روز دوشنبه 25 شهریور سفیر برت مک گرگ جانشین معاون وزیر خارجه آمریکا به همراه نمایندة کنونی دبیرکل ملل متحد و هیأتهایی از سازمان ملل و کمیساریای عالی پناهندگان، از کمپ لیبرتی و اعتصاب کنندگان دیدار و با نمایندگان ارشد سازمان مجاهدین خلق ایران گفتگو کرد. آنها همچنین با شماری از 42 مجاهد بازمانده از قتل عام 10 شهریور اشرف و با فرزندان و اعضای خانواده شهیدان و گروگانهای اشرفی دیدار کردند.
نمایندگان مجاهدین با تاکید بر مسئولیت دولت آمریکا در قبال سلامت و امنیت ساکنان، درخواستهای مبرم خود را به شرح زیر با سفیر برت مک گرگ در میان گذاشتند و خواستار این شدند که به اطلاع وزیر خارجه آمریکا جان کری رسانده شود:
1-    اقدام برای آزادی بلادرنگ گروگانها و جلوگیری از استرداد آنها به فاشیسم دینی حاکم برایران. نمایندگان مجاهدین یادآور شدند که 7 گروگان در روز10 شهریور توسط نیروهای مهاجم عراقی از اشرف ربوده شده و همچنان در زندانی در مجاورت فرودگاه بغداد نگهداری میشوند.

2-    استقرار شبانه روزی تیم ناظر یونامی در لیبرتی و بر عهده گرفتن حفاظت لیبرتی از سوی کلاه آبیهای ملل متحد. بخصوص که قتل عام 10 شهریور هیچ تردیدی باقی نگذاشته که دولت عراق خود عامل سرکوب و کشتار مجاهدین است و هیچ صلاحیتی برای حفاظت آنان ندارد. ساکنان پیشنهاد دولت عراق برای افزایش دوربینها و افزایش نیروهای امنیتی عراقی در لیبرتی را قویا رد کرده و گفتند این اقدامات، صرفا زمینه سازی برای سرکوب و جنایتهای بعدی است.

3-    تأمین الزامهای 7گانه امنیتی در لیبرتی که دولت عراق تا کنون از آن جلوگیری کرده است. این الزامها عبارتند از بازگرداندن 17500تی وال، انتقال جلیقه ها و کلاههای حفاظتی ساکنان، انتقال تجهیزات پزشکی ساکنان از اشرف به لیبرتی، انتقال 150 جان پناه 2 متر در 2 متر به لیبرتی، دو لایه کردن سقف بنگالها، اجازة ساختمان سازی در لیبرتی و گسترش مساحت آن.

4-    تضمین حق مالکیت ساکنان بر اموال منقول و غیر منقولشان در اشرف و اجازة فروش اموال زیر نظر سناتور توریسلی نماینده قانونی آنان. دولت عراق حتی اجازة فروش اموال را طبق نامه 5 سپتامبر2013 جرجی باستین هم نمیدهد. در این نامه آمده بود، ”دولت عراق اجازه میدهد ساکنان اموالشان را در هر زمانی بفروشند“. اما دولت عراق برخلاف قرارهای قبلی اجازه انتقال30 تریلی اموال و متعلقات باقیمانده ستونهای 5 و 6 و 7 و 8 و 9 ساکنان از اشرف به لیبرتی را هم نمیدهد.

5-    انجام تحقیقات مستقل و همه جانبه در بارة قتل عام، اعدام جمعی و آدمربایی10 شهریور توسط یک کمیته حقیقت یاب بین المللی در زمانبندی محدود و قرار دادن مسئولان جنایت در مقابل عدالت. این ضرورت ممانعت از تکرار فاجعه است.


6-    در دیدار جانشین معاون وزیر خارجه آمریکا از لیبرتی، اعتصابیون تاکید کردند تا آزادی گروگانها و تامین امنیت لیبرتی به اعتصاب غذای خود ادامه میدهند. ممانعت این دولت از تامین الزامات امنیتی 7 گانه آنهم با هزینه خود ساکنان سوء نیت آنرا بر ملا میکند که هدفی جز آزار و اذیت بیشتر ساکنان را ندارد.

7-    ساکنان خواستار اجرای مفاد اطلاعیه شماره 7 کمیسیاریای عالی پناهندگان و نامه های خانم جونز و آقای باستین بخصوص در مورد گروگانها شدند که در هر سه مشترک است. اطلاعیه کمیساریا از جمله بر ”ضرورت نیاز به افزایش حفاظت فیزیکی“، برخورداری ”از حفاظت های بنیادین برای امنیت و رفاه”، ” اصل نان رفولمان”، ”آزادی تردد” و ”رفتار براساس استاندارد های بنیادین انساندوستانه - شامل مهمتر از همه امنیتشان” تاکید می کند. اگر حکومت عراق در جنایت دست نداشت نه فقط با سیلی از تشکرات و تقدیرات ملایان حاکم بر ایران مواجه نمیشد، بلکه از تامین این حداقلهای انسانی که بارها ملل متحد، کمیساریای عالی پناهندگان و دولت آمریکا بر آن تاکید کرده اند، ممانعت نمیکرد.

8-    42 ساکن باقیمانده اشرف بر اساس تضمینهای مندرج در نامه خانم بت جونز معاون وزیر خارجه آمریکا در امور خاور نزدیک به خانم رجوی در6 سپتامبر2013 و نامه آقای باستین در 5 سپتامبر 2013به لیبرتی منتقل شدند، اما هیچیک از تضمینها از سوی دولت عراق اجرا نشده است. به عنوان مثال:
•    خانم جونز تصریح کرده بود: ”ما هر کار ممکنی را انجام میدهیم که بتوانیم افراد مفقود را پیدا کنیم”. اما متاسفانه تاکنون هیچ اقدام جدی در این رابطه به عمل نیامده است.
•    خانم جونز همچنین تاکید کرده بود: ”ما نهایتا موافقت دولت عراق با یونامی را برای نصب تی والهای بزرگ و ترتیبات افزوده دیگر در نظر میگیریم”. اما تا کنون تنها بخش بسیار کمی از 17500 تی وال به لیبرتی منتقل شده است. نیروهای عراقی اجازه نداده اند همین تعداد هم به محلهای تعیین شده برده شوند و علاوه بر این، آقای باستین در بازدید 25 شهریور، به نمایندگان ساکنان اطلاع داد دولت عراق با انتقال کلاه ها و جلیقه های حفاظتی یعنی ترتیبات افزوده نیز مخالفت کرده است.
•    خانم جونز تصریح کرده بود «سازمان ملل تسهیل حفاظت از اموال در اشرف را از طریق استخدام کمپانی امنیتی خصوصی توسط شما تسهیل می کند». اما به رغم تلاشهای ساکنان دولت عراق از این کار ممانعت کرده است.  
•    برخلاف دو نامه مزبور، نیروهای عراقی اجازه لیست برداری از اموال را ندادند و حتی نگذاشتند ساکنان اسناد مالکیت اموال را نیز به لیبرتی منتقل کنند. چیزی که از نیت آنها برای سرقت اموال و سلب مالکیت از ساکنان خبر می دهد.

9-    ساکنان بیشترین همکاری را با کمیساریای عالی پناهندگان به عمل آورده اند. 2000 تن از ساکنان در مصاحبه های کمیساریا شرکت کرده اند. سازمان مجاهدین و شورای ملی مقاومت بیشترین همکاری را در جهت انتقال ساکنان به کشورهای ثالث به عمل آورده اند و همه هزینه های انتقال و استقرار در کشور ثالث را بر عهده گرفته اند. به رغم همه اینها همچنانکه در بیانیه شماره 7 کمیساریای عالی پناهندگان (13 سپتامبر2013-22شهریور92) آمده است از سال 2011 تا کنون تنها 210 تن از ساکنان به خارج از عراق منتقل شده اند. ساکنان بر این حقیقت تاکید کردند که مساله مبرم کنونی به ویژه بعد از قتل عام 10 شهریور در اشرف و پس از سه حمله موشکی به لیبرتی، امنیت ساکنان است.  
10-    مقاومت ایران بر ضرورت بازدیدهای منظم و مستمر از لیبرتی که وزیر خارجه آمریکا در اطلاعیه 25 دسامبر 2011 خود به آن متعهد شده بود، تاکید میکند و آن را یک اقدام ضروری برای تضمین امنیت و سلامت ساکنان لیبرتی می‌داند.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
26شهریور92