روز دوشنبه 30 سپتامبر به دعوت کمیته پارلمانی بریتانیا برای ایران آزاد، در جلسه یی در مجمع پارلمانی شورای اروپا در استراسبورگ، آخرین وضعیت ایران بعد از نمایش انتخابات ریاست جمهوری و همچنین آخرین تحولات مربوط به 3000 تن از مخالفان ایرانی عضو سازمان مجاهدین خلق ایران در عراق بعد از قتل عام و اعدام جمعی در اشرف مورد بررسی قرار گرفت.
این جلسه که به ریاست برایان بینلی، نماینده پارلمان انگلستان و عضو کمیته سیاسی شورای اروپا با حضور دهها نماینده از جریانات سیاسی مختلف از سراسر اروپا  برگزار شد، خانم مریم رجوی رییس جمهور برگزیده مقاومت ایران سخنران اصلی بود. پاتریک کندی، نماینده کنگره آمریکا (1991-2011)، آلن میل، نماینده مجلس عوام انگلستان و معاون گروه سوسیالیستها در شورای اروپا، جو بنتون، از اعضای پر سابقه مجلس عوام و رئیس شماری از کمیته های پارلمانی، جوردی شوکلا، قانونگزار اسپانیایی و از اعضای شورای اروپا و اریک ورو، قانونگزار سوئیسی، ژان پیر میشل، سناتور فرانسوی و عضو شورای اروپا، تینی کوکس، کیمو ساسی، اعضای شورای اروپا از هلند و فنلاند و طاهر بومدرا، مقام عالیرتبه پیشین و مسئول پرونده اشرف در ملل متحد دیگر سخنرانان این برنامه بودند

خانم رجوی در سخنرانی خود نسبت به خطرات فاز جدیدی از سرکوب علیه مردم ایران توسط رژیم حاکم بر ایران هشدار داد و گفت: ”رژیم ایران در مقابل نارضایتی گستردة مردمی و خطر خیزشهای بزرگ اجتماعی و بحرانهای عمیق اقتصادی بشدت آسیب پذیر است. تحریمهای بین المللی این آسیب پذیری را مضاعف کرده است. این رژیم هم اکنون در سراشیب سرنگونی قرار دارد. اوج گیری جنگ قدرت درونی رژیم بازتاب همین وضعیت است“.
“اگراین رژیم در سه موضوع اصلی یعنی نقض حقوق بشر، پروژة تسلیحات اتمی، و صدور تروریسم و بنیادگرایی عقب نشینی کند بسرعت در مسیر فروپاشی حرکت میکند. دست برداشتن رژیم از هریک از این سیاستها بهترین خبر برای ما و مردم ماست“.
رژیم ملایان به فاز جدیدی از سرکوب و وحشیگری روی آورده است. امواج مخالفت و اعدامهای متقابل آن در شهرهای سراسر کشور، منجمله اعدام بیش از 200 زندانی پس از نمایش انتخابات که 22 نفر از آنان تنها در سه روزی که روحانی در نیویورک از عدم خشونت و دمکراسی صحبت میکرد اعدام شدند، بخشی از دروغهای ننگین این رژیم فاسد میباشد.

رئیس جمهور مقاومت ایران گفت: تازه‌ترین نمونة این سیاست حمله به کمپ اشرف و اعدام جمعی 52 عضو مجاهدین و گروگان‌گیری هفت تن دیگر از آنان توسط دولت دست نشاندة این رژیم در عراق است. مالکی و مشاور امنیتی او فالح فیاض با سلب مسئولیت از خودشان در اعدام جمعی مجاهدان اشرف و انکار اینکه اساساً حمله‌ای در کار بوده و تکذیب گروگانگیری بدنبال تولید سناریوی خودساخته خود هستند. چنین سناریوی مبتذلی توهین به شعور انسانی است. این در حالی است که از سال 2009 -  پس از انتقال حفاظت اشرف به حکومت عراق - تاکنون آنها آنچنان حلقه محاصره اشرف را تنگ کرده‌اند که حتی یکنفر خارج از عوامل دولت عراق نتوانسته است وارد اشرف شود.
تاکتیک مالکی و فالح فیاض ایجاد بهم ریختگی حول گروگانها با تغییر مکان مستمر آنهاست تا وقتی آدرس یک زندان افشا می شود و سازمان ملل می خواهد از آنجا بازدید کند خالی از گروگانها باشد و به عراقیها اجازه دهد ادعا کنند که گروگانها در دستان آنها نیستند.
خانم رجوی تأکید کرد که بواسطه اطلاعاتی که ما به سازمان ملل و آمریکا داده‌ایم، آنها به خوبی می‌دانند که حمله به اشرف را مالکی انجام داده و گروگانها هم در دست او هستند. آنها اگر بخواهند و اگر به تعهدات مکرر و مستمرشان در قبال سلامت و امنیت ساکنان ملتزم باشند، می‌توانند از مالکی بازخواست کرده و او را در برابر التزامات بین‌المللی‌اش قرار دهند که در اینصورت به آزادی سریع گروگانها و یا تحویل آنها به یک کشور اروپایی منجر خواهد شد.

سخنرانان و شرکت کنندگان در کنفرانس بر موارد زیر تأکید کردند:
1-    محکومیت نقض فزاینده و سیستماتیک حقوق بشر در ایران به ویژه اعدامهای خودسرانه که پس از ریاست جمهوری روحانی ابعاد مضاعفی به خود گرفته است. شرکت‌کنندگان از دول عضو درخواست کردند که اطمینان حاصل کنند که هرگونه رابطه با رژیم آخوندی مشروط به بهبود وضعیت حقوق بشر و توقف اعدامها باشد.
2-    ضرورت اتخاذ یک سیاست قاطع در مقابل رژیم ایران با افزایش تحریمها و رد اعطای هر گونه امتیاز به رژیم. کنفرانس شاخصهای پنجگانه خانم رجوی برای تغییر در رژیم ایران را که در ماه ژوئن منتشر شد مورد تأکید قرار داد که عبارت بودند از: آزادی تمامی زندانیان سیاسی، آزادی تمامی احزاب سیاسی، آزادی بیان، پایان دادن به پروژه تسلیحات اتمی، و پایان بخشیدن به دخالت در منطقه به ویژه در سوریه و عراق. آنها افزودند که 100 روز پس از انتصاب روحانی هیچ نشانی از هیچیک از این شاخصها وجود ندارد.
3-    فراخوان به شورا و دول عضو که دولت عراق را برای آزادی گروگانهای اشرفی تحت فشار قرار دهند و در صورت عدم آزادی گروگانها در روابط خود با عراق تجدید نظر کنند.
4-    یک تیم مانیتورینگ ملل متحد و یک واحد از نیروهای کلاه آبی ملل متحد باید به طور تمام وقت در لیبرتی و اطراف آن مستقر شوند.
5-    دبیرکل و کمیسر عالی حقوق بشر باید یک تحقیقات مستقل در مورد جنایت اول سپتامبر انجام داده و عاملان آن را در مقابل عدالت قرار دهند.
6-    دول عضو باید راههایی بیابند که ساکنان لیبرتی را بپذیرند. تعلل کشورهای اروپایی در این مسأله، به ویژه عدم موافقت با بازگشت 900 نفری که پناهنده این کشورها هستند شرم آور بوده و باید به آن پایان داده شود.
7-    مجمع پارلمانی شورای اروپا باید یک گزارشگر برای یک تحقیق مستقل منصوب کند که اینکار میتواند به پایان دادن به آزار و اذیت، خشونت و قتل ایرانیان چه در تبعید و چه در ایران کمک کند.    
8-    کنفرانس با ساکنان لیبرتی که در اعتراض به قتل عام اول سپتامبر در اشرف و به گروگان گرفته شدن هفت تن از یارانشان در اعتصاب غذا به سر می‌برند، و همچنین با کسانی که در کشورهای مختلف جهان در حمایت از ساکنان لیبرتی دست به تحصن زده اند اعلام همبستگی کرده و تأکید نمود از هیچ تلاشی برای تحقق آزادی گروگانها و سلامت ساکنان لیبرتی دریغ نخواهد نمود.
کمیته پارلمانی بریتانیا برای ایران آزاد
30 سپتامبر