برایان بینلی، نماینده پارلمان انگلستان

خانمها و آقایان، میخواهم از شما تشکر کنم که امروز در چنین شرایط حساسی در اینجا حضور یافتید. و اجازه دهید از طرف شما به خانم رجوی خوشآمد بگویم که

به این محل که اهمیت زیادی برای حقوق بشر و همکاری ملتها با یکدیگر داشته، آمده اند. خانم رجوی مایهی خوشوقتی ماست
خانمها و آقایان، بی شک منهم مثل شما از شنیدن خبر قتل عام کمپ اشرف در اول سپتامبر تکان خوردم. من به همان اندازه از دیدن تصاویری که بعد از آن منتشر شد ناراحت شدم. شما تنها باید به این عکسهای وحشتناک نگاه کنید تا بدانید که نیروهای عراقی با کسانی که به آنها گفته شده بود تحت کنوانسیون چهارم ژنو مورد حفاظت قرار میگیرند، چکار کردند. آیا ما به این میگوئیم حفاظت!؟ فکر نکنم و فکر نکنم که شما هم اینطور فکر میکنید. کسانی که خیلی وقت است به نقطه امید کشورشان تبدیل شدهاند. من اکنون درک میکنم اجسادی که در آن عکسها دیده میشوند قربانیان قتل عام هستند که به آنها  از فاصله نزدیک شلیک شده، بسیاری در حالی که دست بند زده شدهاند، و سایر نفرات در حالی که در بیمارستان کمپ تحت درمان جراحات ناشی از رگبار گلولهها بودند و سایرین در حالی که مشغول کمک رسانی بودند، کشته شدند. آدمکشان، حتی کسانی که در بیمارستان بوده و تلاش میکردند در این حمله جنایتکارانه مجروحین را درمان کنند، به قتل رساندند. صحنهای که برای همیشه در ذهن من و مطمئناً ذهن شما حک شده. و این صحنه حقیقتاً شجاعت افرادی که تنها میخواستند به مردان و زنان همرزمشان کمک کنند را نشان میدهد. این عمل در شمار جنایت علیه بشریت است. تنها کاری که دولتهای ما انجام دادند محکوم کردن این جنایات شقاوت بار بوده، بجای اینکه قدمهای مشخصی بردارند تا عاملان را به پای عدالت بکشانند. فراخواندن دولت عراق به انجام تحقیقات در مورد حمام خون در اشرف بشدت مسخره  است. بروشنی ساده لوحانه است  که انتظار داشته باشید عاملان این جنایات دست به تحقیقات بیطرفانهای در مورد اعمال خودشان بزنند. من بر این باورم که این حقیقت که دولت خودمان و سازمان ملل در طول سالیان چنین علامت ضعفی را به دولت عراق نشان دادند موجب شد که دولت عراق به خواست رژیم ایران دست به چنین جنایاتی بزند و اطمینان داشت که میتواند از حسابرسی بگریزد. چه فاجعهای برای ارزشهای انسانی. در حالی که من دارم سخنرانی میکنم، 7 اشرفی، منجمله 6 زن که در جریان قتل عام اخیر ربوده شدند در زندانی تحت کنترل نیروهای ویژه نخست وزیر عراق گروگان میباشند. با توجه به اینکه میدانیم رژیم ایران به لحاظ شکنجه و اعدام میتواند دست به چه کاری بزند، من نگران جان این 7 اشرفی شجاع هستم که همچنین در معرض استرداد به ایران میباشند، که نقض آشکار قوانین بینالمللی خواهد بود. بنابراین خواسته من از دولت خودم و کشورهای عضو شورای اروپا این است که دولت آمریکا و سازمان ملل دست به اقدامات موثر در مورد گروگانها بزنند و دست به اقداماتی بزنند تا آزادی فوری آنها را تضمین کند. علاوه بر آن فشارهای دیپلماتیک اقتصادی بسیار قاطع باید علیه دولت عراق اعمال شود، من خواستار آن هستم که یک تیم مانیتورینگ و نیروهای کلاه آبی سازمان ملل درتمامی ساعات روز و شب در کمپ لیبرتی مستقر شوند تا از وقوع یک کشتار دیگر به دست نیروهای عراقی و به درخواست رژیم ایران جلوگیری کنند. من خواستار آن هستم که تجهیزات حفاظتی به دست ساکنان کمپ لیبرتی برسد و 17500 تی وال که برای حفاظت از بنگالهای محل سکونت ساکنان میباشد، باید بازگردانده شود تا حفاظت آنها از حملات موشکی و خمپارهای که جانهای بسیاری را در طول سال گذشته گرفته، تامین گردد. با تشکر از شما خانمها و آقایان.

پاتریک کندی

خانم رجوی، ابتدا اجازه دهید تسلیتهای شخصی خود را به شما خانم رجوی ابراز کنم و همچنین به تمامی خانواده شما که مجاهدین خلق را نمایندگی می‌کنند. اکنون احساس می‌کنم کلامی برای بیان ندارم چون دولت من به وعده هایش در حفاظت از اعضای خانواده شما و هموطنان شما در کمپ اشرف عمل نکرده است. شما از من در برنامه‌های قبلی شنیدید که گفتم «من اشرفی هستم» و این را می‌گویم تا کلام عموی فقید خود، جان اف کندی، را زنده کنم وقتی که او به برلین رفت و به جهان فراخوان داد که  در کنار مردم برلین در زمانی که نیاز دارند بایستند. امروز کل جهان باید به وطن شما ایران توجه کند و بایستی به کل اعضای مجاهدین خلق بگویند که متشکریم که به شما این ماموریت رسالت را دادند تا مسأله اخلاقی حاضر امروز را برجسته کنید، یعنی نادیده گرفتن آشکار حقوق بشر در ایران، و توسط ایران در سراسر جهان، که در هدف قرار گرفتن مجاهدین خلق در عراق  بارز میشود به دلیل موضوع  اعضای مجاهدین خلق، که 7 تن  از آنها هنوز در اسارت هستند و توسط حکومت عراقی زندانی هستند که آمریکا در حمایت و ایجاد آن آنقدر نقش داشت.
این نه تنها یک خشم اخلاقی است، بلکه من این را می‌گویم که یک چالش حقوقی در برابر جهان و همچنین یک مسأله امنیت ملی است. شما نمی‌توانید این چالش را از چالشهای جهان جدا کنید. ما بزرگترین دولت حامی تروریسم را پیش رو داریم که عزم کرده تا تسلیحات هسته‌یی تولید کند و در عین حال مشغول تروریسم و حمایت از سوریه در حملات وحشیانه خود علیه مردم سوریه میباشد. این رژیم در حال اعدام مردم خود در ایران و همچنین در کشورهای دیگر، مانند مجاهدین خلق در کمپ اشرف است. آیا ما اینجا با یک طرح مواجه نیستیم؟ همه این مسائل به هم مرتبط هستند. چیزی که من به همه شما پیشنهاد می‌کنم این است که این یک چالش برای همگی ما است، چه از آمریکا یا از هر کشوری باشید که در شورای اروپا نمایندگی می‌شوند. همگی ما دارای مسئولیت هستیم. ما مسئولیت اخلاقی نسبت به این افراد بیگناه داریم که توسط نیروهای ائتلاف خلع سلاح شدند. آنها هیچ راه دفاع از خود نداشتند. ما وظیفه قانونی داریم چون تحت کنوانسیون چهارم ژنو ما  به آنها قول حفاظت دادیم، و ما یک مسأله مبرم امنیت ملی داریم چون آنها بهترین امید برای آینده ایران را نمایندگی می‌کنند که در آن چنین سیاستهای وحشیانه ای همچون صدور تروریسم و تولید سلاح هسته‌یی دنبال نخواهند شد. همه ما باید در کنار شما خانم رجوی بایستیم، و در گام اول ما باید تا تضمین آزادی آن 7 گروگان در کنار شما بایستیم.
ما به گزارشهای اشراف داریم، ما شهود متخصص مانند طاهربومدرا مقام سابق ملل متحد داریم. ما دیگر نیازی به هیچ سند و قانون و مدرکی نداریم که بدانیم عراق دارد در مورد در دست داشتن این گروگانها دروغ میگوید. ما میدانیم که عراق این 7 گروگان را در دست دارد. و این حقیقت که آمریکا صدایش در نمیاید، در حالی که خود آمریکا مسئول روی کار آمدن نوری مالکی بود، آیا این یک گستاخی به اعتبار آمریکا در سراسر جهان و گستاخی به همه مردم آزاده آن نیست که ما وجود این حقایق را انکار کنیم و برای تصحیح این وضعیت اقدامی نکنیم. بنابراین من با برایان بینلی همراه میشوم و همه شما و همچنین دولت خودم را فرا میخوانم تا زمانی که این 7 نفر تحت بازداشت دولت عراق هستند، هرگونه کمک خارجی به عراق را به حالت تعلیق در آوریم. ژیلا طلوع در میان کسانی بود که وحشیانه قتل عام شدند و اکنون یکی از شهیدان است. چند شهید دیگر باید وجود داشته باشند تا اینکه وجدان اروپا و وجدان آمریکا و وجدان جهان برانگیخته شود تا به وضعیت این افراد بیگناه و بیدفاع توجه شود، کسانی که تحت حفاظت کنوانسیون چهارم ژنو هستند. چقدر دیگر باید منتظر بمانیم تا شورای اروپا به عنوان یک نهاد و آمریکا به منشور خود عمل کنند و از حقوق بشر دفاع کنند. چرا که محتوای این منشور در شورای اروپا مربوط به حقوق بشر است. و همانطور که شما برایان(بینلی) گفتید زمان حرف زدن تمام شده است، ما نیاز به عمل توسط آمریکا داریم و ما نیاز به عمل توسط شما اعضای شورای اروپا داریم تا اطمینان حاصل کنیم که دیگر هیچ قربانی نباشد. ما نباید زمان را از دست بدهیم. من این موضوع را با آمریکا در میان خواهم گذاشت تا لایحه ای را تصویب کنند و کمک خارجی به عراق را به حالت تعلیق در آورند و من امیدوارم که شما به عنوان اعضای پارلمان اروپا و شورای اروپا بتوانید بر کشورهای خود فشار وارد کنید تا همچنین کمکهای خارجی سخاوتمندانه ای که جامعه اروپا به عراق برای بازسازی کشورشان میدهد به حالت تعلیق در آید. چطور جرات میکنند نگاهشان به کمک ازخارج ما باشد در حالی که آشکارا حقوق بشر و معاهدات بین المللی مثل کنوانسیون چهارم ژنو را نقض میکنند. پنجاه و دو شهید دیگر که همه آنها در سراسر جهان خانواده داشتند، و همه ما باید برادران و خواهران آنها باشیم و هیچگاه نگذاریم که خاطره آنها فراموش شود، چیزی که دولت عراق و رژیم ایران می خواهند که این چنین شود. ما بیش از پیش قوی تر هستیم و بجای اینکه پیام اشرف که همان پیام امید و آزادی برای ایران است را خفه کنند، آنها عشقی را در درون کسانی که خواهان دیدن ایرانی آزاد هستند را شعله ورتر کردند. شما شاید بتوانید آن 52 نفر را بکشید اما هرگز نمیتوانید آرمان اشرف که ایرانی آزاد است را محو و نابود کنید. ایرانی آزاد برای اینکه مردم بتوانند در صلح و آزادی زندگی کنند و انسانیت را جشن بگیرند. این همان دلیلی است که آنها به خاطرش جان دادند و نباید بگذاریم خون آنها به هدر برود.

آلن میل، نایب رییس گروه سوسیالیستهای شورای اروپا- نماینده پارلمان انگلستان
آقای رئیس با تشکر خانم رجوی، ابتدا اجازه بدهید ورود شما را به تابلو اروپا برای حقوق بشر، یعنی شورای اروپا، خیر مقدم بگویم. بسیار مهم است که من چنین لقبی به آن بدهم چون ما همگی چندین بار طی سال به نمایندگی عموم مردان و زنان از سراسر اروپا و دیگر نقاط جهان به اینجا می ‌آییم، برای همان اهداف، همان دمکراسی، همان اقدامات. من مشخصاً تشکر میکنم بابت دفاع و سازماندهی شما حول حقوق بشر مردم ایران و خاورمیانه که بسیار بسیار سپاسگزار شما  هستند. ما همچنین بسیار سپاسگزاریم که شما به سازماندهی کمپ اشرف ادامه می‌دهید و به بهترین نحو ممکن از ساکنان آنجا حفاظت می‌کنید.  ابتدا اجازه بدهید مشاهداتم از شواهدی که توسط ملل متحد و اروپا ارائه شده را بیان کنم که یک اقدام واضح نسل کشی علیه مردم ایران بوده است. 52 نفر به قتل رسیدند، بسیاری دست بسته بودند و حتی قادر به حفاظت از خودشان نبودند. آنها در قسمتهای بالای بدن و البته سر مورد اصابت گلوله قرار گرفتند. 7 نفر کماکان مفقود هستند. در پنجشنبه این هفته ما یک گزارش بسیار مهم در مورد افراد مفقود در نقاط مختلف جهان منتشر خواهیم کرد.
ما نخست می‌خواهیم که کشتار متوقف شود، خشونت متوقف شود، ارعاب متوقف شود. ما خواهان آزادی این 7 نفر هستیم. ما خواهان توضیحات هستیم که چرا این قتل عام صورت گرفت. البته که چرا این رخ داد، و اینکه چگونه رخ داد، و چرا بر خلاف مفاد کنوانسیون ژنو چنین چیزی رخ داد. و از همه مهمتر ما خواهان حفاظت از افرادی هستیم که در کمپ اشرف سکونت دارند، و همچنین ایرانیانی که در نقاط دیگر زندگی می‌کنند و بطور مستمر توسط این رژیم مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند.
همکاران من، برای شما در همه تلاشهایتان آرزوی موفقیت می‌کنم، و این را به شما می‌گویم که برایان و من، و دیگران در پارلمان اروپا، و بطور خاص از حزب کارگر و بطور خاص از حزب محافظه‌کاران، و همچنین در خود پارلمان انگلستان، تمامی اقدامات ممکن را اتخاذ خواهیم کرد تا نه تنها این مسائل را افشا کنیم، بلکه همچنین بگوئیم که رژیم ایران باید مورد مؤاخذه قرار گیرد و بایستی این افرادی که گروگان هستند را آزاد کند.
با تشکر فراوان

کیموساسی، رئیس کمیسیون حقوق بشر شورای اروپا- نماینده پارلمان فنلاند
بسیار متشکرم.  خانم رجوی ، خانمها و آقایان گرامی
من فکر میکنم همه ما که در این سالن هستیم به صلح عشق می ورزیم و اکنون در این شورا در ساختمانی حضور به هم رسانده ایم که بعد از جنگ جهانی دوم برای تضمین صلح در اروپا بنا گردید. و ما یک دستورالعمل روشن برای این هدف داریم که عبارت است از حقوق بشر، حکومت قانون و دمکراسی. و در کجای جهان  این حقوق به شدیدترین وجه نقض میگردد؟ آن کشور ایران است.  و برای همین ما باید در رابطه با ایران دست به اقدامی بزنیم. ارزش محوری، حق حیات است و وقتی میبینم که افراد جوان در ایران به دار آویخته شده و یا به قتل میرسند، این لکه ننگی برای بشریت است و لذا باید وضعیت ایران را تغییر بدهیم.
من به شخصیتهای این پنل در محکوم نمودن قتل عام اول سپتامبر، پیوستم. و ما میتوانیم در مورد این که آیا آن یک جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت است،صحبت بکنیم. ولی واقعیت این است که این تروریسم بین المللی توسط مقامات عراقی است. و واقعیت این است که اعدام مخالفین رژیم ایران در جایی صورت گرفته که از سازمانهای بین المللی مانند سازمان ملل، یا مراجع ایالات متحده دور نیست. و ما میتوانیم این موضوع را مورد تحقیق قرار دهیم. ولی واقعیت این است که ما همین امروز این واقعیت را میدانیم که 52 نفر به قتل رسیدند که بعضی از آنها در بیمارستان بوده اند و ما فیلمهایی را دیده ایم که به وضوح نشان میدهد که چه کسی مسئول این جنایت است.
آنچه که امروز باید در انجام آن کوشا باشیم این است که همه سازمانهای بین المللی را وادرا کنیم و در اروپا اتحادیه اروپا و بارونس اشتون را وادار کنیم تا آزادی بلادرنگ هفت گروگانی که روز اول سپتامبر ربوده شده اند را درخواست کند و من فکر میکنم که اگر گروگانها آزاد نشوند، اتحادیه اروپا باید جداً رابطه اتحادیه اروپا با عراق را مورد بحث قرار دهد و این خواسته ما میباشد.
دوستان عزیز، به خاطر داشته باشید که ما میتوانیم جهان را تغییر بدهیم. بیایید با هم تلاش بکنیم تا ایران را برای صلح، شکوفایی و حقوق بشر تغییر بدهیم و  بیایید برای حفاظت آنهایی که در عراق در معرض خطر هستند تلاش بکنیم و من فکر میکنم که وظیفه همه ملتهای اروپایی این است که به هر وسیله ممکن به این افراد کمک کنند.
از توجه  شما بسیار متشکرم.

جوبنتون، نماینده پارلمان انگلستان- عضو کمیته ریاستی مجلس عوام

عصر بخیر خانمها و آقایان، اجازه دهید که ابتدا یک خوش‌آمد بسیار گرمی به خانم رجوی تقدیم کنم  و سپاسگزاری شخصی خود را بابت انجام کلیه اقداماتشان در

مورد حقوق بشر و صلاحیتهای رهبری که از خود نشان داده  اند ابراز دارم که این امتیاز بزرگی برای ایشان و همچنین برای کشورشان است. شما همواره در افکار و دعاهای ما هستید، کما اینکه همه افراد و مشخصاً آنهایی که در اشرف هستند.
من یک سخنرانی آماده داشتم اما بسیاری از نکات آن تاکنون مطرح شده، بنابراین نمی‌خواهم صحبتهایم تکراری باشد، اما می‌خواهم بگویم از تمام اقدامات همکارانم ، از هر حزبی در پارلمان انگلستان که تلاش می‌کنند انجام دهند تا عدالت در مورد این وضعیت اسفناک اجرا شود، کاملاً حمایت کرده و در آن شریک هستم. من هر وقت از وقایع و تراژدیهایی که رخ می‌دهند می‌شنوم بسیار متاُثر میشوم، و می‌خواهم به همگان که امروز در اینجا حضور دارند اطمینان بدهم که یک حس بسیار بسیار قوی در انگلستان برای اجرای آن عدالت وجود دارد. البته ما آن را بیان نکرده‌ایم. بایستی به این اذعان کنم و اگر نکنم صادق نبوده‌ام که ما در گذشته به اندازه کافی تلاش نکرده‌ایم. بنابراین، تنها کاری که امروز می‌خواهم بکنم این است که تعهد شخصی خود و همکارانم، برایان بینلی و آلن میل را بدهم. من با تمام نکاتی که در مورد وضعیت حاضر گفته‌اند موافق هستم و می‌دانم که ما در آینده تلاشهای خود را مضاعف خواهیم کرد تا بتوانیم این رژیم جنایتکار که برشما تحمیل شده و از وجودش رنج میبرید به مجازات بکشانیم.
بنابراین من امروز این تعهد را به شما میدهم که تلاشهای ما در پارلمان انگلستان مضاعف خواهد شد. من شخصا تضمین می‌دهم که اینجا در شورای اروپا بطور مضاعف و مشترک تلاش خواهیم کرد، صرف نظر از اینکه چه سابقه ای داشته ایم، ما یک حق در رابطه با موضوعات انسانی داریم تا عدالت را برای همنوعان خود برقرار کنیم، برای آنهایی که رنج کشیده‌اند، برای خانواده‌هایی که رنج کشیده‌اند، و امروز من تعهد قوی خودم و همکاران انگلیسی خود را می‌دهم که برای این هدف کار کنیم. با تشکر فراوان

جوردی شوکلا،نماینده پارلمان اسپانیا

 خانم رجوی، رئیس جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، همکاران عزیز من، خانمها و آقایان،
ابتدا می‌خواهم عمیقترین تسلیتهای خود را در برابر این حملات جنایتکارانه ابراز کنم. می‌خواهم تسلیتهای خود را به خانم رجوی و تمامی اعضای خانواده های این شهیدان ابراز کنم.
خانمها و آقایان، در اول سپتامبر نخست وزیر عراق یک تیم سوات، یک واحد نظامی، را در کمپ اشرف برای یک کشتار اعزام کردکه باعث قتل عام 52 زن و مرد، و ربودن 7 گروگان گردید.
  42 تن از ساکنان نجات یافتند و به یمن تلاشهای خانم رجوی آنها اکنون در کمپ لیبرتی هستند. این افراد شهود حیاتی در این جنایت علیه بشریت هستند که به مرور زمان مالکی و دولت او حسابرسی خواهند شد.
اما الان، اولویت ما باید آزادی 7 گروگان اشرفی باشد، که 6 تن از آنها زن می‌باشند. مالکی بایستی فوراً گروگانها را آزاد کند و لازمه آن این است که جامعه بین‌المللی یک علامت قوی به دولت عراق نشان دهند که همه اعمال آنها با عواقبی روبرو خواهد شد و ما این فجایع را هرگز تحمل نخواهیم کرد. من متقاعد هستم ما اطمینان داریم که دولت عراق و آمریکا دقیقاً از محل گروگانها اطلاع دارند..
اما، به همان میزان که حوادث اول سپتامبر قلب آدمی را جریحه دار می‌کند، این نشانه ها بوضوح بیانگر این است که ما قدم به قدم به آرزوهای خود نزدیک می‌شویم، یعنی یک ایران آزاد و دمکراتیک. رژیم ایران درگیر بحرانهای داخلی و بین‌المللی است. رژیم ایران از سازمان مجاهدین خلق ایران وحشت دارد. و گرنه چرا دستور اعدام ساکنان غیر مسلح و بی د‌فاع را صادر کنند؟ آنها به خوبی می‌دانند که مجاهدین و حامیان آنها تا سرنگونی این رژیم و جایگزینی آن با یک دولت دموکراتیک و  مبتنی بر جدایی دین از دولت آرام نخواهند نشست.
هر وقت یک نفر در کمپ لیبرتی یا کمپ اشرف به قتل رسیده یا مورد شلیک قرار گرفته و مجروح شد یا موشکباران می‌شود، وجهه سازمان ملل لکه دار می شود. هر ساعت که 7 اشرفی برخلاف میل خود نگهداری می‌شوند، غیر قابل تحمل است.
ترفندها دیگر کافی است. تعدادی کلاه‌آبی در صحنه مستقر کنید. یک تیم تحقیقاتی به کمپ لیبرتی اعزام کنید. وسعت کمپ را گسترش دهید تا ساکنان مانند سیبل نباشند. سقفهای بنگالها را دو جداره کنید و تی‌والها، جلیقه‌ها و کلاه‌خودها را بازگردانید.
ازطرف آمریکا، به ساکنان اشرف و لیبرتی خیانت شد. ساکنان کمپ اشرف به وعده های خود در توافقات عمل کردند و با خون خود قیمت آن را دادند. استاتوی افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو، تأیید می‌کرد که آنها پناهجو و افراد مورد نگرانی هستند. 52 مخالف ایرانی بیهوده جان خود را از دست ندادند، اگر ما امنیت بیش از 3 هزار ساکن لیبرتی را تضمین می‌کنیم، اجازه دهید شهادت آنها را گرامی بداریم و آرزوی آنها برای یک ایران آزاد و دمکراتیک را تضمین کنیم. ما در خانه حقوق بشر و دمکراسی هستیم. امیدواریم روزی بتوانیم به عنوان یک جامعه، به یک ایران آزاد و دمکراتیک خوش‌آمد بگوییم.

اریک ورو نماینده پارلمان سوییس

خانم ها و آقایان، یک هفته است که در ژنو ما همان نکاتی که هم اکنون در شورای اروپا به آن اشاره می شود را تکرارمی کنیم. من خیلی نگران هستم بدلیل اینکه رفتار مؤدبانه یی که رئیس جمهور آمریکا در قبال رئیس جمهور رژیم ایران پیش گرفته  مرا خیلی نگران می کند، مرا خیلی نگران می کند، و این پیام را می رساند گویی که مشکلات درایران در حال حل و فصل شدن هستند، در صورتیکه این تنها برای پنهان کردن فجایعی است که در کمپ لیبرتی و در کمپ اشرف درعراق اتفاق می افتد.
24 سپتامبر گذشته در ژنو دو آژانس یکی مربوط به سازمان ملل و دیگری مربوط به کمیساریای عالی پناهندگان و کمیساریای عالی حقوق بشر، مجددا یک بار دیگرسه شنبه گذشته خواستار آن شدند که دولت عراق اخبار جدید در رابطه با 7 مخالف ایرانی دربند در عراق را منتشر کند و این امکان را برای کمیساریای عالی پناهندگان در ژنو فراهم کند تا با آنها دیدار کند. بنا به خبرهای رسیده به کمیساریا، مفقودین در مکانی در عراق محبوس و بر خلاف تمایلشان درخطر استرداد به ایران هستند که این زیر پا گذاشتن جدی قوانین بین المللی است. این 7 مخالف به عنوان پناهجو توسط کمیساریا شناخته شده اند.
خانم اشتون در نامه یی خطاب به نایب رییس پارلمان اروپا نماینده محافظه کار اسپانیایی آلخو ویدال کوادراس که یک کپی آن به دست آ اف پ نیز رسیده است، اعلام کرد که ما شواهدی داریم که نشان میدهد 7 مخالف اشرفی در نزدیکی بغداد محبوس هستند و تهدید جدی وجود دارد که آنها به ایران استرداد شوند.
 ما نمایندگان سوییس حتی اگر دولت سوییس بخواهد بیطرف بماند، میخواهیم مداخله کنیم  بدلیل اینکه دولت سوییس نماینده منافع ایران در آمریکا و در تهران است. پس اگر دولت سوییس مداخله نمی کند، ما نمایندگان با شما اعلام همبستگی می کنیم. ولی ما همچنین میخواهیم بر شجاعت خانم رئیس جمهور رجوی برای دفاع از مخالفان رژیم ایران و دفاع از دموکراسی در ایران تاکید کنیم و این برای کار که انجام میشود، خیلی مهم است. خیلی مدیون هستیم. علیرغم امکانات کمی که در اختیار داریم ولی هر کاری خواهیم کرد تا مشکلات جدی مخالفین چه داخل و جه خارج کشور را مشخص شده و این مخالفین به آزادی بیان دسترسی داشته باشند. من از شما تشکر می کنم.

سناتور ژان پیر میشل عضو سنای فرانسه
خانم رئیس جمهور، دوستان ایرانی عزیز، خانم ها و آقایان

محکومیت ها از همه طرف سرازیر شد اما اقدامات عملی کجاست؟ دولت های ما چه کردند؟ سازمانهای بین المللی چه کردند؟ تا به امروز، هیچ!
این ادامه بزدلی است و بایستی اذعان نمود که در زمانه بدی هستیم. چرا بد است؟ چون رژیم ایران قصد دارد بار دیگر با یک ظاهر فریبنده طرف حساب هایش را بازی بدهد و متأسفانه من از بابت کشورم شرمنده هستم، طرف های فرانسوی و آمریکایی دارند یک بار دیگر پا در این بازی میگذارند. اما همان دلایل باعث ایجاد همان تأثیرات خواهد شد. یعنی که هیچ چیز در ایران تغییر نخواهد کرد. رئیس جمهور رژیم ایران هیچ قدرتی ندارد. او فقط بایستی چهرة خوبی  نزد سازمان ملل و دموکراسی های غربی برای لغو تحریم های اقتصادی که کشورش را هدف قرارد داده، ارئه کند. چرا که وضعیت اقتصادی و اجتماعی در ایران اسفناک است، این را میدانیم. شورشها و جنبش ها وجود دارند. خیزشها هستند و این برای رژیم بد است و لذا برایشان الزامی است که هرطور شده تحریمها برداشته شوند. این جاست که ما بایستی اقدام کنیم. کلید این مسئله در اینجاست. بایستی به دولت هایمان، دولت من و دولتهای شما تفهیم کنیم که هیچ چیز تغییر نکرده و هیچ چیز تغییر نخواهد کرد. روحانی مانند روحانی مانند روحانی مانند خاتمی و سایرین، فقط مجریان ملاها و ولی فقیه هستند. نقض حقوق بشر در ایران ادامه دارد. زندانیان سیاسی در زندانها نگهداری میشوند. اعدامهای علنی در برابر همگان ادامه دارد. و لذا ما پارلمانترها در پارلمانهایمان، باید تلاشهایمان را دو چندان کنیم.
شما خانم رجوی میدانید در پارلمان فرانسه، در مجلس ملی، در سنا، در کمیته هایمان، ما تلاش میکنیم که اقدام کنیم، تلاش هایمان را دوچندان میکنیم تا دولت هایمان یک رویکرد واقع گرایانه تر در قبال دیکتاتوری حاکم بر ایران و دولت عراق که در این شرایط بازوی مسلح آن است، اتخاذ کنند.
متشکرم.

طاهر بومدرا مسئول پرونده اشرف درسازمان ملل
آقای رئیس، خانمها و آقایان

نمی خواهم که حرفهایم را تکرار کنم برای اینکه قبلا وضعبت را در ژنو توضیح داده ام.
آنچه می خواهم بگویم این است که نمایندگان کشورهای عضو شورای اروپا که در بغداد این کشورها را نمایندگی می کنند تمامی جزئیات مربوط به واقعه 1 سپتامبر را می دانند
این غیر ممکن است و من باور نخواهم کرد که یک عضو شورای اروپا که در بغداد نمایندگی می‌شود از این واقعه اطلاع ندارد. من باور نمی‌کنم که سفارت آمریکا در بغداد نمی‌داند که چه وقایعی در اول سپتامبر رخ داد. من به شما می‌گویم عکسهایی که شما الان مشاهده کردید، اولین عکسها از مهاجمین است که در حال حرکت به داخل کمپ اشرف بودند، من بسیار با آن مکان آشنا هستم. من قبلاً هر هفته از آنجا عبور می‌کردم و می‌دانم که غیر ممکن است کسی به آن نقطه از کمپ، بدون اینکه کسی متوجه شده باشد، برسد.
شما بایستی بدانید که سه لشکر از ارتش، دو لشکر از نیروی واکنش سریع و یک گردان از پلیس و تعداد زیادی برجهای نگهبانی در اطراف کمپ هستند که این را کاملاً غیر ممکن می‌کند تا کسی بتواند به کمپ، بدون اینکه مشاهده شود، نفوذ کند. لذا اینکه دولت عراق بگوید نمی‌داند چه چیزی رخ داده، من می‌توانم به شما بگویم و تأیید کنم که آنها اطلاع دارند، خودشان این را انجام دادند، و همچنین می‌توانم از تجربه خودم به شما بگویم، چون حوادث قبلی که در اشرف رخ داد در ژوئیه 2009 و آوریل 2011، من نفری بودم که مأموریتهای حقیقت یاب را اداره کردم و می‌دانم که آنها اول آن حوادث را منکر شده و بعدا به کشتار در کمپ اشرف در دو واقعه اعتراف کردند. این دقیقاً سومین واقعه است.
چرا این حملات علیه اشرفیها را تکرار می‌کنند؟ به این دلیل است که آنها یک بار حمله  کردند، دو بار حمله کردند و از پاسخگویی فرار کردند. الان هم برای بار سوم این کشتار را انجام داده‌اند و اگر ما ساکت بمانیم آنها بار دیگر از پاسخگویی فرار خواهند کرد. من به شما می‌گویم که کارشان را در لیبرتی تکرار خواهند کرد، به این دلیل که بالاترین مقامات در بغداد گفتند مادامی که ساکنان آنجا حضور دارند ما آنها را مستمر اذیت و آزار خواهیم داد تا عراق را ترک کنند.
بنابراین، خانمها و آقایان، این مسئولیت کشورهای عضو شما است که در بغداد نمایندگی می‌شوند تا به سخن آیند چون آنها از واقعیت باخبر هستند. همچنین آمریکا با جزئیات کامل در جریان است که چه حوادثی رخ داد. بنابراین، سکوت به معنی مخفی کردن جنایت علیه بشریت است. من از شما تشکر می‌کنم.

سناتور تینی کوکس رئیس گروه سیاسی اتحاد چپ اروپا -عضو سنای هلند
بسیار متشکرم و تشکر بسیار از این که مرا دعوت کردید. خوشحالم که مجددا خانم مریم رجوی را در این سالن دموکراسی میبینم. بسیار خوش آمدید. من فکر میکنم که ما همگی آگاه هستیم که چه جنایتی در اول سپتامبر رخ داد. آنهایی که مسئول این جنایت هستند باید بخاطر نقض حقوق بشر تحت پیگرد قرار بگیرند. آنچه در  اول سپتامبر اتفاق افتاد نه تنها یک جنایت، بلکه یک شکست هم برای جامعه بین الملل بود به این دلیل که نتوانست از آنهائی که تحت حفاظت بین المللی قرار گرفته بودند، حفاظت کند. اصلا هیچ بهانه ای قابل قبول نیست، زیرا همانطورکه سخنران قبلی اشاره کرد این جنایت میتواند مجددا اتفاق بیفتد. این یک شرمساری بزرگ برای جامعه بین المللی است زیرا اگر ما نتوانسته ایم آنهایی را که تحت حفاظت بین المللی هستند، حفاظت کنیم چگونه میتوانیم حکومت قانون و حقوق بشر را در سطح جهان حفاظت کنیم.
بسیاری حرفها زده شده و بسیاری درخواست اقدام عملی در این رابطه شده است. من تلاش حد اکثر خودم را در کمیته مرکزی مجمع پارلمانی و دفتر مجمع پارلمانی انجام خواهم داد تا مطمئن شویم چکار میتوانیم بکنیم و به چه دستاوردی خواهیم رسید، فارغ از اینکه چه موضع سیاسی در رابطه با ایران یا عراق داشته باشیم. بیانیه ای صادر خواهیم کرد و آنچه را که در اول سپتامبر اتفاق افتاد محکوم خواهیم کرد و ضمانت خواهیم کرد که دیگر چنین چیزی اتفاق نیفتد. بسیار متشکرم

ژان پیر مولرشهردار مانی آن وکسن- فرانسه
مریم رجوی عزیز، آقای رئیس، خانم ها و آقایان پارلمانتر، آقایان و خانم ها، دوستان گرامی!

ما باید که مسئولیت هایمان را بر عهده بگیریم. اما نمیخواهم آنچه را که سایرین گفتند به نحوه دیگری تکرار کنم. و من فکر میکنم آنچه که میتواند ما را دورهم گردآورد، آنچه که میتواند مخرج مشترک ما باشد آن طور که شما خیلی عالی مطرح کردید و من از بابت آن به خود لرزیدم و تقریباٌ اشک در چشمانم حلقه زد و این احساسی شدن بیش از حد نیست. جان کندی در آن زمان گفته بود چرا که باید آن را میگفت با آن شور و هیجان که به آن اشاره شد، من یک برلینی هستم. و ما همگی اشرفی هستیم آن طور که شما گفتید. ما همه دوستان دموکراسی هستیم و با اندوهی که داریم سازش نخواهم کرد و به موقع حسابرسی خواهیم کرد. چون همانطور که بقیه گفتند تکرار میکنم، آنها به شیوه هولناک 52 نفر را اعدام کردند، 7 نفر هنوز در دستان پلید آنها هستند. اما به دلیل حضور ما در اینجا، به دلیل حضور شما خانم رجوی، و مجاهدین خلق بعنوان مبارزان آزادی، هرگز آنها نمیتوانند عطش و امید ما برای آزادی و دموکراسی در ایران را خفه کنند.