«به سوی آزادی ...» گزارشی از گردهمایی بزرگ مقاومت ایران در پاریس ـ ویلپنت

 

قسمت اول

گردهمایی بزرگ سالانه مقاومت ایران در ساعت 14 و 30دقیقه به وقت پاریس در سالن عظیم ویلپنت پاریس با ادای احترام رئیس جمهور برگزیده مقاومت در برابر نمادها وتصاویر شهیدان برگزار شد.

ادای احترام به  آخرین شهدای اشرفی در حمله موشکی 25خرداد به زندان لیبرتی تا شهیدان فروغ جاویدان و قتل عام زندان سیاسی و اشرف و موسی و شهیدان قیام سی خرداد 1360، سرآغاز مقاومت انقلابی روزشهیدان و زندانیان سیاسی و سالروز ارتش آزادیبخش ملی ایران

 

 

 

 

 

درگردهمایی بزرگ مقاومت، نخست وزیر پیشین اسپانیا، وزیرخارجه قبلی ایتالیا و و برجسته ترین رهبران سیاسی و شخصیت ها و دولتمردان و قانونگذاران وهیأت های نمایندگی از 50 کشور و 5قاره جهان شرکت داشتند و سخنرانی کردند و پیامهایی از رئیس کمیته خارجی سنای ایالات متحده و رئیس کمیته نیروهای مسلح سنای آمریکا قرائت و پخش شد.  

 این گردهمایی توسط استرون استیونسون، رئیس کمیته دوستان ایران آزاد در پارلمان اروپا  گشایش یافت.

سخنان استراون استیونسون، رئیس گروه دوستان ایران آزاد در پارلمان اروپا:


ما در این زمان شاهد یک انتخابات قلابی دیگر در ایران بودیم. یک رئیس جمهور فاشیست جای خود را به یک فاشیست دیگر داده است. دموکراسی یکبار دیگر به سخره گرفته شد. اینکه غرب، یکی از شش کاندیدای منتخب خامنه‌ای را یک مدره قلمداد کند، خیلی ساده فقط یک مضحکه است.
حقیقت این است که مردم پرافتخار ایران در زنجیر باقی مانده‌اند در حالیکه توسط یک ایدئولوژی دروغین به اسارت گرفته شده‌اند و توسط یک رژیم ستمگر مورد سرکوب قرار می گیرند. توماس جفرسون کلام معروفی دارد که میگوید: ترس مردم از حکومت، نشاندهنده استبداد حکومت است، ولی ترس حکومت از مردم، نشانه رسیدن به آزادی است.و حالا شکی نیست که رژیم ملایان از مردم میترسد و آنها بیش از هر چیز از بزرگترین  نیروی اپوزیسیون مشروع میترسند، یعنی سازمان مجاهدین خلق.
چرا که سازمان مجاهدین خلق، از همه آن چیزهایی حمایت میکند که ملایان از آن نفرت دارند یعنی آزادی، دموکراسی، حق اقلیتها، حقوق زنان، و پایان دادن به حاکمیت استبدادی و سرکوب.
به همین علت است که من مفتخرم که اعضای سازمان مجاهدین خلق را دوستان خودم، خانواده‌ام، برادرانم و خواهرانم بنامم. همه ما با کسانی که میخواستند سازمان مجاهدین را در لیست تروریستی قرار دهند رو در رو شدیم و ما پیروز شدیم. و ما با هم، دروغها و نیرنگ های مقام بلندپایه سازمان ملل را افشا کردیم و موفق شدیم او را برکنار کنیم. و ما با هم، با طراحان شکنجه و کشتار جمعی در اشرف و کمپ لیبرتی رو در رو شدیم و ما آنها را درمعرض پاسخگویی نسبت به  اعمالشان قرار خواهیم داد.
شنبه گذشته آنها مجدداً مورد یک حمله موشکی تبهکارانه قرار گرفتند که سومین حمله امسال بود. دو نفر کشته و بیش از 70 تن زخمی شدند.
خانم‌ها و آقایان، آیا شما میدانید که 40 موشک، سالن غذاخوری را هدف قرار داده بودند و اگر 20 دقیقه زودتر فرود می آمدند، ممکن بود که صدها نفر کشته شوند. این نشان میدهد که چه کسی پشت این حمله بوده است. آنها میدانستند که چه چیزی را هدف قرار میدهند. ما بعد از دو حمله اخیر هشدار دادیم که به هیچوجه راهی وجود ندارد که ما به شرایط عادی در کمپ لیبرتی برگردیم. هیچ راهی وجود ندارد که ما بعد از این جنایات مشمئزکننده، به سادگی مجدداً مصاحبه‌های کمیساریای عالی پناهندگان را از سر گیریم. انگار که هیچ اتفاقی نیافتاده است. ما روی بازگرداندن تی- والهای بتونی اصرار کردیم تا به میزانی حفاظت را برای این پناهندگان بی‌دفاع تأمین کنند و ما اصرار کردیم که جلیقه‌های حفاظتی و کلاهخودهای آنها از کمپ اشرف آورده شود. اما تمامی درخواستهای ما رد شده‌اند. حتی به آنها بیل برای کندن سنگر داده نشد تا بتوانند اگر حمله دیگری بود در این سنگرها پناه بگیرند.
حالا یک هفته پس از آن حمله وحشیانه در شنبه پیش، دو موشک منفجر نشده هنوز در کمپ لیبرتی باقی است، حتی یک مقام عراقی به کمپ نرفته تا این موشکهای منفجر نشده را خنثی کند یا ببیند که حمله چگونه صورت گرفت و به شکل مرموزی، مقامات یونامی نیز غیبشان زده است. آنها از زمان حمله به کمپ لیبرتی در شنبه گذشته به آنجا نرفته‌اند. از دید من این یک بزدلی رسوا و اهمال در انجام وظیفه است.
این 3200پناهنده رها شده‌ و بدون حفاظت در یک قتلگاه نیم کیلومتر مربعی قرار گرفته‌اند. امروز ما باید به این 3200 نفر در کمپ لیبرتی بگوییم که آنها فراموش نشده‌اند.
ما باید از آنها به خاطر شجاعتشان تشکر کنیم و به آنها بگوییم رنجی که میکشند و فدایی که میکنند، نور راهنمای ما است. و مبارزه آنها علیه سرکوب، به مردم تحت سرکوب در ایران انگیزه داده است. ما باید به آمریکا و سازمان ملل بگوییم که حمله موشکی شنبه گذشته قابل پیش‌بینی و قابل پیشگیری بود. و ما آنها را به خاطر کشته‌ها و مجروحان مسئول میدانیم. ما باید امروز در اینجا خواهان بازگشت فوری تمامی 3200 پناهنده کمپ لیبرتی به کمپ اشرف، که بالنسبه امن‌تر است بشویم تا بعداً از آنجا به کشورهای امن منتقل شوند.
بگذارید صحبت های توماس جفرسون را بیاد بیاوریم و با دشمنانمان رو در رو شویم. این تنها راه مطمئن برای ابقای آزادی و دموکراسی در ایران است. به زودی رژیم شیطانی خامنه‌ای به تاریخ خواهد پیوست ولی تاریخ همواره به مردان و زنان شجاع کمپ اشرف و کمپ لیبرتی، و همچنین به خانم مریم رجوی بخاطر رهبری ثابت قدم و شجاعانه او در سختیها، درود خواهد فرستاد.
اول تیر 1392(22ژوئن)