خانم رجوی عزیز، دوستان، می‌خواهم به خاطر گردهمایی دیروز (22ژوئن) به شما تبریک بگویم. موضوع شگفت انگیز دیگر دیروز این بود که چقدر آمریکایی آنجا بود. تعداد آنها زیاد شده و من از صحبت با آنها احساس کردم که آنها از مواضع دولت خود، که زمانی عضو آن بودند، احساس شرم دارند. چرا که وقتی به موضوع کمپ اشرف و جابجایی افراد آنجا به کمپ لیبرتی می‌رسد، آمریکا مسئولت ویژه‌ای در این رابطه دارد. بنابراین، بگذارید امیدوار باشیم که در این رابطه گامهایی برداشته شود. تا آن وقت حداقل خواسته این است که این افراد به کمپ اشرف بازگردند. جایی که در آن از امنیت نسبی برخوردار خواهند بود تا اینکه این مسائل حل و فصل شوند. امیدوارم موضوع این دو کمپ با تلاشهای مثبت و امکانات افرادی که آن را در اختیار دارند و می‌توانند دولت عراق را وادار به اجرای آن کنند، حل و فصل شود. اما موضوع بسیار بزرگتر دیگر آینده خود کشور ایران است. چه اتفاقی خواهد افتاد وقتی که رژیم ملاها سرنگون شوند. که البته به عقیده من حتمی است و تنها شرایط آن مورد بحث است. بر این اساس، و برای اینکه به این موضوع رسیدگی کنیم، ما برنامه ده ماده یی را داریم و برنامه ده ماده یی، ایده‌های مدرن اداره یک دولت را نمایندگی می‌کند، مسائل کلی حقوق بشر و حکومت ملی را که شما امروزه در همه قانون اساسیهای مدرن شاهد آن هستید، چه در اروپای شرقی و چه در جاهای دیگر. این چیزی است که ما خواهان دیدن آن هستیم در همه کشورهایی که در حال گذار از دیکتاتوری به دموکراسی میباشند. بنابراین باید امیدوار باشیم با کارهایی که در پیش است و با حمایت همه کسانی که توان آن را دارند، این بزودی محقق خواهد شد و یک روز شاید همه ما در تهران همدیگر را ببینیم.
طاهر بومدرا- رئیس حقوق بشریونامی در عراق

بومدرا: یونامی، از زمانی که پروسه اخراج اشرفی‌ها از اشرف و انتقال آنها به کمپ لیبرتی را آغاز کرد، حتی یک پنی هم نداشتند. آنها هیچ بودجه‌ای نداشتند چرا که بودجه معمولاً در ماه ژو‌ئن سال قبل به تصویب می‌رسد. وقتی که ما جابجایی اشرفی‌ها را شروع کردیم، از پول مردم عراق استفاده کردیم تا اینکه کمپ اشرف را ببندیم و آنها را جابجا کنیم. و من واقعاً آرزو دارم که پارلمانترهایی که دور این میز نشسته‌اند بتوانند موضوع پاسخگویی یونامی را مطرح کنند. پولی که مورد استفاده قرار گرفت، در اصل برای کمک به مردم عراق اختصاص داده شده بود، که (از هدف اصلی آن) منحرف شد تا کمپ اشرف بسته شود و کمپ لیبرتی گشوده شود. اگر بخواهم یک رقم کلی از سال 2012-2011 بدهم، باید بگویم که 70 میلیون دلار بود. این پول باید برای کمک به مردم عراق استفاده می‌شد و نه برای بی خانمان سازی اشرفی‌ها و فرستادن آنها به یک اردوگاه کار اجباری. از توجه شما متشکرم.

ماریو اویدئو اورپرا- عضو هیأت رئیسه سنای رومانی

خانم مریم رجوی از طرف همکارانم از شما برای دعوت در چنین گرد همایی بزرگی تشکر میکنم.
میخواهم شهادت دهم پیامی قوی که از کنفرانس روز گذشته (22ژوئن) دریافت کردیم ما را بر آن میدارد که بیشتر در رابطه با پیام 10 ماده ای شما مسئولیت بپذیریم.
از یک قانون اساسی دموکراتیک و از انتقال ساکنان لیبرتی به اشرف و استانداردهای دموکراتیک جهان شمول در ایران حمایت میکنیم.
همچنین وقتی به رومانی برگردیم به پارلمانترهای رومانی از اهمیت مبارزه شما خواهیم گفت و نشان خواهیم داد که وقتی صداهای پر قدرت متحد شوند، صلح محقق خواهد شد. آزادی و حقوق مردم نباید محدود شود.
مردم رومانی در کنار شما قرار دارند زیرا ما ملت رومانی یاد گرفته ایم که آزادی و دموکراسی چیست. مردم رومانی 23سال قبل، زمانی که تصمیم گرفتند یک تغییر زیر بنایی در کشور ایجاد کنند حمایت کشورهای دموکراتیک جهان را کسب کردند. ما اکنون میتوانیم همان حمایت را از شما انجام دهیم. رسیدن به آزادی برای کسانی که سالها در راه آن رنج کشیده اند امری مسلم است. ما معتقدیم که آزادی در واقع یک توانایی انتخاب است و آزادی چیزی نیست جز یک امکان زندگی بهتر.

رمئو نیکوآرا- عضو کمیسیون خارجی پارلمان رومانی

خانم رئیس جمهور منتخب، مریم رجوی، دوستان عزیز از سراسر جهان. من یکبار دیگر از شما به خاطر این امکان که در اینجا باشم و در گردهمایی بزرگ اپوزیسیون ایران، تشکر میکنم.
این دومین بار است که من در این گردهمایی شرکت میکنم. با اتکا به تجربه‌‌ام در این دو گردهمایی میتوانم بگویم که بسیار مهم است پیام قوی که این گردهمایی‌ها می‌توانند به جهان بفرستند توسط ما تکثیر شود، یعنی توسط نمایندگان پارلمانی که حضور دارند و دیروزهم حضور داشتند.
همانطور که همکاران ما از کانادا گفتند، بسیار مهم است که هر نماینده ـ و ما دیروز چند صد نفر بودیم ـ به کشور خود برگشته و پیامی را که دیروز شنیدیم منتشر کنیم. من فکر میکنم برای ما پارلمانترها مهم است که وزارت خارجه‌هایمان را در سطح نخست‌وزیر وادار کنیم تا این موضوع را در دستور کار بین‌المللی خود قرار دهند. به خصوص که در دو حمله وحشیانه فوریه و ژوئن در کمپ لیبرتی ما دیدیم و تلفنهایی از همکاران و دوستانمان از ایران دریافت کردیم که میگفتند ببینید چه اتفاقی افتاد و ما وحشتزده و شگفت‌زده نگاه کردیم.
این حملات میتواند دوباره اتفاق بیافتد و این در حیطه قدرت و ارادة ما است که اینکار را با وارد کردن فشار روی دولت و نیز توسط نمایندگان دیگر [کشورها] متوقف کنیم. ما که دوستان و همکارانی در دیگر کشورها داریم میتوانیم این پیام را بفرستیم و آنها را مطلع کنیم.
این کاری است که من فکر میکنم باید انجام بدهیم. اینکه روی دولت فشار بگذاریم و این خیلی مهم است. من دیدم که این کار در دیگر کشورها صورت گرفته و بهترین مثال آن کاری است که کانادا انجام داد. امیدوارم که سال بعد و سالهای بعد ما بتوانیم یکدیگر را در یک ایران آزاد و در یک تهران آزاد ببینیم.
ماریانا گرچه آ- نماینده پارلمان رومانی
برای من افتخار بزرگی است که اکنون در کنار شما هستم. از اینجا میخواهم یک پیام به تمام زنان جهان بدهم.                                                                                  
خصوصا به زنان خاورمیانه، ما باید متحد باشیم، ما باید به همکاری متقابل ادامه دهیم و یکدیگررا حمایت کنیم. ما جوابگوی نسلهای آینده هستیم.                                                                                                                       
من متعهد میشوم که هفته آینده یک بیانیه سیاسی در مورد آنچه دیدیم و آنچه درک کردم درپارلمان رومانی صادر کنم .     
دولت رومانی باید درمورد شما و مبارزه تان یک موضع مشخص بگیرد.                                                    
همچنین میخواهم همدردی خودم را با آنها که هدف حمله قرارگرفتند اعلام کنم و امیدوارم دیگر هیچ جنایتی در مورد آنان صورت نگیرد و ساکنان لیبرتی به سرعت به کمپ لیبرتی انتقال یابند .                                                                                                                              امیدوارم در آینده نزدیک نه در پاریس یا جای دیگر بلکه در ایران آزاد و تهران آزاد زیر رهبری شما یکدیگر را ملاقات کنیم.                             
آستایوهانسدوتیر- رئیس پیشین پارلمان ایسلند
خانم رجوی محترم، میهمانان برجسته. همانطور که در معرفی من گفته شد من رئیس پارلمان ایسلند در چهار سال اخیر بودم و قبل از آن من وزیر امور اجتماعی، برابری جنسی و حقوق زنان بودم. لذا به جای تکرار آنچه همه شما گفتید که خوب هم بود، من میخواهم روی اهمیت کار مشترک زنان با هم تأکید کنم.
در ایسلند زنان بسیار قدرتمند هستند و ما 40% پارلمان را تشکیل میدهیم. در دوره قبلی ما 43% بودیم و رئیس پارلمان یک زن بود، نخست‌وزیر یک زن بود، اسقف ایسلند یک زن است و ما اولین رئیس جمهور منتخب زن در جهان را داشتیم. لذا زنان در ایسلند قدرتمند هستند و هم چنین زنان کشورهای نوردیک قدرتمندند.
به شما توصیه میکنم که با زنان در پارلمانها و با سازمانهای زنان تماس بگیرید. با گروههای زنان تماس بگیرید و داستان خود را برای آنها توضیح دهید، طرح 10 ماده‌ای خود را به آنها بگویید چرا که به واقع ما با همین طرح داریم زندگی میکنیم و این طرح در کشورهای نوردیک اجرا میشود، در این صورت است که صدای شما شنیده خواهد شد. صدای زنان در کشورهای نوردیک که زنان قوی هستند، شنیده میشود و مطمئن هستم که شما از حمایت قوی زنان در این کشورها برخوردار خواهید شد. بهترین آرزوها و آرزوی موفقیت برای کارتان در آینده دارم.
فیل گلیندیننگ- رئیس شورای پناهندگان استرالیا

افتخار بزرگی است که اینجا هستم و امکان آن به من داده شده که صحبت کنم. ما خوشحالیم گزارش کنیم و دیروز بیانیه سنای استرالیا را که یکپارچه از حقوق ساکنان کمپ اشرف و لیبرتی حمایت کردند، ارائه کنیم. این قدمی در مسیر درست است و ما طرحی که توسط کانادا اجرا شده را به پارلمان کشورمان میبریم به عنوان مسیری که دولت ما باید طی کند.
اما میخواهم امروز صحبتهای کوتاهم را روی پناهندگان و پناهجویان متمرکز کنم که روی آن کار میکنم. ما در 25 کشور کار میکنیم و کاری که ما در استرالیا و ژنو انجام میدهیم به میزان زیادی روی حقوق پناهندگان و پناهجویان متمرکز است. کسانی که در کمپ لیبرتی هستند در این کادر می‌گنجند. آنها با اذیت و آزار روزانه مواجهند. آنها نه قادرند بمانند و نه میتوانند آنجا را ترک کنند. لذا به نظرم که راه خیلی ساده‌ای وجود دارد. تمامی ملتهای جهان که امضا‌کنندگان کنوانسیون پناهندگی هستند، به واسطه حقوق بین‌الملل در این رابطه التزامات روشنی دارند تا این افراد به سرعت و به سلامت به کمپ اشرف بازگردانده شوند. چرا که اولین التزام ما در رابطه با پناهندگان ارائه حفاظت است نه اینکه آنها را در شرایطی نگهداریم که اذیت و آزارها بتوانند به صورت فزاینده ادامه یابند.
لذا همه، ازجمله کشور ما، در این رابطه تعهد داریم و به نوعی بخشی از بازسازی است پس از جنگ در عراق است. یعنی یک التزام روشن وجود دارد. این اولین نکته‌ای بود که میخواستم بگویم.
دومین نکته‌ای که میخواهم بگویم اینکه چقدر همکاری با سازمان مجاهدین خلق برای ما با ارزش است. صادقانه بگویم ما در انتهای دنیا زندگی میکنیم. اما نکته مهم این است که صدای شما به انتهای دنیا رسیده است. از اروپا و از آمریکای شمالی تا به انتهای دنیا. من اخیراً با رئیس جمهور پیشین ایرلند در یک جلسه بودم و مری رابینسون گفت که خانم مریم رجوی شجاع‌ترین زن در جهان است.
میخواهم بگویم که ما به تصادف به اینجا نیامدیم. ما آمدیم چون خواستیم که بیاییم. و من چند سال است که اینجا میآیم و تعداد [شرکت کنندگان] هر سال بیشتر شده است. و تعداد هر سال بیشتر خواهد شد چون ما در جهانی زندگی میکنیم که در آن رنج کشیدن بیش از حد بوده ولی شجاعت کافی نشان داده نشده است. این چالش و التزام ما است.
لذا ما چشم انتظار روزی هستیم که شجاعتی که شما دیروز(22ژوئن) فراخوان آن را به جهان دادید، فعال شود و شما نه فقط در انتهای دنیا بلکه در سراسر جهان شنیده شوید و همه پارلمانترها پاسخ خواهند داد و همه مردم پاسخ خواهند داد و با هم، ما با هم بصورت یک خانواده در تهران گرد هم خواهیم آمد؛ تهرانی آزاد، مستقل و مبتنی برجدایی دین از دولت.
کشیش برایان میدوی- رهبر کلیسای گراس هوس در استرالیا

خانم رجوی از اینکه ما را دعوت کردید متشکرم. اگر اجازه بدهید میخواهم به یک جنبه متفاوت دیگری از این موضوع اشاره کنم زیرا واقعیت این است که من در سال 1992 با درد و رنج مردم ایران و به ویژه کسانی که آنها را در کمپ اشرف نمایندگی میکنند، آشنا شدم چون برخی از آدمهای شجاع، اعضای خانواده های ساکنان اشرف تصمیم گرفتند که به کانبرا بیایند و نگرانیهای خودشان را در مقابل سفارت رژیم ایران در کانبرا ابراز کنند. یک ضرب المثل است که میگوید تو میتوانی دوستت را انتخاب کنی ولی نمیتوانی خانواده ات را انتخاب کنی. و من فکر میکنم این در این مورد ما صدق میکند چون آنچه که ما به آن پی بردیم این بود که سومین بخش از اعضای خانواده مان در یک نقطه دیگر جهان در شرایط بسیار متفاوتی به سر میبرند. ولی پس از این ایام و ماه ها و سالها، اکنون ما میتوانیم از طریق این افراد با مجاهدین بهتر کار بکنیم و میخواهم بگویم که هر گروه از مردم حامل ارزشهای رهبران خود هستند که در افراد آن جنبش منعکس میشود و میتوانم به شما بگویم که ما راستی،  قابل اعتماد بودن، عشق و وفاداری این افراد را دیدیم. چیز دیگری که باید گفت این است که دوستانی در استرالیا هستند که به این جنبش تعلق دارند و همچون بسیاری دیگر در این جنبش رنج بسیار برده اند، چه به صورت پذیرش خطرها چه با فدا کردن آسایش شخصی شان. آنها بهای این جنبش را به خاطر نتیجه ای که برای مردم ایران خواهد داشت، میپردازند و این تعهدی است که ما خواهیم داد و ما این را در میان مردم خودمان تا زمانی که محقق شود، تکرار خواهیم کرد. از این فرصتی که به من دادید بسیار متشکرم.

کارول فانتین- استاد ادیان و تاریخ در آمریکا

بسیار متشکرم، مفتخر هستم که با این گروه برجسته صحبت میکنم. همیشه برای کسی که انجیل و نوشته های دیگران را مطالعه و بررسی میکند جالب است که دوباره  و دوباره کشف کند که همان شرایط را خیلی ساده به عنوان یک انسان منعکس میکند. فراخوانده میشویم که نسبت به رنج دیگران واکنش داشته باشیم. این یک تلاش ابدی انسانی است و در حقیقت تمامی آداب و رسوم ما در این باره است که وظیفه اصلی ما نشان دادن همدلی خودمان است و اینکه نباید نسبت به خونی که از همسایگانمان میریزد، بی تفاوت باشیم. این ماهیت تمامی آداب و رسوم مذهبی جهان ماست. من معتقدم یکی از مهمترین وظایف ما این است که حمایت صریح خودمان را نسبت به خواهران و برادرانمان در اشرف و لیبرتی ابراز کنیم. بسیاری از شما از این پیشتر گفتید که این یک وظیفه است که داستان آنها را بیان کنید. من طی چندین سال گذشته داستانهای زنان اشرف را جمع آوری کردهام که چگونه آنها به بخشی از این جنبش تبدیل شدند، این موضوع چه معنا و مفهومی برایشان داشته است. میتوانم به شما در باره نفراتی بگویم که آدمهای معمولی بودند ولی خودشان را در یک شرایط فوق العادهای یافتند، با رخدادی مواجه شدند و  با نشان دادن شجاعت، همدردی و فدا به انسانیت واقعی دست یافتند. من فقط امیدوارم که هرکدام از ما و مردممان همان شجاعت، همدلی و فدای بیکران را که من در داستانهای ساکنان اشرف و لیبرتی دیدهام، از خود نشان دهیم .
نکته دوم من به طور خلاصه این است که ساکنان لیبرتی باید به اشرف بازگردند، تا اینکه از سلامتیشان اطمینان حاصل شود. سلامتی که بعداز جابه جایشان از آنها دریغ شده است. چرا شما باید این را بخواهید، اول اینکه لیبرتی بسیار کوچکتر است، پناهندگان در آنجا فشرده شدهاند و کشتارشان در یک حمله تروریستی سریع سادهتر شده است. ما میدانیم که تروریستهای واقعی چه کسانی هستند؟ کسانیکه در همدستی با رژیم ایران در تلاش برای نابودی این افراد هستند. افرادی که امید دیرین مردمشان و نوری برای تمامی مردم منطقه اند. اشرف همچنین دارای سرپناه، سیستمهای دفاعی و تجهیزات انفرادی حفاظتی است که به ساکنان اجازه میدهد در برابر هر حمله یی که ممکن است به آنجا شود، جانشان حفظ شود. در هر صورت اشرف یک مکان امن تر است که انتقال افراد از آنجا میتواند انجام شود.
در پایان این شعر را که بر اساس چیزی که خانم رجوی دیروز در باره مبارزه طولانی و سخت گفتند به شما تقدیم کنم. اگر قرار است اینطور باشد، بگذار باشد. من این شعر را ای برادران و خواهران عزیز در اشرف و لیبرتی به شما تقدیم میکنم:

بگذار باشد ( در باره قساوت 20ژوئن):
بدنهایشان درهم پیچید، مانند بنگالهای ارزان و نازک که در آن توسط دشمنانشان نگهداشته شده بودند،
جهان با شجاعت تسلیم ناشدنی شما شرمگین و به حرکت درمیآید تا به تمامی نیازهای شما پاسخ دهد
قدرتها و توطئهگران با ماندگاری شما همه افشا شده و با عدالت سریع و قطعی و هراسناک روبرو خواهند شد در حالیکه از توان فریبشان دستشان تهی شده است
بله اشرف پیروزی از آن تو خواهد بود .
جودی اسگرو، نماینده پارلمان کانادا

خانم رجوی، ما در حالی این جلسه را خاتمه میدهیم که باید بگویم تمامی ما تصویر بسیار بزرگی از آنچه که باید تحقق یابد را دیدیم و این به معنای عمل از سوی تمامی ما و کشورهایی است که ما آنها را نمایندگی میکنیم. اما موضوع کمپ لیبرتی و کمپ اشرف  فوری ترین موضوع ماست. اینکه چگونه میتوانیم کمک کنیم تا  این افراد به کمپ اشرف بازگردند، جایی که آنها حداقل ثبات و حفاظت را خواهند داشت، برخلاف آنچه که در کمپ به اصطلاح لیبرتی وجود دارد. خانم رجوی ما همچنین اینجا هستیم تا هر چه که از دستمان بربیاید را انجام دهیم و راهنماییهای شما را بشنویم که چگونه این کار انجام دهیم.
خانم رجوی، شما دیروز نکات فوق العاده یی مطرح کردید که برای تمامی ما الهام بخش بود. ما این پیام را به کشورهای خودمان خواهیم برد و بسیارسخت کار خواهیم کرد تا آرمان شما را تا آنجا که میتوانیم گسترش داده و به پیش ببریم.