ژنرال هیو شلتون، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا در سالهای 1997 تا 2001 میلادی، طی مقاله یی در نشریه رول کال، چاپ واشنگتن که ارزیابیها و تحلیلهای مرتبط با کنگره آمریکا را منتشر میکند، نوشت:
ایالات متحده بار دیگر درخاورمیانه بخشی از رویدادی است که می تواند به یک تحول خوب یا بد منجرشود. در یک تلاش مشترک چند ساله تحت رهبری شجاعانه خانم مریم رجوی که آزادیخواهان از سراسر جهان با تمامی مقدورات و امکاناتشان در آن شرکت داشتند، لیست گذاری سازمان مجاهدین خلق، مخالفان رژیم ایران لغو شد.
سرانجام "افراد خوب" موفق شدند موقعیت قدرتمند ترین نیروی اپوزیسیون ایران را که هدفش به زیرکشیدن رژیم حاکم و ارائه فرصت دموکراسی به مردم آزادیخواه ایران است، اعتلا بدهند.
بررسی واقعیات نشان می دهد که در جریان انتقال ساکنان اشرف به لیبرتی، مشخصاً این ایالات متحده ـ و نه اروپا یا ملل متحد-بود که دو تضمین مشخص به مجاهدان منتقل شده به لیبرتی و به 100 تن که هنوز در اشرف هستند، داد.  تضمین اول، اینکه ایالات متحده از هنگام تحویل گرفتن سلاح اشرفیها حفاظت از آنان را تضمین کرده است. و تضمین دوم اینکه، زمانی که آنها موافقت کردند از اشرف به کمپ لیبرتی منتقل شوند، ایالات متحده قول داد در آنجا امنیت خواهند داشت.
ایالات متحده به وضوح موافقت نامه ها و تعهدات بین المللی و همچنین تضمینهای کتبی را که به تک تک اشرفیها در سال 2004 ارائه کرده، نقض کرده است.  تعهد آمریکا این بود که از آنها تا تعیین تکلیف نهایی موقعیت شان، حفاظت کند.
برای من، درد آور است که ببینم دولت من به تعهداتش پشت می کند وقولهایی را که داده است نادیده می گیرد.
گوئیا که ما نمی دانیم اتفاقاتی به دست دولت مالکی تحت کنترل رژیم ایران می افتد. اولین حمله موشکی به لیبرتی، همانطور که می دانیم، در ماه فوریه امسال رخ داد و آخرین آن چند هفته پیش بود. اما این، همه ماجرا نیست. وضعیت تأسف بار امور در لیبرتی - عدم درمان مناسب پزشکی، آزار و اذیت مداوم و مستمر غیر انسانی به دست نیروهای عراقی ها، جلوگیری از تحویل مواد غذایی، جلوگیری از خارج کردن فاضلاب، و صدها روش اذیت و آزار دیگر- نشان داده است که ارتش عراق و دولت مالکی درکدام طرف هستند.
ایالات متحده آمریکا باید پاس کاری را متوقف کند. وزیر امور خارجه، جان کری در بیاینه اش بلافاصله پس از حمله موشکی تقصیرات را متوجه سازمان ملل  و یونامی و عراق کرده است، اما سؤال این است که تعهدات و وعده های ایالات متحده چه شد؟ به وزیر خارجه جان کری می گویم: مسئولیت با شما و پرزیدنت اوباما هم هست. واقعیت این است که همه ساکنانی که در لیبرتی جان باختند، چنانچه در اشرف می بودند، درمکان امن تری بودند. زمان آن است که ایالات متحده دست به عمل بزند، تا مبادا در یک عمل وحشیانه دیگر ما هم شریک جرم باشیم. ما باید همانطور که وعده دادیم، امنیت ساکنان اشرف و لیبرتی را تا زمانی که بتوانیم روی سازمان ملل متحد بی اثر و یونامی فشار بیاوریم، تأمین کنیم. ما همچنین باید دبیر کل ملل متحد را وادار کنیم که شخصاً درگیر این موضوع شود و نوکر دیگری مانند مارتین کوبلر را به آنجا نفرستد.
دولت اوباما باید اظهارات بی مایه و بی خاصیت را کنار بگذارد و به حکومت عراق سخت بگیرد. شما از حکومت عراق می خواهید تروریستها را شناسایی  کند، بس کنید. دولت عراق یا تروریست است و یا از تروریست ها پشتیبانی میکند. در هر صورت، آنها باید برای هر عملی که در خاک آنها صورت می گیرد پاسخگو باشند.
وعده ها و تعهدات ایالات متحده هنوز هم مثل همان روزی که داده شدند، معتبرهستند، و باید به آنها عمل شود. جان کری و بارک اوباما باید از ابزار اقتصادی آمریکا دراین راستا استفاده کنند و از اولتیماتوم دادن (به عراق) نترسند. یکی از چیزهایی که ما در مورد قلدرها می دانیم این است که آنها اولتیماتومها را درک می کنند.
وقتی که تعهدات ما برآورده شد، می توانیم با کار واقعی و حمایت از رهبری فوق العاده خانم رجوی و تلاشهایش برای جایگزین کردن استبداد مذهبی حاکم بر ایران با نظامی بر اساس اصول دموکراتیکی که او از آنها حمایت میکند، پیش برویم. و تنها آن زمان است که ما می توانیم اعلام پیروزی کنیم.
نشریه رول کال ـ  25تیر92