استرون استیونسون-رئیس هیئت رابطه با عراق در پارلمان اروپا:
در ابتدا میخواهم به همه شما خوش آمد بگویم بخصوص به نایب رئیس پارلمان آقای الخو ویدال کوادراس و تعداد دیگری از همکارانم که امروز به این جلسه آمده اند خوش آمد میگویم. من میخواهم با خیر مقدم مخصوص به خانم دکتر معصومه بلورچی این جلسه را آغاز کنم ایشان در سمت چپ من نشسته است. تنها پسر دکتر بلورچی از قربانبان این قتل عام در اول سپتامبر در کمپ اشرف بود.
و من میخواهم از دکتر بلورچی برای این سفر بسیار سخت و حضور پیدا کردن در این جلسه تشکر کنم.امروز صبح رئیس پارلمان در پاسخ به سوالی که از او کردم گفت که امروز باید این مورد را با کاترین اشتون در میان بگذاری. من این مسئله را از زمان وقوع این قتل عام هر روز با بارونس اشتون مطرح کرده ام هر روز. الخو نیز همین کار را کرده است تعداد زیادی از نماینده ها این مورد را مطرح کرده اند هیچ کاری انجام نشده است ما میتوانستیم جان این انسانها را نجات دهیم. 52 نفر که ما درمورد قتل عام آنها هشدار داده بودیم الان کشته شده اند. ما مکررا هشدار دادیم که این مسئله رخ خواهد داد و با ما طوری رفتار میشد که انگار ما عقلمان را از دست داده ایم و یا ما بنحوی گول مجاهدین خلق ایران را خورده ایم. اینگونه با ما برخورد میشد که انگار ما سیاستمدار واقعی نیستیم و هشدار ما جدی نیست این یک فاجعه است. این قتل عام در زمانی انجام شده که زمام امور در دست ما بوده است من بعدا به تفصیل در اینرابطه صحبت خواهم کرد. ابتدا نوبت را به یک هوادار محکم این قضیه الخو ویدال کوادراس میدهم.
دکتر آلخو ویدال کوادراس-نایب رئیس پارلمان اروپا
خیلی متشکرم استرون. 10 دقیقه پیش من یک تماس تلفنی با یکی از اعضای کابینه بارونس اشتون داشتم آنها با من تماس گرفتند و بنظر میرسد که میخواهند دخالت صلح آمیزی در این قضیه انجام دهند. او در این تماس بمن گفت که هر کاری که از دستشان بر بیاید انجام خواهند داد.. من به او گفتم که ما انتظار داریم که نماینده عالی اتحادیه یک پیام بسیار روشنی امروز بعد از ظهر به این رژیم جنایتکار عراق بفرستد. در صورتیکه این هفت نفر در اسرع وقت آزاد نگردند و تحت نظر اتحادیه اروپا و یا سازمان ملل قرار نگیرند عواقب خطیری بلحاظ دیپلوماتیک و مالی برای دولت عراق در بر خواهد داشت. اگر این افراد به ایران فرستاده و کشته شوند اتحادیه اروپا همه توان خود را بکار خواهد گرفت تا افراد مسئول را به دادگاه بیاورد. هر حرکتی کمتر از این فقط اتلاف وقت است. این قتل عام تنها یک جنایت نبود بلکه یک جنایت وحشتناک بود. شیوه ای که آنها به این کار وحشیانه دست زده بودند بیانگر این بود که هیچگونه عنصر انسانیت در آنها دیده نمیشود. تنفری که رژیم ایران در این قضیه از خود نشان دادو میزان خدمتگزاری رژیم عراق واقعا مشمئز کننده است.
من در سال 2008 همراه با تونه کلام در اشرف بودم. من پسر شما را ملاقات کردم. این واقعا برای ما کلافه کننده است که در این شرایط بارونس اشتون میخواهد با قاتل ها رابطه بزند. این غمگین ترین چیزی است که من در تمام عمر سیاسی خود شاهد آن بوده ام. من با رهبر تاریخی آپوزیسیون مسعود رجوی موافقم وقتی که میگوید: با دست زدن به حملات بر روی اشرف و کمپ لیبرتی ملاها صراحتا به ما میگویند که آپوزیسیون اصلی رژیم کیست. این یک بینه است برای کسانی که در اروپا سعی بر کوچک نمودن نقش شورای ملی مقاومت میکنند. پس از دوسال هشدار مستمر و ارسال صدها نامه و مکالمات متعدد با نماینده عالی و دستیارانش و علیرغم هشدار درمورد قتل عام آنها و دیدن حملات مکرر، عکس العمل آنچنان ضعیف بود که ما شاهد قتل عام اول سپتامبر بودیم. تیرخلاص زدن به افرادیکه دستهایشان از پشت بسته است و یا کشتن آنها در حالیکه بر روی تخت بیمارستان بودند. شما نمیتوانید به کسی تیر خلاص بزنید در حالیکه بر روی تخت بیمارستان است و خود را انسان بنامید. این ما را به یاد جنگ یوگسلاوی و جنگ دوم جهانی می اندازد. این باور نکردنی است. تنها کاری که اینجا از ما بر می آید بدلیل اینکه ما نمیتوانیم به عراق برویم و از آنها حفاظت کنیم تنها کاری که ما میتوانیم برای نجات جان این شش زن و یک مرد بکنیم و میکنیم فشار گذاشتن بر روی نماینده عالی اتحادیه اروپا بر سازمان ملل و آمریکاست
اگر به اندازه کافی فشار بیاوریم بتوانیم از جنایت بعدی جلوگیری کنیم. خیلی متشکرم
استرون استیونسون:
خانم ها و آقایان اولین قتل عام در سال 2009 انجام شد یعنی 4 سال پیش از آنزمان ما راجع به این قتل عام ها هشدار داده بودیم . تا کنون 5 قتل عام انجام شده است. وقتی که آمریکائیها رفتند و عراقی ها مسولیت حفاظت و امنیت 3500 نفر در اشرف را بعهده گرفتند ابتدا کمپ را تحت محاصره قرار دادند. اجازه خروج به هیچیک از افراد کمپ را نمیدادند و از ورود نمایندگان پارلمان و وکلایشان نیز جلوگیری کردند. جلوی ورود سوخت و آب را نیزگرفتند آنها باید این موارد را از خارج از عراق با قیمت چند برابر خریداری میکردند. آنها سپس بلندگوها را در اطراف کمپ کار کذاشتند و شروع به پخش فحاشی در هفت روز هفته و 24 ساعت در روز به درون کمپ کردند آنها اینکار را بعنوان شکنجه روانی انجام دادند و ما در قبال آن چکار کردیم؟ هیچ
سپس آنها اولین حمله و قتل عام را در کمپ آغازکردند و اکنون بعد از 5 قتل عام مختلف 126 نفر بقتل رسیده اند که شامل 52 نفر اخیر نیز است و 14 نفر دیگر جان خود را بدلیل ممانعت از دارو و درمان از دست داده اند. ما چکار کردیم؟ هیچ. بارونس اشتون بعد از هر قتل عام چکار کرد من فکر میکنم که او همان اطلاعیه مطبوعاتی را که بار اول صادر کرد از همان برای قتل عام های بعدی نیز استفاده می کند. او در این اطلاعیه ها میگوید که از اقدام نوری مالکی جهت تحقیق در رابطه با این قتل عام استقبال می کند. یکبار دیگر پس از قتل عام اول سپتامبر او (مالکی)مجددا میگوید که این ربطی به من ندارد و من نمی دانم که عامل آن کیست. تروریزم در همه جای عراق رخ میدهد و من نمی دانم که چه کسی گروگانها را در اختیار دارد. یکی از فرماندهانی که فرماندهی این عملیات را بعهده داشتند حیدر عذاب بود که دادگاه اسپانیا وی را بدلیل شرکت در قتل عام تحت تعقیب قرار داده بود. احمد خضیر که همچنین از فرماندهان قتل عام های قبلی بود نیز بخشی از این عملیات بود همراه با ژنرال جمیل شمری فرمانده پلیس دیالی و سرهنگ نهاد فرمانده نیروی ارتش در اطراف اشرف این چهار نفر همه در جنایت علیه بشریت شرکت داشتند. این چهار نفر باید بدلیل شرکت داشتن در این جنایت به دادگاه لاهه آورده شوند. شخصی که به این افراد دستور داد تا مرتکب این جنایت شوند خود نخست وزیر نوری المالکی است. او کنترل نیروهای ارتش، اطلاعات و امنیت داخلی را در اختیار دارد همه اینها مستقیما از دفتر وی کنترل و هدایت میشوند و او باید برای نقشش در این قتل عام مورد مواخذه قرار بگیرد. برای خانم اشتون گفتن اینکه از انجام تحقیقات توسط دولت عراق استقبال میکند مانند این است که به بشار اسد بگویید که ما از تحقیقات شما در رابطه با استفاده از گاز سارین بر علیه مردم در دمشق استقبال میکنیم. این خنده آور و توهینی است به درک و فهم همه ما.
خانمها و آقایان ما هم اکنون با بحران این هفت گروگان مواجه هستیم. ما حد اکثر سعی خود را در رابطه با پیگیری قضیه در بالاترین سطوح در ایالات متحده و اروپا می کنیم تا آنها مداخله کنند. من فکر میکنم سفر وزیر اطلاعات رژیم ایران در 29 اوت به بغداد به این دلیل بود که آنها میدانستند که تمرکز جهان بر روی دمشق قرار گرفته و رسانه های جهان نیز همه بر روی دمشق متمرکز شده اند و فکر کردند که میتوانند این قتل عام را بدون توجه رسانه های بین المللی انجام داده و غرب نیز بدلیل بحران در سوریه توجه زیادی به این قضیه نمی کند. من امروز میخواهم به همه شما بگویم که من اشرفی هستم من با این افراد اعلام همبستگی میکنم . اگر جان و زندگی این انسانها ارزان است من به مالکی میگویم بیا من را هم بکش. بیا من را هم با هلیکوپتر به ایران ببر. من یک اشرفی هستم و امیدوارم که همه شما نیز در اینجا اشرفی باشید.
سورن سوندرگارد، عضو هیأت رئیسه گروه چپ پارلمان اروپا از دانمارک
متشکرم. در ابتدا میخواهم که به خانواده کشته شدگان و همرزمان آنها در کمپ اشرف تسلیت بگویم. هم اکنون مسئله اصلی ما هفت نفری هستند که از اشرف ربوده شده اند 6 زن و یکمرد. البته آنها در معرض خطرات زیادی هستند و بهمین دلیل ما باید سریعا اقدام کنیم.
افرادیکه ربوده شدند تحت حفاظت کمیساریای پناهندگی سازمان ملل بودند. رژیم عراق اینرا پذیرفته بود و ما باید حداکثر فشاری را که میتوانیم وارد کنیم. البته ما همچنین نگران افرادی هستیم که در کمپ لیبرتی هستند . زیرا آنها نیز تحت چنین خطری قرار دارند. من فکر میکنم که ما باید به این مورد توجه کنیم که حفاظت آنها تضمین شده بود. آنها تحت حفاظت کمیساریای پناهندگی سازمان ملل هستند و ما باید تاکید کنیم که سازمان ملل و کمیساریا کلاه ابی ها را در آنجا مستقر کنند تا از این افراد حفاظت کنند. ما میدانیم که جامعه بین المللی مسئولیت دارد که افرادیکه در این شرایط هستند را حفاظت کند. ما باید تاکید کنیم که این مسئله به مرحله اجرا گذارده شود. ما باید خواستار یک تحقیقات مستقل بین المللی باشیم. ما به هیچ تحقیقاتی که دولت عراق در آن نقش داشته باشد نمی توانیم اعتماد کنیم ما حتی به تحقیقات کمیساریا یا سازمان ملل نیز نمی توانیم قانع باشیم ما باید خواهان یک تحقیقات مستقل بین المللی باشیم. بعنوان آخرین مورد باید تاکید کنم که افراد مسئول در این قضیه را باید مجازات کردممکن است مدت زمانی طول بکشد ، اما آنها باید به سزای اعمالشان برسند و ما باید این را محقق سازیم.
ویتاتاس لندس برگیس، نماینده پارلمان اروپا، رئیس جمهور پیشین لیتوانی
من میخواهم تلاش کنم ببینم چه کار میشود کرد. همان کار های همیشگی؟ و یا کاری بیشتر؟ بیانیه و امضاء گیری و اینکارها بر روی نازی ها و مماشاتگران نازی ها تأثیر نمیگذارد.
بگذارید در نظر بگیریم که یک کار غیر عادی بکنیم یک قدمی که میتواند مقداری متفاوت باشد و عادی نباشد برای جلب توجه جهانی و اطلاع رسانی این است که بشود یاد این افراد بی سلاح و بی دفاع را گرامی داشت این است که بشود لیست این شهدای اشرف را بنوعی برجسته و ثبت کرد. میتواند یک بنای یادبود باشد، وقتی مکان مناسب آن پیدا شود، 52 پناهندة سیاسی ایرانی در عراق به قتل رسیدند، مکان و تاریخ و اسامی تک به تک آنها با ذکر اینکه طبق قانون تحت حفاظت سازمان ملل بودند یادبود واقعی را میتوان با آرم یا پرچم سازمان ملل بصورت واژگونه و سر و ته تزئین کرد چرا که تمامی پرنسیپهای انسان دوستانه سازمان ملل امروزه در اینجا واژگون هستند بعد زیر آن در یک خط نوشته شود اشرف – بغداد - نیویورک . لطفاً به این موضوع فکر کنید. شاید که وجدان جهان را بیدار کند
کریستینا موسکاردینی، نماینده پارلمان اروپا از ایتالیا
وضعیت هایی وجود دارد که در آن کلام دیگر کارایی ندارند چرا که درد و خشم بیش از حد شدید است سیاستهای ما قادر به حل مشکلاتی که در ایران رخ میدهد نیستند، چرا که سیاستهای ما بیش از حد به منافع اقتصادی ما وصل هستند که خیلی اوقات منافع درست و واقعی ما نیستند،
لذا من فکر میکنم که ما باید به شهروندانمان اطلاعات دقیقتری بدهیم و تلاش کنیم که یک همبستگی در بین مردم خودمان پیدا کنیم، این انسانیت است که باید تقویت شود بجای سیاست منافع و به همین دلیل هم هست که من فکر میکنم که ما میتوانیم و توان اینرا داریم که در میادین شهرهای خودمان همین فیلمی را که الان اینجا دیدیم را پخش کنیم که اینطور مردم ما نیز بتوانند توان این را داشته باشند که سیاستمداران را وادار کنند که هرچه بیشتر فعال باشند.
و من باز فکر میکنم به آنهایی که در اروپا هستند ایرانیانی که هر روز علیه رژیم تلاش میکنند، آنها هم درد و رنج میکشند و این را ما باید درک کنیم و تمامی کمکی که میتوانیم را به آنها به عمل بیاوریم.
یان زهرادیل، نمایندة پارلمان اروپا، رئیس هیأت جمهوری چک
من تلاش خواهم کرد که یک حرف کوتاه و پراتیک بزنم در این وضعیت بسیار دردناک و آن هم مسئولیت ما دربارة عواقب این وقایع بر نهادهای اتحادیه اروپا میباشد. من فکر میکنم که ما هنوز روشها و ابزاری داریم که بتوانیم با این موضوع درست برخورد کنیم. نه تنها در سطح شخص خودمان بلکه در سطح درگیر کردن دولتهای کشورهای خودمان و وزارتهای خارجه
و من فکر میکنم که آنچه که اقای استیونسون درباره پاسخ و واکنش خانم اشتون به این وضعیت گفت، این چیزی است که ما نمیتوانیم بپذیریم و ما باید خواستار اقدامات بیشتر وگامهای پراتیک و عملی باشیم. ما باید خواستار جواب قوی باشیم. ما باید خواستار درگیر شدن اتحادیه اروپا باشیم
استفن هیوز، نایب اول گروه سوسیالیست- دمکرات پارلمان اروپا
من فکر میکنم هرکلمه ای که من بگویم در برابر صحنه های وحشتناکی که ما در این فیلم کوتاه دیدیم کم باشد. و من هم کاملاً در این خشم و بهم ریختگی که استیونسون و دیگران ابراز کرده اند شریک هستم.
من نزدیک 30 سال است که عضو این پارلمان هستم و از همان روزهای اول عضویت من در پارلمان اروپا من از نزدیک با سازمان مجاهدین کار کرده ام حد اقل یکی از دوستانی که با او کار میکردم و آشنا شده بودم و ساعتهای زیادی را در اتاق من در پارلمان اروپا با هم گذراندیم (حسین مدنی) الان در یکی از همین عکسهای پشت سرم است، و احتمالاً کسان دیگری هم در بین 52 نفری که در آن حمله وحشتناک اول سپتامبر کشته شدند باشند که بشناسم.
التبه که بالاترین اولویت ما الان باید گروگانها باشند. من دیروز یک ایمیل شخصی به کاترین اشتون فرستادم، و او به من پاسخ داد که او با آمریکا و سازمان ملل و سرویسهای خود دارد کار میکند که حداکثر تلاششان را بکنند تا آزاد شدن گروگانها را تضمین کنند
من هم موافقم که تمرکز ما باید الان روی لیبرتی باشد، ما نیاز به یک تحقیقات مستقل در مورد آنچه که در 1 سپتامبر اتفاق افتاد داریم ، من کاملاً قبول دارم که از نماینده عالی ما شایسته نیست که بخواهد به تحقیقات از جانب مالکی خوش آمد بگوید. ما نیاز به یک تحقیقات مستقل داریم. چیز دیگری که ما بصورت فوری نیاز داریم، حضور سازمان ملل در کمپ لیبرتی است. ما آنجا نیاز به کلاه آبی ها داریم. وظیفة سازمان ملل است که این اشخاص را حفاظت کند. آنها هیچکاری برای حفاظت از افرادی که روز 1 سپتامبر در کمپ اشرف کشته شدند انجام ندادند. ما باید همه مان از تمامی احزاب تلاشهای خودمان را در ارتباط با نماینده عالی و سرویسهای او چند برابر کنیم تا اطمینان کسب کنیم که یک دخالت مستقیم صورت گیرد. دیگر مماشات با مالکی بس است. باید دخالت مستقیم کرد تا امنیت افراد کمپ لیبرتی را تضمین کنیم
مارینا یاناکوداکیس، عضو کمیسیون زنان پارلمان اروپا از انگلستان
موضوع خشونتهای مرگبار در کمپ اشرف ولیبرتی همچنان ادامه دارد. من به دولت خودم مراجعه خواهم کرد و همه کشورهای عضو اتحادیه اروپا باید همین کار را بکنند و از آنها بخواهیم دخالت کنند. ما باید افراد را وادار کنیم که پاسخگو باشند و ما همچنین باید تحقیقات در مورد 52 کشته را به نتیجه برسانیم ، این حداقل چیزی که حق آنهاست که باید برایشان انجام دهیم و در عین حال نباید توجهمان از 6 زن دیگر و یک مردی که به گروگان گرفته شده اند برداشته شود. ما باید جامعه بین المللی را وادار کنیم کاری بکنند.
مایکل کشمن، رئیس هیأت های روابط پارلمان اروپا با کشورهای خارج اتحادیه
ما باید به خود، موضوع انسانی این قتل عام را یاد آوری کنیم. ما همچنین میباید به نهادهای درگیر در سطوح دیگر یادآور شویم، منجمله سازمان ملل، به دولت آمریکا یاد آور شویم و دیگران که حفاظت
بین المللی را تضمین دادند و در این رابطه کارشان را انجام ندادند، و لذا آیا میشود در آینده به آنها اعتماد کرد؟ من استدلال میکنم که ما خیلی اوقات در این پارلمان به نقطه ای میرسیم که مجبور به بردن موضوع به دادگاه میشویم و فکر کنم که جا دارد بررسی کنیم که آیا چنین اقدامی می باید در واشنگتن، در نیویورک و سازمان ملل و یا شاید در اروپا انجام شود؟ لذا ما می باید از طریق پروسه قضایی وارد شویم تا نهادها و مسئولین ذیربط را وادار به پاسخگویی کنیم.
شما گفتید من اشرفی هستم و من هم همین را میگویم که: من هم یک اشرفی هستم. اگر که به آنها حمله کنید ، یعنی به من حمله کرده اید و در نهایت به یکا یک ما اینجا حمله کرده اند، چرا که داریم دربارة حقوق بشر جهانشمول صحبت میکنیم که این برابر است با حق زندگی ، حق حفاظت و حق دسترسی به پروسة قضایی.
اما مک کلارکین، نماینده پارلمان اروپا از انگلستان
هر یک از افرادی که اینجا هستند، استاتوی افراد حفاظت شده داشتند، حفاظت آنها کجا بود؟ و ما نباید بگذاریم که چنین اتفاقی بیافتد، نباید چنین اجازه ای بدهیم.
استرون استیونسون، رئیس هیأت روابط با عراق پارلمان اروپا
بگذارید در پایان بگویم که پیام اصلی روشن است: اول موضوع گروگانهاست. ما باید همین الان دخالت کنیم که این گروگانها را آزاد کنیم تا قبل از اینکه به رژیم ایران تحویل داده شوند و من اینرا میخواهم به ثبت برسانم و میدانم که شما همه با من موافق خواهید بود، اگر چنانچه این گروگان ها به رژیم ملاها داده شوند و به زندان اوین و شکنجه و اعدام کشانده شوند، آنوقت ما نه تنها دولت عراق را پاسخگو خواهیم دانست، ما بارنس اشتون ، سازمان ملل، کمیساریای پناهندگی سازمان ملل و ایالات متحده و همگی آنها را پاسخگو خواهیم دانست.
ما بارها گفته ایم که میخواهیم کلاه آبی ها بیایند، سازمان ملل مسئولیت دارد که کلاه آبی ها را همین الان بفرستد تا هرگونه حملات و قتل عامهای بعدی را متوقف کند. ما باید یک تحقیقات کامل و مستقل به رهبری سازمان ملل در مورد این قتل عام اخیر داشته باشیم. نه تحقیقات مسخره نوری المالکی که به جایی نرسد، مانند اینکه از یک قاتل بخواهیم در مورد قتلهای خودش تحقیق کند. این شرم آور است. یک تحقیقات بی طرفانة سازمان ملل (ضروری است) . آنها همه 52 جسد را با خود بردند که کالبدشکافی کنند. آنها میباید این تحقیقات را به سر انجام برسانند چرا آمریکایی ها که امنیت این افراد را تضمین کردند، که به هر یک از این افراد یک کارت دادند که نوشته بود ما امنیت و سلامت شما را تضمین میکنیم، چرا همه آنها را با هواپیما به آمریکا نمیبرند؟ چرا آمریکایی ها در قابل مسئولیت خودشان جاخالی میدهند و اینها را بعنوان اهداف آسان برای قتل عام شدن قرار میدهند همانگونه که در 1 سپتامبر اتفاق افتاد.
در پایان بگذارید به دکتر بلورچی بگویم که پسر شما بیهوده نرفت، او همیشه در خاطر ما خواهد بود، روزی که ما به آزادی برای ایران دسترسی پیدا کنیم وقتی که ما به دمکراسی دسترسی پیدا کنیم، و به حقوق بشر برسیم و از شر این قاتلین خلاص شویم هم در ایران و هم در عراق، پسر شما و همه شهدای دیگر همیشه در خاطر ما زنده خواهند بود.