به دنبال افشای محل نگهداری هفت گروگان اشرفی و در وحشت از بالا گرفتن فراخوانهای جهانی برای آزادی آنها، مالکی دستور داد تا آنها را از زندان فرودگاه  بغداد به محل دیگری منتقل کنند.
روز یکشنبه 31شهریور (22سپتامبر) نیروهای لشگر کثیف گروگانها را از زندان این لشگر در فرودگاه بغداد به محل نامعلومی منتقل کردند.
فالح فیاض، مشاور امنیتی مالکی دستور داده است که گروگانها در محل جدید بار دیگر مورد شکنجه و بازجویی قرار گیرند و پس از تخلیه کامل اطلاعاتی و گرفتن اعترافات دروغ به فاشیسم دینی حاکم بر ایران تحویل داده شوند.
طاهر بومدرا، مسئول پرونده اشرف و مسئول حقوق بشر یونامی در فاصله سالهای 2009 تا 2012، در روز 28شهریور (19سپتامبر 2013) در یک شهادت در مقر ملل متحد در ژنو گفت: «امکان ندارد یونامی و سفارت آمریکا خبردار نباشند که گروگانها کجا هستند... وقتی 36نفر در سال 2009 از خالص برده شدند، آنها به نوعی ناپدید شدند. من دنبال کردم، در منطقه سبز بغداد بودند، 50متری مقر یونامی. 50متری ریاست جمهوری عراق. آنها در ساختمانی بودند که تابلوی ورودی آن نوشته شده بود «شورای عالی آموزش ملی». آنها از آموزش ملی به عنوان زندان مخفی استفاده میکردند. من در حضور افسران امنیتی عراقی به آنها گفتم شما همسایگان من هستید و هر روز از شما بازدید میکنم. روز بعد آنها را جابه جا کردند».
کمیساریای عالی پناهندگان تصریح می‌کند هفت نفر در عراق هستند (22شهریور-13سپتامبر) و خانم اشتون در نامه 19سپتامبر خود می نویسد «این افراد در نزدیکی بغداد هستند و در معرض استرداد قرار دارند».
مقاومت ایران خواستار مداخله فوری دولت آمریکا و ملل متحد، که مسئولیت مستقیم در امنیت و سلامت گروگانها دارند، می باشد. همه آنها افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو، پناهجو و افراد مورد نگرانی و برخوردار از حفاظتهای بین المللی هستند. بی عملی به دولت عراق فرصت می‌دهد که گروگانها را به فاشیسم دینی حاکم بر ایران استرداد کند.
مقاومت ایران همچنین همه مراجع و ارگانهای مدافع حقوق بشر را به پیوستن به کارزار برای آزادی گروگانها فرا‌می‌خواند.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
اول مهر 1392(23 سپتامبر2013)