ـ رئیس هیأت عربی دفاع از اشرف، به محدویتهای ضدانسانی علیه اشرف اشاره کرده و میافزاید: اخیراً ارگان سرکوب با نصب بلندگوهای بسیار قوی در اطراف اشرف و با استفاده آشکار از مأمورین وزارت اطلاعات رژیم ایران تحت نام خانوادههای ساکنین اشرف, با پخش مستمر شعارهای تحریکآمیز و توهینآمیز، دست به آزار و اذیت ساکنین اشرف میزند, عملی شرمآور که فقط یادآور شکنجه روانی زندانیان عقیدتی و سیاسی در زندانهای حکومتهای فاشیستی میباشد.
این وضعیت ننگینی است که با توجه به حملات ژوییه گذشته میتواند در برآورده کردن خواستههای رژیم ایران منجر به نسلکشی و قربانی کردن همه ساکنین اشرف گردد.
قسمتهایی از متن نامه 41 سازمان غیر دولتی بینالمللی و سراسری به دبیرکل ملل متحد از این قرار است:
جناب آقای بانکی مون،
دبیرکل سازمان ملل
کمپ اشرف در عراق, محل اقامت حدود 3400 تَن از اعضای اپوزیسیون ایران, مجاهدین خلق ایران, میباشد که 23 سال قبل آنرا احداث کردهاند. از زمان اشغال عراق در سال 2003، ساکنین اشرف بعنوان افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون 4 ژنو شناخته شدهاند. حملات مرگباری که در ژوییه 2009 توسط نیروهای عراقی علیه ساکنین بیدفاع اشرف انجام گرفت, وضعیت اشرف را تبدیل به یک موضوع انسانی در سطح بینالمللی کرد.
آمریکا از ابتدای سال 2009 حفاظت و کنترل کمپ اشرف را به دولت عراق تحویل داد. اما دولت عراق برخلاف همه تضمینهایی که مبنی بر رعایت حقوق ساکنین اشرف داده بود، از طریق کمیتهیی در نخستوزیری عراق سریعاً محاصره همه جانبهیی را بر کمپ تحمیل نمود. بهدستور این کمیته ورود هیأتهای ناظر, وکلای ساکنین و حتی خانوادههای آنها به کمپ ممنوع شد. این کمیته دسترسی ساکنین اشرف به دارو, پزشک و نیازمندیهای پزشکی را بشدت محدود نموده و بعضاً برای ماهها اجازه ورود سوخت به کمپ را بهطور کامل ممنوع کرده است…
سرکوب و تحت فشار قرار دادن ساکنین اشرف که بارها رژیم ایران علناً خواستار آن شده است، ابعاد خشن بهخود گرفت و همزمان با سرکوب اپوزیسیون و مردمی که در تظاهرات سراسری داخل ایران خواهان آزادی و تغییر دموکراتیک بودند, نیروهای ارتش و پلیس عراق در روزهای 28 و 29 ژوئیه 2009، ساکنان غیرنظامی و بیدفاع در کمپ اشرف را مورد حملات وحشیانه قرار دادند. در این حملات 11 تَن از ساکنین اشرف به قتل رسیدند، بیش از 500 تَن مجروح شدند و نیروهای عراقی 36 تَن از ساکنان کمپ را بطور خودسرانه دستگیر و بنا به گزارشات مستقل فورا مورد شکنجه قرار دادند.
روز بعد از این حملات مقامات رژیم ایران از این فاجعه انسانی بهشدت استقبال کرده و دولت عراق را مورد تشویق قرار دادند…
علاوه بر حملات مرگبار و اعمال تضییقات غیرانسانی بر کمپ که نقض آشکار تعهدات عراق به جامعه بینالمللی میباشد.
متأسفانه دولت عراق تاکنون کمترین توجهی به اعتراضات مکرر هزاران قانونگذار اروپایی و آمریکایی و سازمانهای بینالمللی و حقوق بشری علیه این اقدامات و تلاش برای جابهجایی ساکنان اشرف نکرده است.
بنابراین، برای نجات جان ساکنان اشرف که با اوج گرفتن قیام آزادیخواهانه مردم ایران، سرکوبشان بیش از پیش در دستور کار رژیم ایران قرار گرفته است، مواد زیر باید فوراً توسط آمریکا و سازمان ملل متحد برای ممانعت از فاجعه انسانی دیگری در اشرف مورد پیگیری قرار گیرد:
1. سازمان ملل مسئولیت حفاظت از ساکنان اشرف را برعهده بگیرد زیرا دولت عراق طی یکسال گذشته در عمل اثبات نموده است که نیت، توان و صلاحیت حفاظت از ساکنان کمپ اشرف را ندارد.
2. تا زمانیکه سازمان ملل حفاظت ساکنان اشرف را بر عهده بگیرد، نیروهای آمریکایی تضمین کنند که ساکنان اشرف در معرض حمله و خشونت در عراق نخواهند بود،
3. دولت عراق باید رسماً حقوق ساکنان اشرف را براساس قطعنامه 24 آوریل 2009 پارلمان اروپا در مورد اشرف برسمیت بشناسد.
با احترام .
امضاکنندگان این نامه عبارتند از:
1. سازمان بین المللی توسعه آموزش ـ آ مریکا
2. انجمن وکلای انساندوستانه آمریکا
3. انجمن وکلای سوسیالیست هالدین انگلستان
4. مرکز حقوق بشر آذربایجان
5. انجمن همبستگی بین المللی وکلای ژاپن
6. انجمن وکلای دموکراتیک ایتالیا
7. کمیته حقوق بشر قرقیزستان
8. هماهنگ کننده سراسری برنامه علیه شکنجه و معافیت از مجازات در بازداشتها ـ هند
9. انجمن بین المللی حقوق بشر کنیا
10. انجمن بین المللی حقوق بشر- سوئد
11. انجمن بین المللی حقوق بشر- ارمنستان
12. سازمان بنگال غربی- هند
13. جنبش ملی صلح کشور بنین
14. انستیو جانانیتی برای عدالت، فرهنگ تحقیق و توسعه - هند
15. جنبش معتقدین به خدا, صلح جهانی و مأموریت نجات زمین- هند
16. انستیتو جامعه مدنی ارمنستان
17. انستیتو صلح و دموکراسی آذربایجان
18. انستیتو حقوق بشر بنگلادش
19. پروفسور باورینگ، حقوقدان برجسته بین المللی از دانشگاه لندن
20. خانم کارن پارکر، متخصص قانون انساندوستانه بینالمللی- آمریکا
21. انجمن حقوق بشر اسپانیا
22. کمیته بینالمللی ساخاروف- دانمارک
23. کمیته هلسینکی برای حقوق بشر جمهوری مقدونیه
24. کمیته هلسینکی بلغارستان
25. مسیرهای به سوی صلح ـ آمریکا
26. مرکز همبستگی ایتالیایی
27. اتحادیه برای بازگشت دائمی و ادغام در بوسنی و هرزگوین
28. پاکس کریستی بینالمللی ـ بلژیک
29. سازمان بین المللی حقوقدانان
30. انجمن صلح سازان ـ کامرون
31. فدراسیون انجمنهای دفاع و ارتقا حقوق بشرـ اسپانیا
32. انجمن بین المللی آزادی مذاهب ـ سوئیس
33. انجمن بین المللی حقوق بشرـ استرالیا
34. سازمان اتحاد حقوق بشر وکلای فلیپین
35. سازمان مبتکر حقوق بشر ترکمن ـ اتریش
36. سیتیزن واچ پترزبورگ ـ روسیه
37. حقوق بشر بدون مرز بینالمللی ـ بلژیک
38. انجمن حقوقدانان مصری در دفاع از ساکنین اشرف
39. انجمن حقوقدانان مستقل عراق
40. مرکز ملی عدالت –انگلیس
41. جنبش بین المللی آشتی کشور ماداگاسکار