دولت محافظه کار سه شنبه گفت کنفرانس خلع سلاح سازمان ملل متحد به ریاست ایران– که در حال حاضر با تحریم ها بخاطر برنامه های سرکش سلاح های هسته ای خود هدف قرار گرفته است - بر این اساس که تلاش علیه گسترش تسلیحات را به مسخره می گیرد تحریم می کند. این آخرین نشانه ای از یک جسارت در موضع کانادا علیه جمهوری اسلامی است.
از اواخر سال گذشته، کانادا دیپلمات های خود را از تهران فراخواند، ایران را از اتاوا اخراج کرد، آشکارا خواستار تغییر رژیم شده، انتخابات ماه آینده ایران را به عنوان یک "بازی بدبینانه" محکوم کرد، تحریم های اقتصادی را گسترش داد، و اسرائیل را برای بمباران داخل سوریه محموله سلاح حزب الله تحت حمایت ایران مورد ستایش قرار داد. دشمنی به طور فزاینده زبانی و بیرونی اتاوا نسبت به یک رژیم استبدادی خاص خصومت هدفمندی را نشان می دهد که به ندرت از اتاوا و شاید از زمان جنگ جهانی دوم دیده شده است. محافظه کاران به ندرت قصد خود را پنهان می کنند: آنها می خواهند رهبری فعلی ایران برود.
جان برد، وزیر امور خارجه، یک کمپین رسانه های اجتماعی برای برانگیختن اپوزیسیون دموکراتیک علیه رژیم ایران، هم در سطح جهان و در پشت فایروال بدنام  اینترنت "حلال"کشور، که مانع دسترسی به سایت های خارجی پس از 60 ثانیه است راه اندازی کرده است.
آقای برد در یک کنفرانس دانشگاه تورنتو در آخر برای افتتاح هفته گذشته گفتگوی جهانی درباره آینده ایران که مباحث دانشگاهی را روی وب به زبان فارسی و انگلیسی تحت ترتیبات امنیتی ویژه برای محافظت از گمنامی، خنثی کردن سانسور، و تشویق جوامع ناراضی پخش می کرد گفت: "مردم 'اینترنت حلال' ساختگی را برای این گزاره ای که هست مسخره می کنند.
یک منبع دولتی، که در زمینه صحبت می کرد گفت: "از وقتی که ما روابط دیپلماتیک با ایران را در ماه سپتامبر سال گذشته به حالت تعلیق در اوردیم، ما در حال گسترش توسعه روابط با ایرانیان در کانادا و ایرانیان در سراسر جهان بودیم، و از آنها سوالاتی پرسیدیم، اما یکی از مهم ترین پرسش ها این است که کانادا چه کاری می تواند برای مقابله با تهدید ناشی از رژیم ایران انجام دهد؟ رایج ترین پاسخ، او گفت، این بود که بیشترین آسیب پذیری رژیم ایران اطلاعات است.
این مقام گفت: "مردم ایران نیاز به سلاح دارند، اما زمانی که آنها می گویند، سلاح، به معنی سلاح های کوچک و یا سلاح های سنگین نیست. منظور آنها دسترسی به اینترنت رایگان است، توانایی برای گفتگوی بی قید و شرط در میان خود، توانایی برای افراد داخل کشور برای شنیدن صدای دموکراتیک در خارج کشور، قابلیت اتصال و تعامل در یک بحث آزاد و باز در مورد آینده کشور خود. "بنابراین، این گفتگوی جهانی تلاش افتتاحیه کانادا برای تسهیل، حمایت و تشویق آن نیاز است."
آقای برد، مستقیما خطاب به مردم ایران، گفت: آنها خودشان بزرگترین عامل ترس حکومت ایران هستند، و بنابراین هدف کانادا "انتخابات قوی که قدرت را از دست اربابان دست نشانده بگیرد و آن را در دست های شما، در دست مردم قرار دهد" است.
آقای برد گفت: "بزرگترین تهدید برای صلح و امنیت بین المللی در جهان امروز" آیت الله علی خامنه ای، رهبر عالی دولت تئوکراتیک است." رژیم توخالی است. عمق، عقل، انسانیت، یا تواضع برای آوردن آینده ای بهتر برای مردم ندارد. "
این زبان تهاجمی، حتی شدیدترین نمونه آن باشد، با سیاست خارجی دولت کانادا تحت نخست وزیر استفان هارپر، سازگار است که بر خلاف مواضع آشتی جویانه دولتهای لیبرال قبلی آن را به عنوان "اصولی" تبلیغ می کند. با این حال حالا که هر گونه تظاهر به دیپلماسی با ایران رسمی را رها کرده و به جای آن آشکارا به تحریک انقلاب علیه آن دست زده، منتقدان نگران هستند کانادا ممکن است تاثیر اصول را قربانی کرده باشد. هوشنگ حسن یاری، استاد سیاست در کالج سلطنتی نظامی کانادا، در حیرت است که آیا اتاوا چیزی علاوه بر ژستهای حمایتی داشته باشد که ارائه کند.
پروفسور حسن یاری، که در ایران نیز تدریس کرده است گفت: "آیا صدای کانادا به اندازه کافی قوی هست که ایرانیان بیرون بیایند و جان خود را در معرض خطر قرار دهند؟ متاسفانه در مورد نفوذ کانادا در ایران، باید بگویم صفر است. هیچ نفوذی وجود ندارد ... من نمی گویم هیچ ارزشی در این فعالیت ها وجود ندارد، اما من در مورد نتایج تردید دارم. "
هدف دولت کانادا ممکن است پرورش گروههای نوپای مخالفان در ایران باشد. اما، رژیم ایران در در برابر تهدیدات وجودی خود را قوی و مصمم نشان داده است.
پروفسور حسن یاری گفت: "آیا این افراد به کوچه و خیابان می ریزند و خواستار پایان رژیم می شوند؟ آنها در سال 2009 کردند، نتیجه چه بود؟ "
نتیجه سرکوب وحشیانه، زندان، شکنجه، قتل بود که برای جهان گسترده تر در شلیک به ندا آقا سلطان معترض که در فیلم ضبط شد و تجسم و نماد مقاومت تبدیل شد، اگر چه شکست خورد، منعکس می شد.
پروفسور حسن یاری گفت: "یک حس ناامیدی وجود دارد. حالا خارج تلاش می کند کاری بکند، و من مطمئن نیستم که داخل همان واکنشی را نشان بدهد که در سال 2009 کرد."
آقای برد اذعان کرد: کانادا "باید در حمایت از این جنبش بیشتر صدا می کرد. ما می توانستیم بیشتر کار کنیم. از میز کارهایمان ما چیزهای نسبتا کمی برای ایستادن با شما کردیم".
روابط کانادا با ایران به مدت طولانی بخصوص پس از قتل سال 2003 زهرا کاظمی، عکاس آزاد کانادایی ایرانی که پس از دستگیریش در تهران مورد شکنجه قرار گرفت و کشته شد شده اند در سال 2003 بوده است، سرد بوده است.
این روابط اخیرا با ادعاهای RCMP (پلیس فدرال کانادا) که مظنونین سوء قصد در قطار VIA به دستور عناصر القاعده در داخل ایران اقدام می کردند تیره و تار شد. در پاسخ به سؤالی در مورد این گزارش، علی اکبر صالحی وزیر امور خارجه ایران گفت که خنده دار ترین چیزی که او تا کنون شنیده است بود، چرا که نسخه بنیادگرایی سنی القاعده از اسلام در تقابل با حکومت دینی شیعه در ایران است.
با این حال، سابقه همکاری وجود دارد، به عنوان مثال زمانی که جنگجویان القاعده پس از تهاجم آمریکا در سال 2001 به افغانستان وارد ایران شدند و حمایت ایران از حماس در غزه.
کانادا تحریم ها را در سال 2006، پس از پیشگامی سازمان ملل متحد در میان گزارشات افزایش تولید هسته ای، اعمال کرد و از آن زمان و اخیرا در ماه دسامبر آنها را گسترش داده است. کانادا ایران را بعنوان یک کشور حامی تروریسم اعلام کرد و حزب الله و نیروی قدس بخشی از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران را به عنوان سازمان های تروریستی نامگذاری کرد.
آقای برد گفت: "ما صرفا ایمان کمی که به این رژیم داشتیم را از دست دادیم. اما ما ایمان به مردم ایران را هرگز از دست نداده ایم. در واقع، ما می خواهیم روابط خود با ایرانیان، عاری از فیلترهای رژیم را گسترش دهیم. "
یک طرف مقابل آنسوی گشایش کانادا به ایرانیان وجود دارد و آن گشایش ایران به کاناداست - یا در ضربات بین المللیش در برابر کانادا - برای مثال در استفاده از سخنگویان حاشیه ای، از جمله میزبانی رهبران رادیکال بومی کانادا که کانادا را به عنوان ناقض حقوق بشر محکوم کنند و دانشگاهیانی مانند شیراز دوسا، که در کنفرانس های ایران در بازبینی هولوکاست حضور پیدا کرده اند.
جاشوا بلیکنی، یک خبرنگار پرس تی وی دولتی ایران مستقر در کالگاری که به تازگی به مخاطبان خود درباره توطئه قطار VIA گفت به نظر می رسد تبلیغات "صهیونیستی" باشد، در یک ایمیل گفت: "من فکر نمی کنم ایرانی ها نیاز به سخنرانی در مورد دموکراسی از جان برد داشته باشند. تنها نوع مخالفت ناشی از آخرین شیرین کاری تبلیغاتی برد نارضایتی بیشتر علیه دولت هارپر دخیل در تقلبات انتخاباتی است، رژیمی که بسیاری از مردم در این خاورمیانه آن را به عنوان نداشتن استقلال از اسرائیل می بینند. "
15 مه 2013-25اردیبهشت1392