. ما به بلند کردن فریادمان برای آزادی این ساکنان ادامه خواهیم داد و با همه شخصیت ها که وجدان بیدار دارند صحبت خواهیم کرد.
ما به سازمان ملل احترام میگذاریم ولی ما از آنچه سازمان ملل در عراق هم اکنون در حال انجام دادن است حمایت نمی کنیم و این باید تصحیح شود. ما می خواهیم به این ساکنان کمک کنیم و ما می دانیم که ما  مردمی مهمان نواز هستیم و می خواهیم که افراد را بپذیریم .

آنگاه بیانیه مطبوعاتی کنفرانس در بین خبرنگاران و حاضران توزیع گردید. دربخشی از بیانیه مطبوعاتی این گروه از نمایندگان سنا و پارلمان فدرال به فریب کاری مارتین کوبلر در 25 دسامبر 2011 که دو راه زیر که پیش روی ساکنان اشرف قرارداد اشاره شد.
1. یا درکمپ اشرف بمانید و در آینده نزدیک توسط نیروهای دولت دست نشانده  عراقی و به دستور خامنه ای به قتل برسید.
2. یا اینکه تن به یک جابجایی اجباری در داخل عراق بدهید.
ساکنان کمپ اشرف با حسن نیت تمام جابجای اجباری را درعراق برگزیدند و از فوریه 2012 پروسه این جابجایی آغاز شد.
مارتین کوبلر پیش از آغاز پروسه انتقال به کمپ لیبرتی سه وعده ویا به عبارتی سه دروغ بزرگ زیررا در کنار بسیاری تعهدات دیگر به ساکنان اشرف ارائه  کرد.
1. کمپ لیبرتی از تمامی استاندار بشردوستانه بین المللی برخوردار است. درحالیکه بیانیه کمیسیاری عالی پناهندگی در 19 ژانویه 2012 و همچنین دو گزارش گروه کاردستگیریهای خودسرانه سازمان ملل در دو نوبت شرایط کمپ لیبرتی شرایط یک زندان مخوف و فاقد استاندارد های بشر دوستانه توصیف نمودند.
2. پروسه جابجایی ازاشرف به لیبرتی کاملا صلح آمیز و امن خواهد بود. درحالیکه در عمل کاملا این یک فریب و دروغ آشکاربود چراکه  بسیاری از ساکنان در طول پروسه جابجایی از کمپ اشرف به لیبرتی مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و وسائل شخصی آنها یا توسط نیروهای عراقی تخریب ویا دزدیده شده و بیش از 150 نفر مورد ضرب وشتم قرار گرفتند و آقای بردیا مستوفیان در چنین روزی درست دراولین روز از آغاز سال گذشته در کمپ لیبرتی بخاطر شدت فشار وارده درحین جابجایی به شهادت رسید.
3. همه ساکنان درطول پروسه بازاسکان تا رفتن به کشور ثالت حفاظت خواهند شد و از امنیت برخوردار خواهند بود و زمانبندی  استقرار درکمپ لیبرتی بسیار محدود خواهد بود و بهمین دلیل مارتین کوبلر حاضر نشد که کمپ لیبرتی را یک کمپ پناهندگی بنامد و آنرا یک محل استقرار موقت نامید. و این نیز دروغ بزرگ سوم بود چرا که حمله 09 فوریه این مورد را اثبات نمود.
درقسمت پایانی این بیانه خواسته های برگزارکنندگان کنفرانس ازدولت استرالیا  را بدین شرح اعلام میکند:
1- هرچه سریعتر یک کمیته حقیقت یاب مستقل از سوی سفارت استرالیا به کمپ لیبرتی رفته و وضعیت کمپ را ارزیابی کند.
2- دولت استرالیا باید یک نقش رهبری کننده دراین مورد داشته باشد واز همه خواستهای ساکنان حمایت کند.
3- همه ساکنان کمپ های اشرف و لیبرتی باید هرچه سریعتر به کشور ثانی از جمله امریکا, اروپا, استرالیا و یا کانادا منتقل شده و از آنجا مرحله استقرار نهائی حل وفصل شود.
4- ویا اینکه همه ساکنان کمپ لیبرتی دراسرع وقت به کمپ اشرف برگردانده شده و تمام مراحل بعدی ترک عراق از کمپ اشرف صورت پذیرد.
5- آقای بان کی مون باید مارتین کوبلر را بخاطر فریبکاریهایش به جامعه بین الملل و همکاری با رژیم ایران از سمتش برکنار نماید و یک نماینده بی طرف مسئله را دنبال کند.
در پایان کنفرانس خبرنگاران حاضر درجلسه به مصاحبه با شرکت کنندگان در کنفرانس پرداختند تلویزیون کانال 7 و کانال 9 و کانال 10 و هم چنین تلویزیون های SBS. ABC و هم چنین رادو اس بی اس ازجمله رسانه های شرکت کننده دراین کنفرانس بودند.
1 فروردین 1392(21مارس 2013)