کنفرانس در پارلمان انگلستان در سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی

ـ

-محکومیت قتل عام زندانیان سیاسی درسال 67 و نقض حقوق بشر توسط دیکتاتوری آخوندی،
ـ حمایت از حقوق مجاهدان اشرف و لیبرتی و افشای دروغپردازی و عملکرد مجرمانه کوبلر

روز سه شنبه 25تیر92 جلسه‌یی در پارلمان انگلستان در سالگرد قتل عام 30هزار زندانی سیاسی، با حضور نمایندگان مجلس اعیان و عوام و نماینده شورای ملی مقاومت در این کشور برگزار گردید. سخنرانان در این جلسه بر حمایت خود از حقوق مجاهدان اشرف و لیبرتی تأکید و دروغپردازی و عملکرد مجرمانه کوبلر را محکوم کردند.
برایان بینلی، عضو .مجلس عوام انگلستان:

25سال پیش رژیم ملاهای حاکم بر ایران در اواخر ماه ژوئیه شروع به پاکسازی مخالفان کرد و هر کس را که بر آرمان خود ایستادگی کرد، اعدام کرد. در ظرف سه ماه، 30000 زندانی سیاسی، اکثراً اعضا یا هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران قتل عام شدند. چهره واقعی رژیم ایران امروز کماکان همان است. دستگیری، شکنجه و اعدام مخالفان سیاسی در قلب کارزار رژیم برای حفظ قدرت است.
کسانی که اکنون در قدرت هستند یا کسی که تازه انتخاب شده آن زمان هم مانند اکنون تصمیم گیران اصلی بودند. طبق بسیاری نظریه های قانونی این بزرگترین جنایت علیه بشریت از زمان جنگ جهانی دوم است که (مسئولان آن) مجازات نشده است. من از این که دبیرکل سازمان ملل گزارش جامع و همه جانبه کمیته بین المللی در جستجوی عدالت به ریاست دکتر آلخو ویدال کوآدراس، نایب رئیس پارلمان اروپا، را که 4000 پارلمانتر را در سراسر جهان نمایندگی می کند، نادیده گرفته است، بسیار شوکه شده ام. چنانچه می دانید طاهر بومدرا درباره یافته هایش کتابی نوشته و این کتاب یک اعلام جرم آشکار علیه اعمال مارتین کوبلر و گزارشهای دروغش درباره واقعیت اوضاع در عراق و موضوعات حول و حوش اشرف است.
من به یاد می آورم همین جا در پارلمان طاهر بومدرا به ما گفت که او آماده بود برای دفاع از اظهاراتش به دادگاه برود و به وکلای سازمان ملل که از او خواسته بودند دهانش را ببندد گفت «سکوت یک گزینه نیست، یا مرا به دادگاه ببرید یا یک تحقیقات جدی را شروع کنید».
دانستن اینکه چه کسی واقعیت را می گوید بسیار ساده است. ما نیازی نیست دور برویم. به مارتین کوبلر می گویم اگر درست می گوید و حقیقت را می گوید یک راه ساده برای متقاعد کردن ما اینست که روی دولت عراق فشار آورد تا اجازه دهد کسانی که میخواهند به کمپ لیبرتی بروند. بسیاری از ما آمادگی خود را برای رفتن و دیدن آنجا را با چشمان خودمان اعلام کرده ایم. آنوقت می توانیم یک گزارش بیطرف بدهیم. چرا خبرنگاران و رسانه های خبری اجازه ندارند آزادانه به کمپ لیبرتی بروند و درباره چیزهایی که در آنجا اتفاق می افتد گزارش کنند؟
اکنون به موضوع حقوق بشر در ایران برمی گردم که ما می دانیم از زمان انتخاب نمایشی ایران در 14 ژوئن، در ظرف 24 روز، 90 نفر اعدام شده اند. رژیم ایران از سنگسار، شلاق، تجاوز، شکنجه و اعدامهای در ملأ عام استفاده می کند تا خواست و آرزوی مردم ایران برای آزادی و دموکراسی را سرکوب کند. اما مردم ایران در مقابل چنین سرکوبی روی خواسته هایشان برای آزادی و دموکراسی قویاً ایستاده اند.  
اکنون که یک رئیس جمهور جدید بیرون آمده که به غلط یک «مدره (میانه رو)» نامیده شده، ارزش دارد به اعتبار نامه های او نگاهی اندازیم. ما باید به یاد آوریم که در به اصطلاح مناظره ریاست جمهوری قبل از ”انتخابات“، روحانی خود را به عنوان مردی ارائه داد که می تواند غرب را بهتر از مذاکره کننده اتمی ماقبلش جلیلی گول بزند. خوب، این روحانی کیست که می تواند غرب را بهتر فریب دهد؟ او مناصب بسیار بالایی در رژیم ایران داشته است. او مشاور امنیت ملی رئیس جمهور، نماینده رهبر در شورایعالی امنیت ملی، یک عضو شورایعالی دفاع رژیم و به مدت دو سال مذاکره کننده اتمی بوده است. او سالهاست یک مهره اصلی رژیم بوده است.
روحانی یک نیرو برای تغییر نیست. او به سرکوب تظاهرات دانشجویان در 1999 افتخار می کند، او در فعالیتهای تروریستی رژیم نقش کلیدی داشته است. چنانچه خانم مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، در گردهمآیی بزرگ بین المللی در پاریس در 22 ژوئن تأکید کرد، معیارهای روشنی برای تغییر و اعتدال در ایران وجود دارد. او گفت «بدون‌ آزادی بیان و حقوق بشر، و تا وقتی زندانیان‌ سیاسی و فعالیت احزاب، آزاد نشده، تا وقتی که سیاست تجاوزکارانه رژیم در سوریه و عراق ادامه دارد و تا وقتی که رژیم برای دستیابی به بمب اتمی پا می فشارد، هیچ چیز عوض نمی‌شود».
بله خانمها و آقایان تا زمانیکه این رژیم بیرحم برای پیشبرد سیاستهایش به ترور و سرکوب متوسل می شود هیچ چیز عوض نخواهد شد. ما به سختی کار و تلاش خواهیم کرد تا این فرد و مانورهایش را افشا کنیم. ما تا زمانیکه ساکنان کمپ لیبرتی در امنیت و سلامت کامل نباشند دست نخواهیم کشید و تا زمانیکه ایران آزاد شود و به حقوق بشر در آن کشور احترام گذاشته شود دست بر نخواهیم داشت. ما پیروز خواهیم شد.
 
بارونس هریس، عضو مجلس اعیان انگلستان:

افتخار بزرگی است که بار دیگر در میان شما هستم و همچنین مفتخرم در میان همکارانی صحبت میکنم که سالهای متمادی است که با قلب و ضمیرشان از اهداف شما حمایت میکنند.همین الان هم سخنان آتشین و بسیار جالبی را هم شنیدیم.
ما باید به مبارزهمان ادامه بدهیم. ما باید سازمان ملل را مسئول آنچه که بر سر آن انسانهای شجاع میآید، بدانیم.
دبیرکل سازمان ملل بان کیمون و معاون امور سیاسیش، سفیر جفری فلتمن باید فوراً، فوراً از شناسایی کوبلر به عنوان یک منبع قابل اتکا دست شسته و به جای آن فرمان یک تحقیقات مستقل در رابطه با رفتار کوبلر و دورانی (از مأموران یونامی) را صادر کنند.
مشکل در این است که یک تحقیقات صادقانه در داخل سازمان ملل صورت گیرد. من هرگز فکر نمیکردم که روزی در مقابل شما ایستاده و بگویم سازمان ملل نیاز به تشکیل یک تیم تحقیق دارد.
بنابراین، ما در مقابل آن ساکنان که من آنها را زندانی خطاب میکنم، وظیفه یی داریم. وظیفهمان این است که به آنها کمک کنیم و تلاش کنیم که حمایتشان کنیم تا دنیا بفهمد که در آنجا چه میگذرد.
تشکر می کنم

 

ماتیو آفورد، عضو مجلس عوام ا نگلستان:

ما امروز در اینجا گردآمده ایم تا یاد آنهایی که جان خود را در یکی از شنیع ترین جنایات رژیم از دست داده اند گرامی بداریم. 30000 نفر، عمدتاً اعضا وهواداران سازمان مجاهدین خلق ایران به خاطر ایستادگی بر آرمان و اعتقادشان و ایستادگی علیه بنیادگرایی اسلامی و استبداد مطلقه آخوندی اعدام شدند. آن مردان و زنان شجاع که جان خود را فدای آرمان دموکراسی و آزادی در ایران کردند.
در سه دهه گذشته، عدم حسابرسی، رژیم ایران را در ادامه جنایاتش، هم با  اعدامهای مداوم  در داخل کشور و هم با کشتن و ترور مخالفانش در خارج ایران جری کرده است. در چهار هفته گذشته، پس از به اصطلاح انتخابات ایران، بیش از 80 اعدام انجام شده است، که تعدادی از آنها در ملأعام بوده است و متأسفانه سیاستمدارانی در اروپا و آمریکا هستند که درجستجوی میانه رو و اصلاح طلب در درون این رژیم جنایتکار هستند.
به رغم این حقیقت که هیأت همیاری سازمان ملل در عراق (یونامی) قرار است مدافع سلامت و امنیت ساکنان باشد اما متأسفانه درست برعکس آن یونامی توسط دولت عراق برای ادامه برنامه کارش مورد استفاده قرار گرفته است.
زندان لیبرتی کماکان مکان بسیار خطرناکی باقی می ماند. یونامی هیچ کاری برای ممانعت از حملات موشکی انجام نمی دهد، به این وضعیت هیچ کمکی نمی کند تا روی دولت عراق فشار آورد و بگذارد کلاه خودها، جلیقه های ضد گلوله و دیگر تجهیزات امنیتی متعلق به ساکنان از اشرف به لیبرتی منتقل شوند تا حداقل تعداد تلفات را کاهش دهد. سازمان ملل باید به خاطر هرحمله دیگری به زندان لیبرتی مسئول شناخته شود زیرا آنها از این تهدید مطلعند و می دانند راه حل آن برگرداندن ساکنان به اشرف است که 80 بار بزرگتر و نسبتاً امن تر است.
درحالیکه یاد آن مردان و زنان شجاعی که جان خود را در راه آرمان دموکراسی و آزادی در ایران از دست دادند گرامی می داریم، می خواهم حمایتم را از مبارزه آنها اعلام کنم. ما همچنان به کارها و تلاشهایمان ادامه خواهیم تا اینکه مردم ایران به اهدافشان دست یابند.

لرد تونی کلارک، عضو مجلس اعیان انگلستان:

بار دیگر افتخار بزرگی است در میان دوستان بودن، ما بسیاری از آنچه که پس از انتخابات قلابی رخ داده را شنیده ایم
من میگویم دوگانگی و خیلی حساب شده آن را میگویم، زیرا ما شاهد یک پنهانکاری هستیم، پنهانکاری و تظاهر به این که یک انتخابات برگزار شده و بزک کردن یک تبهکار به نام روحانی که اکنون به عنوان یک مدره معرفی میشود، شما سوابق مشعشع او را شنیده اید، عضو شورای عالی امنیت ملی، کمیته دفاع ، او بخشی از یک حلقه داخلی و نزدیک بوده که مشغول قتل و جنایت و سرکوب مردم بوده اند. بنابراین یکبار دیگر میگویم و هشدار میدهم در مورد دغلکاری که میخواهند این مرد را به عنوان یک مدره به دنیا قالب کنند، چه پیشنیه یی برای یک مدره، یک قاتل، مدافع اعدام، و با آن آمار و ارقامی که شنیدیم در مورد اتفاقات دهشتناکی که بعد از انتخابات رخ داده، در میان آنها یک نفر که در 15 سالگی دستگیر و در 16 سالگی اعدام شده وجود دارد، زنانی که از خانه اشان برده شده و اعدام شده اند، اینها همه سوابق مشعشع این باصطلاح مدره هستند.
ما میدانیم که برای انتقال ساکنان اشرف به لیبرتی آنها را فریب دادند، و اکنون آن مرد بدکردار، کوبلر که من حتی دوست ندارم اسمش را تکرار کنم، آخر چگونه کسی که سازمان ملل را که برای آزادی همگان بنیانگزاری شده، نمایندگی کند و بعد چنین دروغهای وقیحانه یی را بگوید. من به وزیر گفتم که اگر شما نگران هستید، کاری کنید که درهای لیبرتی گشوده شود، و به وکلا و پزشکان اجازه داده شود که بروند داخل و ببینند که چه میگذرد، و بعد بیایند به ما حقایق را بگویند، شما نمیتوانید به حقایق دست یابید تا زمانی که درها را بروی جهان بیرون بسته اید، ما شاهد این کار ها در جریان جنگ جهانی دوم بودیم، اینجا باید با شدت بیشتری کار کرد.
همانطور که خانم رجوی گفتند زمان آن رسیده که مردم ایران تغییر رژیم را محقق کنند. ولی اینجا ما یک وظیفه داریم که تکرار کنیم این رژیمی است که شایسته روابط دیپلوماتیک یا هر رابطه دیگری نیست.
در حالیکه رژیم ایران هنوز تروریسم را به نقاط مختلف جهان صادر میکند و در حالیکه ملایان هنوز آزادیها را سرکوب میکنند، این برای همه ما مایه ننگ است، مایه ننگ سازمان ملل است.
و در پایان یکبار دیگر به خانم رجوی رهبر الهام بخش مقاومت پیام میدهیم که ما با شما هستیم، با روح و ضمیرمان با شما هستیم و ادامه خواهیم داد تا روزی که شما به عنوان یک انسان آزاد قدم به تهران بگذارید، ما مبارزه مان را تعطیل نخواهیم کرد و من برای همه شما که رسالت رساندن این پیام را به سراسر جهان را دارید آرزوی موفقیت میکنم. ما پیروز خواهیم شد و ایران آزاد میشود.

استیو مک کیب، عضو مجلس عوام انگلستان:

بسیار خوشحالم که امشب در جمع شما هستم. ما میدانیم که آنها (رژیم) چگونه زمینه را برای انتخابات ریاست جمهوری فراهم کردند. اینکار را با شقاوت و اعدام انجام دادند. معلمین، شعرا، مهندسین، قومهای نژادی و مذهبی، خلاصه هر کسی که شهامت اعتراض دارد را به بهانه واهی ”محاربه” محکوم میکنند.
زندان ”اوین”، زندان مرکزی ”سمنان”، زندان «مهاباد»، نامهایی هستند که در خاطرة مردم عادی ایران طی سالیان ثبت شده است و رژیم طی این سالیان، از هر شیوه یی  هم با استفاده از شقاوت و سنگدلی و بربریت استفاده کرده است.
همچنانکه که امروز شنیدیم، ما نیاز به واکنش بینالمللی در ارتباط با آنچه که در ایران اتفاق میافتد، داریم.