-    در سال 1368 به هنگام اصلاح قانون اساسی و با حذف پست نخست وزیری، به منظور تمرکز در تصمیم گیریهای نظام و به خصوص هماهنگ نمودن تصمیمات سه قوه و وظایف نظامی و امنیتی، شورای امنیت کشور و  شورای عالی دفاع در شورای عالی امنیت ملی متمرکز شد. در متمم قانون اساسی در سال 1368 آمده است: «به منظور پاسداری از تمامیت ارضی و حاکمیت ملی و تعیین سیاستهای دفاعی- امنیتی و نیز بهره برداری از امکانات مادی و معنوی کشور برای مقابله با تهدیدات داخلی و خارجی، “شورایعالی امنیت ملی” تشکیل میشود».
-    شورای عالی امنیت ملی دارای 8 عضو دائم و 2 نفر به عنوان نمایندة ولایت فقیه (خامنه ای) میباشد. اعضای این شورا عبارتند از: 2نماینده ولی فقیه، (آخوند حسن روحانی که از ابتدا تاکنون به طور ثابت نماینده خامنه ای در این شورا بوده است و نفر دوم احمد خمینی بود که بعد از مرگش علی لاریجانی و بعد از علی لاریجانی، وقتی رئیس مجلس شد، سعید جلیلی است) رئیس مجلس، رئیس قوه قضائیه، وزیران اطلاعات،کشور، دفاع و خارجه،رئیس ستاد کل نیروهای مسلح،رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی.
-    علاوه بر اعضای دائم فوق، این شورا دارای تعدادی اعضای غیر دائم نیز است که بر حسب موضوع به جلسات شورا دعوت میشوند.
-    کمیته های شورایعالی امنیت: از سال 1368 تا شهریور 1384 که احمدی نژاد رئیس جمهور شد، دبیرخانه شورایعالی امنیت به ریاست آخوند حسن روحانی برای پیشبرد کارهای تخصصی در 5 کمیته شامل کمیته سیاست خارجی، کمیته امنیت ملی،کمیته دفاع،کمیته اطلاعات و کمیته فرهنگی سازماندهی شده بود. در دولت احمدی نژاد، ابتدا علی لاریجانی دبیر شورای امنیت ملی شد و او کمیته های شورای عالی امنیت را به 7معاونت تبدیل کرد. معاونتهای، راهبری، امنیت داخلی، اقتصادی، سیاست خارجی، امنیت بین المللی، دفاعی و فرهنگی. با تغییر لاریجانی به سعید جلیلی دبیرخانه این شورا در 5 مدیریت سازمان یافت که عبارت است از  مدیریتهای امنیت داخلی، اقتصادی، سیاست خارجی، امنیت بین المللی،و فرهنگی.
-    
بن بست وزارت اطلاعات در مقابله با مجاهدین
-    تحلیل و ارزیابی وزارت اطلاعات بعداز عملیات فروغ جاویدان و قتل عام زندانیان سیاسی  این بود که مجاهدین منهدم میشوند!
-    با این تحلیل قتل عام فجیع سال 1367 در دستور قرار گرفت که مجاهدین در زندان یا میمیرند یا بریده و منفعل میشوند و تأثیر این قتل عام پایگاه مجاهدین را در داخل ایران منفعل میکند و این قتل عام به همراه ضرباتی که در فروغ جاویدان از نظر نظامی ارتش آزادیبخش متحمل شده به انشعاب و انحلال تشکیلات مجاهدین و ارتش آزادیبخش میانجامد^!
-    به دنبال حمله عراق به کویت در 11 مرداد 1369 (2 اوت 1990) و پیامدهای آن و بر پایه گزارش تحلیلی وزارت اطلاعات در مورد مجاهدین که (بعداز فروغ جاویدان و قتل عام زندانیان) بسیار تضعیف شده اند،رژیم ملایان خیز انهدام ارتش آزادیبخش را با ضربه نظامی برداشت.  
-    در تهاجمات نظامی رژیم ملایان به ارتش آزادیبخش (مجاهدین  آن را عملیات مروارید نامیدند)، آنقدر مطمئن به نابودی ارتش آزادیبخش بود، که تعداد قابل توجهی اتوبوس برای انتقال اسرای مجاهدین به زندان اوین با خود آورده بود! اما در عملیات دفاعی مروارید مجاهدین درس فراموش ناشدنی به رژیم دادند که در گزارشی تحلیلی که بعد از این شکست خفت بار از وضعیت مجاهدین به شورای عالی امنیت رژیم داده شد، آمده است: “از دیوار بلندتر از قد خودمان (رژیم) میخواستیم بالا برویم“. و در این گزارش وزارت اطلاعات مورد انتقاد شدید، قرار گرفت، که ارزیابی درستی از مجاهدین و ارتش آزادیبخش نداشته است.
-    پس از  این شکست، سران رژیم در شورای عالی امنیت به این نتیجه رسیدند که از طریق نظامی قادر به رویارویی با مجاهدین و مقاومت ایران نیستند. و برای انهدام و خنثی سازی مجاهدین باید راهکارهای سیاسی و در کنار آن تروریستی را به کار بگیرند.
-    معامله سیاسی: معامله با صدام حسین برای استرداد مجاهدین در دستور کار فلاحیان وزیر اطلاعات وقت قرار گرفت. فلاحیان هیأتی را برای مذاکره به عراق فرستاد. درخواست اول این هیأت استراداد مجاهدین و به ویژه رهبری آن بود. وقتی در این مورد با جواب منفی مواجه شدند،درخواست دوم خود را مطرح کردند که عراق چشمهایش را روی عملیات تروریستی روی رهبری مجاهدین ببندد. تا آنها بتوانند به ترور آقای مسعود رجوی جامعه عملی بپوشانند که در این مورد هم جواب منفی گرفتند. هرچند وزارت اطلاعات مرتب خواست معامله سیاسی و اقدامات تروریستی را هیچگاه رها نکرد و در هر ملاقاتی در بغداد یا تهران با سران عراق خواسته هایش را مجدد مطرح کرد اما راه حل معامله (استرداد یا ترور به کمک دولت عراق) از اولویت یک افتاد.
-    به دنبال جواب منفی استرداد یا ترور به کمک دولت عراق،  در شورای عالی امنیت ملی طرح وزارت اطلاعات تصویب شد که “با تمام قوا و به طور گسترده کارزار شیطان سازی از مجاهدین در دستور قرار گیرد و در درون مجاهدین تلاش کنند بریده و خائن در ارتش آزادیبخش به وجود آورند تا با انزوا در بیرون و ضربه خائنین از درون مجاهدین تشکیلات مجاهدین و ارتش آزادبیخش را منهدم یا حداقل خنثی کنند. “ یکی از معاونین وقت وزارت اطلاعات گفته بود ”کار روی منافقین بریده برای ضربه زدن به مجاهدین تنها راه کاری است که به آن رسیدیم“
-    
«کمیتة فرهنگی» برای حفظ امنیت ملی!

وظیفة شورایعالی امنیت رژیم که صرفنظر از عبارت‌پردازی عوامفریبانه آن، حفظ امنیت نظام ولایت فقیه  از طریق به‌خدمت گرفتن همة امکانات موجود، یعنی اعدام، سرکوب، شکنجه، جاسوسی، جعل خبر و جنگ روانی، صدور بنیادگرایی و تروریسم و جنگ است، کارزار شیطان سازی و جذب بریده ها به وزارت اطلاعات را  در دستور قرار داد.
برای دستیابی به  این هدف در پائیز سال 1370 کمیته فرهنگی را به ریاست آخوند محمد خاتمی و در زیر مجموعه دبیرخانه شورای عالی امنیت به ریاست آخوند حسن روحانی تشکیل داد.
تشکیل کمیتة «فرهنگی»^! برای تأمین «امنیت»! ملی عجیب و شاید هم مسخره به‌نظر می‌رسید. اما واقعیت این است که در پشت این ترفند آخوندی توطئة رذیلانه شیطان سازی  نهفته بود. این تئوری مشترک رفسنجانی و آخوند حسن روحانی  (رئیس و دبیر شورای عالی امنیت ملی با وزرای ارشاد و خارجه و وزارت اطلاعات) برای انهدام و خنثی سازی اپوزسیون با اهداف زیر بود:
1.    راه کار اصلی ضربه به مجاهدین به عنوان اپوزسیون برانداز و جذب نفرات آنها
2.    ‌‌بزک کردن چهرة رژیم در خارج کشور و شکستن انزوای مطلق رژیم در بین ایرانیان و مجامع حقوق‌بشری.
برای تحقق دو هدف بالا: اقدامات زیر را در دستور قرار داد:
-    ‌‌سرمایه‌گذاری روی بازگشت گستردة ایرانیان و متخصصین، به ایران تحت حاکمیت آخوندها
-    کشاندن پناهندگان سیاسی به داخل کشور به‌منظور:
o     استخدام نفوذی از میان آنها و بازگرداندن آنان به میان پناهندگان
o    ‌‌وانمود کردن این‌که «در ایران خطری برای پناهندگان وجود ندارد» به کشورهای میزبان، به‌منظور سخت کردن شرایط پناهندگی در این کشورها
-    سرمایه‌گذاری روی بریده‌خائنین و سازماندهی آنها علیه مجاهدین
-    برگرداندن برگ حقوق بشر علیه مجاهدین با استفاده از بریده خائنین در مجامع حقوق بشری
-     ‌‌نفوذ در درون مجاهدین و ارتش آزادیبخش و گروههای سیاسی به‌منظور وارد نمودن ضربات نظامی و ایجاد فضای یأس و انفعال و کشاندن آنها به سازش و بریدگی این کمیته بر آن بود تا از طریق تبلیغ به بازگشت به ایران، در میان ایرانیان و پناهندگان سیاسی در خارج کشور، یأس و انفعال و سرخوردگی را رواج دهد، تا خارج کشور به شوره‌زاری خشک تبدیل شود که بذر مقاومت در آن نروید، مجاهدین و مقاومت را نیز از طریق جنگ روانی، نفوذ و سازماندهی بریده‌خائنین متلاشی، یا حداقل تضعیف و بی‌اثر نماید.
 سازماندهی «کمیتة فرهنگی»

کمیتة فرهنگی شورایعالی امنیت رژیم به‌ ریاست وزیر ارشاد و عضویت نمایندگان سه وزارتخانة ارشاد، اطلاعات و خارجه و سازمان خبرگزاری رژیم و نمایندة خامنه‌ای، نمایندة رئیس‌جمهور رژیم و دبیر شورای امنیت تشکیل گردید.
اولین ریاست این کمیته امنیتی – اطلاعاتی را محمد خاتمی به عهده داشت که فلاحیان وزیر اطلاعات، علی اکبر ولایتی وزیر خارجه و نصیری رئیس خبرگزاری همراه با نماینده خامنه ای که از دفتر ویژه خامنه ای می آمد و نماینده رفسنجانی و حسن روحانی بعنوان دبیر شورایعالی امنیت شرکت میکردند.

  وظایف ارگانهای «کمیتة فرهنگی»

  خبرگزاری: در این کمیته مسئولیت جنگ روانی علیه مقاومت، به خبرگزاری رژیم واگذار شد. خبرگزاری مأموریت دارد تا اخبار فعالیتهای مربوط به سازمان اعم از داخل و خارج کشور را روزانه در بولتن ویژة سران بیاورد و از طرف دیگر با استفاده از متدهای جنگ روانی به تحریف اخبار، با هدف زیر سؤال بردن قدرت و مشروعیت مجاهدین، بپردازد. نصیری، رئیس وقت خبرگزاری، اولین نمایندة خبرگزاری در کمیتة فرهنگی بود.
وزارت ارشاد: در وزارت ارشاد سه معاونت به پیشبرد خطوط کمیتة فرهنگی اختصاص داده شد:
1.    ‌‌معاونت فرهنگی: این معاونت مسئولیت پیشبرد تبلیغات رژیم را در خارج کشور در بین ایرانیان و مسلمانان سایر کشورها به‌عهده گرفت. احمد مسجدجامعی که ریاست این معاونت را داشت جانشینی خاتمی در کمیتة فرهنگی شورایعالی امنیت را نیز به‌عهده گرفت .
2.    ‌‌معاونت مطبوعاتی و تبلیغاتی: این معاونت مسئولیت به‌خدمت گرفتن نشریات فارسی‌زبان در خارج کشور، خرید خبرنگاران خارجی و پیشبرد خطوط جنگ روانی به کمک امکانات تبلیغاتی در داخل و خارج کشور علیه مقاومت را به‌عهده دارد. اولین معاونت مطبوعاتی و تبلیغاتی وزارت ارشاد در این کمیته “محسن امین زاده“ بود که در دولت خاتمی از معاونان وزارت خارجه شد.
3.    ‌‌معاونت امور سیاحتی و زیارتی: معاونت امور سیاحتی و زیارتی که تا تشکیل کمیتة فرهنگی مسئولیت مرکز فرهنگی ایرانیان را در کشورها با هدف جذب توریسم، برعهده داشت، مسئولیت تبدیل این مراکز به مراکز جذب ایرانیان و پیشبرد خط بازگشت را به‌عهده گرفت. اولین معاونت امور سیاحتی و زیارتی در این کمیته “مرتضی حاجی“ است که در دورة خاتمی وزیرآموزش و پرورش شد.
وزارت خارجـه: وزارت خارجه شرایط سیاسی لازم برای فعالیت وزارت اطلاعات و وزارت ارشاد را در خارج فراهم می‌کند. سفارتخانه‌های رژیم، مأموران وزارت اطلاعات را به‌عنوان دیپلومات در کنسولگریها برای جذب ایرانیان به‌کار می‌گمارند.
در سازماندهی سفارت رژیم نهادی به عنوان جذب ایرانیان در نظر گرفته شد که مسئول آن از طرف وزارت اطلاعات مأمور در وزارت خارجه میشود. در اغلب کشورها این فرد مسئول اطلاعات سفارت در آن کشور است. و در کشورهایی مثل فرانسه،آلمان و انگلیس که کار اطلاعاتی گستره تر انجام میشود، این مسئول اطلاعات، هسته مرکزی فعالیتهای اطلاعاتی سفارتخانه در آن کشور است
کنسول رژیم که اغلب از عناصر وزارت اطلاعات است، در ارتباط هماهنگ با مأموران اطلاعاتی رژیم در سفارت، فعالیت می‌کند. در کشورهای کوچکتر مثل نروژ، سفیر یا کاردار شخصاً مسئولیت جذب ایرانیان را به‌عهده دارد.
‌وزارت اطلاعات: هدف و سوژه اصلی وزارت اطلاعات در خارج از کشور، اعضا و هواداران مجاهدین و شورای ملی مقاومت است که نفوذ در درون مقاومت و استخدام و به‌کارگیری بریده‌ها، از وظایف اخص وزارت اطلاعات اطلاعات است. البته وزارت اطلاعات در درون گروههای دیگر این خط  را پیش میبرد و فعالیتهای وزارتخارجه و ارشاد را هم در مورد ایرانیان تحت نظر دارد.
وزارت اطلاعات از سال 1991 به بعد به طور گسترده تلاش کرده و میکند که کلیه اعضای مجاهدین و ارتش آزادیبخش در عراق و اعضا و هواداران مجاهدین در خارج از کشور و خانواده های آنها را در داخل کشور شناسایی کند و بر اساس این شناسابی برنامه جذب آنها را  طراحی میکند و به اجرا میگذارد. تشویق و تهدید خانواده ها برای فاصله گرفتن فرزاندنشان از مقاومت و تشویق اعضای مقاومت به بازگشت به نزد خانواده و تهدید آنها در رابطه با تحت فشار قرار دادن خانواده ها از محورهای طرح های وزارت اطلاعات است.
----------------------------------

[ⁱ] مسجد جامعی در دوره ریاست جمهوری خاتمی ابتدا معاون وزیر ارشاد و بعد از مهاجرانی هم وزیر ارشاد شد و از طرف خاتمی به حسن روحانی، برای وزرات ارشاد پیشنهاد شده است.

[ⁱⁱ] مسجد جامعی، امین زاده و حاجی همواره از نزدیکترین نفرات به خاتمی بودند که در دوره خاتمی در مدار دیگری خط این کمیته را پیش بردند.