استراون استیونسون, رییس ”دوستان ایران آزاد“ که همچنین رییس هیئت رابطه با عراق در پارلمان اروپا است بیانیه اعضای پارلمان اروپا برای تمامی گروه های سیاسی را قرائت نمود. نمایندگان خواستار انتقال سریع ساکنان به کمپ اشرف, جایی که در 26 سال گذشته خانه انها بوده, شده و سپس خواستار انتقال تمامی ساکنین به کشورهای ثالث, منجمله اتحادیه اروپا شدند.
قانونگذاران پارلمان سکوت و بی عملی خانم اشتون در مورد حمله 9 فوریه به کمپ لیبرتی توسط رژیم ایران با همکاری آشکار دولت عراق را مورد انتقاد قرار دادند و تاکید کردند که این بی عملی چراغ سبزی خواهد بود به رژیم ایران و دولت عراق تا به این برنامه قتل و تجاوز ادامه دهند.  
نمایندگان پارلمان اروپا کارنامه مارتین کوبلر, نماینده ویژه دبیرکل ملل متحد در مورد عراق, را مردود شمرده و اعلام کردند که بانکی مون باید یک فرستاده بیطرف و ذیصلاح را بجای نماینده فعلی بگمارد و یا فعالیت های یونامی باید بالکل پایان پذیرد و مسئولیت ها به کمیساریای عالی پناهندگان سپرده شود.  
خانم مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران, سخنران ویژه این جلسه بود. وی یک گزارش در مورد آخرین وضعیت در اشرف و لیبرتی ارائه نمود و خواستار عمل فوری توسط اتحادیه اروپا برای حفاظت از 3100 پناهنده ایرانی در کمپ لیبرتی شد. وی گفت که ساکنان لیبرتی باید به آمریکا و یا یک کشور اروپایی حتی بطور موقت منتقل شوند و یا ترتیبات بازگشت ساکنان به  کمپ اشرف که امنیت نسبی دارد، داده شود.
چندین مقام عالیرتبه اسبق سازمان ملل و آمریکا که مسئولیت های مختلفی در رابطه با اشرف و لیبرتی در سالهای اخیر داشتند بعنوان شاهد صحبت کردند.

دکتر طاهر بومدرا, رئیس دفتر حقوق بشر یونامی در عراق که در ماه مه 2012 در اعتراض به رفتار مارتین کوبلر استعفا داد, در مورد سیاست دولت عراق و یونامی در رابطه با اشرف شهادت داد.
ژنرال دیوید فیلیپس, فرمانده نیروهای آمریکایی مسئول حفاظت از اشرف در سال 2004 در مورد تجربیات خود توضیح داد, و سرهنگ وسلی مارتین, فرمانده حفاظت اشرف در سال 2005 ارزیابی فنی و در جزئیات خود را در مورد وضعیت امنیتی در لیبرتی به مدعوین ارائه داد.
دکتر آلخو ویدال کوادراس, نایب رئیس پارلمان اروپا, جیم هیگینز عضو دفتر پارلمان اروپا, و چندین سخنران بین المللی دیگر در این جلسه سخنرانی کردند. شرکت کنندگان روی نکات زیر تأکید کردند:
1.    با توجه به احتمال یک حمله مجدد به لیبرتی, که دولت آمریکا نیز در این رابطه ابراز نگرانی کرده است, و دولت عراق تأکید ورزیده که توانایی جلوگیری از آنرا ندارد, امنیت ساکنان لیبرتی دارای اولویت مطلق است. هر گونه راه حلی برای حفاظت آنان باید فوری و شامل تمامی ساکنان بدون استثناء باشد.
2.    گزینه مطلوب انتقال فوری تمامی ساکنان به آمریکا و یا یک کشور اروپایی, حتی بطور موقت است که از آنجا میتوان آنها را به کشورهای ثالث بازاسکان نمود. ما از رهبری اتحادیه اروپا, بارونس اشتون, و دول عضو میخواهیم تا در رابطه با این راه حل اقدام کنند. گزینه بعدی انتقال فوری تمامی ساکنان به اشرف است تا پروسه پناهندگی از آنجا نهایی شود. نگهداری یک تعداد زیاد آنها در لیبرتی تحت هر عنوانی خطرناک و غیرقابل قبول است.
3.    فرستاده سازمان ملل مارتین کوبلر که ساکنان را تحت فشار قرار میدهد که “وضعیت عادی است” با ادامه مصاحبه های کمیساریای عالی پناهندگان و با پذیرش تک تک افراد و جابجایی های محدود, بدون شک راه را برای یک حمله وحشیانه دیگر بر روی کمپ باز میکند.
4.    مارتین کوبلر یک نقش بسیار مخرب در 15 ماه گذشته در حل مشکل اشرف و لیبرتی داشته است و همانطور که آقای استیونسون در نامه 16 مارس خود به دبیرکل نوشتند: “وی کسی است که ساکنان اشرف را بر خلاف میل آنها با این قول که آنها سلامت و امن بوده , بسرعت بازاسکان شده, و در شرایط استانداردهای انساندوستانه بسر خواهند برد به شرایط زندان مانند کمپ لیبرتی فرستاد اما هیچ یک از این شرایط اجرا نشده است. کشته شدن 12 تن از ساکنان اشرف از زمان جابجایی اجباری آنان به کمپ لیبرتی و جراحات جدی بیش از 100 تن دیگر کاملاً در ارتباط با کارها و فریب های آقای کوبلر است که باید بخاطر رفتارش مورد بازخواست قرار گیرد. حمایت بدون شرط شما برای وی نه تنها اعتبار ملل متحد را تضعیف میکند بلکه باعث از دست رفتن جانهای بیشتر در اشرف و لیبرتی خواهد شد که بخاطر آن شما و ملل متحد مسئول دانسته خواهید شد.”
5.    سخنرانی مارتین کوبلر در جلسه شورای امنیت ملل متحد در مورد عراق در 21 مارس که در برگیرنده دروغ های آشکار در مورد ساکنان اشرف و لیبرتی و رهبری آنها بود به منظور مجبور کردن باقیمانده ساکنان اشرف برای رفتن به لیبرتی و مجبور کردن ساکنان لیبرتی به متوقف کردن اصرارشان برای امنیتشان بود و برای بازگشت “به کار عادی” انگار که هیچ اتفاقی در 9 فوریه بوقوع نپیوسته است.
6.    شرکت کنندگان در این جلسه, در عین محکوم نمودن فشارهایی که بر روی ساکنان اشرف و لیبرتی و رهبری آنها اعمال میشود, از تصمیم ساکنان برای مشروط کردن ادامه مصاحبه ها و بازاسکان قطره ای بر انتقال فوری آنها به اشرف حمایت کردند و از رئیس اتحادیه اروپا, رئیس کمیسیون اروپا, و نماینده عالی اتحادیه اروپا خواستند که دولت عراق را ترغیب کنند که این خواسته مشروع را بپذیرد, در غیر اینصورت آنها باید رابطه خود با عراق را مورد تجدید نظر قرار دهند.
7.    تا انتقال ساکنان به اشرف, دولت عراق باید اقدام هایی را ، که ساکنان در رابطه با امنیت‌ شان خواستار آنها هستند، صورت دهد: 1. بازگرداندن 17500 تی وال که برده شده اند بخاطر تأمین امنیت برای بنگال های ساکنان؛ 2. انتقال فوری کلاهخود و جلیقه های ضدگلوله از اشرف به لیبرتی؛ 3. انتقال تدارکات پزشکی از اشرف به لیبرتی؛ و 4. افزایش مساحت فعلی لیبرتی به 5/2 کیلومتر مربع.
8.    شهادت های دکتر طاهر بومدرا در کنگره آمریکا (13 سپتامبر 2012), پارلمان انگلیس (11 دسامبر 2012), مقر ملل متحد در ژنو (28 فوریه 2013) و در پارلمان اروپا (26 و 27 مارس 2013) بسادگی غیرقابل گذشتن است. دبیرکل ملل متحد برای احترام به ارزش های این نهاد, باید یک کمیسیون مستقل تحقیق تشکیل دهد و نتایج آنرا علنی سازد. تعهد به اصول سازمان ملل نیازمند جایگزینی فوری مارتین کوبلر توسط دبیرکل ملل متحد است.