سه ماه پس از حمله موشکی 9 فوریه دولت عراق اجازه نداد هیچیک از تدابیر امنیتی ضروری را ساکنان با هزینه خودشان به اجرا در آورند، نه تی والها برگردانده شده، نه جلیقه ها و کلاههای حفاظتی و تجهیزات اولیه پزشکی ساکنان به لیبرتی منتقل شده، نه اجازه سازندگی و گسترش کمپ داده شده است.
درگیریهای داخلی عراق خطر را کیفا افزایش داده و منطقه فرودگاه که لیبرتی در آن قرار دارد از کانونهای تنش است و آسیب پذیری ساکنان لیبرتی به علت محصور بودن، تراکم جمعیت و بنگالهای بی حفاظ، بیشتر از شهروندان عراقی است.
متاسفانه کوبلر، در تراکم جمعیت و فشرده شدن بیش از 3 هزار پناهنده در یک زندان خطرناک، نقش مهمی داشته و اکنون نیز در طرف حکومت عراق و توجیه گر و زمینه ساز جنایتهاست.
دولت آمریکا نیز با حمایت از کوبلر، بدون اینکه خودخواسته باشد، راه را برای پیشبرد خطوط رژیم ایران علیه اپوزیسیون مشروع و سازمان یافته اش هموار کرده است. کوبلر و مامورانش عملا بخشی از نظام سرکوب و زندانبانی علیه ساکنان هسند.
رژیم ایران که سازمان مجاهدین را تهدید موجودیت خود تشخیص میدهد، کوبلر را در راستای انحلال مجاهدین به خدمت گرفته و همچنانکه طاهر بومدرا مقام ارشد پیشین ملل متحد در 13سپتامبر 2012 درجلسه استماع در کنگره آمریکا تحت سوگند فاش کرد؛ تصمیمیات یونامی در مورد اشرف در نخست وزیری عراق و سفارت رژیم ایران گرفته میشود. در پایان 2011 و ابتدای 2012 کوبلر پنج بار با دانایی فر سفیر رژیم ایران در عراق و از فرماندهان نیروی تروریستی قدس، در باره اشرف ملاقات کرده است.
در لیبرتی ماموران کوبلر بجای آنکه بر رعایت حقوق ساکنان وجلوگیری از نقض آنها توسط دولت عراق نظارت کنند، در صدد کنترل ساکنان، دخالت در زندگی خصوصی و مناسبات درونی آنها و درتلاش برای بازگشت انها به حاکمیت آخوندهاهستند. آنها به جای تمرکز برنیروهای عراقی و مواضع شلیک موشک و کنترل صادق محمد کاظم قاتل ساکنان در حملات وحشیانه به اشرف در سالهای2009 و 2011، یعنی به جای جلاد، روی قربانی یعنی مجاهدین متمرکز شده و عملا یک کنترل مضاعف و در بسیاری اوقات یک شکنجه روانی را بر آنها تحمیل میکنند.
مواضع کوبلر طی یک سال و نیم گذشته بلااستثنا تشکر و تقدیر از «رویکرد انساندوستانه دولت عراق»! وانتقاد به مجاهدین بخاطر عدم همکاری با این دولت است و کلامی در باره زندان سازی در لیبرتی، شرایط اسفناک زیستی آن، ممانعت دولت عراق از اجرای ترتیبات حفاظتی، نقش این دولت در کشتار مجاهدین در حمله موشکی9 فوریه و سرنوشت تحقیقات در مورد دو حمله قبلی به آنها در اشرف، نگفته است.
من و بسیاری از همکارانم به اشرف سفر کرده ایم و با ساکنان و رهبریشان از نزدیک صحبت کرده ایم. آنها نخبگان جامعه ایران با چند ده سال سابقه مبارزه با استبداد مذهبی حاکم و دارای تجارب ارزشمند سیاسی هستند. آنها هیچ هدفی جز آزادی میهنشان ندارند و طبیعی است که انحلال و انهدام سازمانشان را به هیچ قیمت و تحت هیچ عنوانی نخواهند پذیرفت. آنها در هر تحولی نیروی تعیین کننده در حرکت جامعه ایران به سمت دموکراسی و ثبات و بازدارنده از افراطی گری و جنگ داخلی هستند. این همان چیزی است که بهار عربی برای سمت گیری دموکراتیک، از فقدانش رنج می برد. شورای ملی مقاومت که در مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران از ابتدای قرن بیستم تا امروز ریشه دارد، تنها جایگزین دموکراتیک برای حل مسئله ایران است و آلترناتیو سازیهای سه دهه گذشته که همه به نوعی در تقابل با مجاهدین وشورای ملی مقاومت ایران بوده، تماما به شکست انجامیده است.
حفاظت از ساکنان لیبرتی چه بلحاظ انسانی و چه بلحاظ سیاسی در این منطقه حساس از جهان، یک امر مبرم و حیاتی است و این مهم در شرایط کنونی با بازگرداندن موقت آنها به کمپ اشرف، خلع ید از کوبلر و سپردن مسئولیت به کمیساریای عالی پناهندگان امکان پذیر است.
ما در پارلمان اروپا و در کمیته بین المللی در جستجوی عدالت با تمام قوا و امکانات برای تحقق این دو موضوع تلاش میکنیم و دولت آمریکا و اتحادیه اروپا را به اقدام فوری در این زمینه فرا میخوانیم
آلخو ویدال کوادراس
نایب رئیس پارلمان اروپا
و رییس کمیته بین المللی در جستجوی عدالت