به درخواست خانم مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران، بر اساس تضمینهای وزارتخارجه آمریکا در مورد امنیت لیبرتی، امنیت انتقال ساکنان اشرف و حفاظت از اموال ساکنان در اشرف و پس از شش روز گفتگوهای فشرده با ملل متحد و مقامات آمریکایی, 42مجاهد اشرفی, شامل مجروحان قتل عام اول سپتامبر(10 شهریور)، انتقال از اشرف به لیبرتی را پذیرفتند. ستون خودروهای آنها, در اولین ساعات پنجشنبه 12سپتامبر به لیبرتی رسیدند.
خانم بت جونز، معاون وزیرخارجه آمریکا در امور خاور نزدیک در نامه 6سپتامبر (15شهریور) خود به خانم رجوی نوشت: «ما در مورد اینکه مرتکبین این عمل بربریت در مقابل قانون قرار گیرند و هر آنچه ممکن است برای یافتن مفقودین انجام شود اصرار داریم... ما از شما مصرانه خواهان پذیرش طرح هیأت مساعدت ملل متحد در عراق هستیم تا باقیمانده ساکنان اشرف به سلامت و بدون تاخیر تحت نظارت سازمان ملل و در اتوبوسهای زرهی سازمان ملل در اسرع وقت منتقل شوند....اگر شما با این رویکرد موافقت نمایید، سازمان ملل کمک خواهد کرد تا از طریق بکارگیری یک شرکت حفاظتی مورد اعتماد محلی، حفاظت از اموال در اشرف تسهیل گردد. سفارت آمریکا تمامی توان خود را برای حمایت از این تلاشها به کار خواهد بست. سفارت آمریکا حداکثر کاری را که می تواند بکند در حمایت از این تلاشها به عمل خواهد آورد.  ما پیرو طرح تهیه شده توسط یونامی، در نهایت توافق دولت عراق را با یونامی، در مورد نصب تی وال های بزرگ، همچنین اقدامهای حفاظتی افزون بر این را مد نظر داریم».
خانم رجوی در پاسخ نوشت: «می‌خواهم توجه شما را به اجرای هر چه سریعتر نیازهای مبرم امنیتی برای انتقال ساکنان اشرف به لیبرتی جلب کنم. ...رژیم ایران به محض انتقال ساکنان اشرف به لیبرتی بر روی ادامه حملات به کمپ لیبرتی و ساکنان بیدفاع آن متمرکز می شود. در این رابطه مهمترین نکته برگرداندن 17500 تی وال چهار متری, انتقال تجهیزات مبرم پزشکی از اشرف به لیبرتی و کلاهخود ها و جلیقه های حفاظتی برای 3000 نفر ساکنان است. پس از اجرای این اقدامات کلیه ساکنان اشرف به لیبرتی می‌روند»

اتوبوسهای ساکنان به هنگام عبور از خالص، هدف حمله انفجاری قرار گرفت، که خوشبختانه تلفات انسانی نداشت. بر اساس توافق ساکنان با ملل متحد، قرار بود به خاطر حفاظت ساکنان هیچ طرفی خبر انتقال را تا رسیدن به لیبرتی اعلام نکند، اما سرلشکر جمیل، فرمانده پلیس دیالی، فرمانده قتل عام اول سپتامبر، بعد از ظهر روز 20شهریور (11سپتامبر) زمان حرکت را به گروههای وابسته به نیروی قدس مانند «حزب الله عراق» و «عصایب الحق»، همچنین خبرنگاران اطلاع داد و آنها را با اسکورت پلیس به اشرف برد.
42مجاهد باقیمانده قتل عام و اعدامهای دست جمعی اول سپتامبر در حالی به لیبرتی رفتند که از یک سو تهدیدات متوجه لیبرتی افزایش یافته و از سوی دیگر قولهای آمریکا و ملل متحد انجام نشده است. از این رو مقاومت ایران برای جلوگیری از قتل عامهای بیشتر بار دیگر دولت آمریکا و ملل متحد را به اقدامهای فوری زیر فرا‌‌می‌خواند:
1-    آزادی هفت گروگان که روز اول سپتامبر توسط نیروهای عراقی دستگیر شدند،
2-    استقرار دائمی نیروهای کلاه آبی در لیبرتی و تیم مانیتور یونامی،
3-    تأمین الزامهای حداقل امنیتی در لیبرتی که بارها به آمریکا و ملل متحد ارائه شده است، شامل بازگرداندن 17500 تی وال، انتقال کلاهها و جلیقه های حفاظتی و تجهیزات پزشکی از اشرف به لیبرتی، 150جان پناه انفرادی 2 در 2متر، وسایل لازم برای دولایه کردن سقف بنگالها، اجازه سازندگی در لیبرتی و گسترش مساحت لیبرتی.
از روز اول سپتامبر ساکنان لیبرتی و ایرانیان در ژنو، لندن، برلین، اتاوا برای تحقق خواستهای چهارگانه فوق دست به اعتصاب غذا زده اند. آنها در دوازدهمین روز اعتصاب خود به سر می برند.
در روز 20شهریور 35شخصیت برجسته آمریکایی از جمله 10ژنرال بازنشسته، 5تن از افسرانی که مسئولیت حفاظت اشرف را به عهده داشتند، رؤسای سابق مجلس نمایندگان و کاندیداهای سابق ریاست جمهوری و وزیران و سفیران سابق، در نامه سرگشاده یی به وزیر خارجه آمریکا خواستار استقرار فوری کلاه آبی‌های ملل متحد در لیبرتی شدند.
همزمان، درکنفرانسی در پارلمان اروپا، شماری از رهبران پارلمان خواستار آزادی سریع گروگانها، استقرار کلاه آبیها و تأمین الزامهای حفاظتی لیبرتی شدند. گروههای پارلمانی احزاب مردم اروپا و لیبرال دموکرات پارلمان اروپا در اطلاعیه های جداگانه یی خواستار آزادی فوری گروگانها توسط دولت عراق و استقرار نیروهای بین المللی در لیبرتی شدند.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
21شهریور1392 (12 سپتامبر 2013)