دستگاه قضاییه آخوندی او را که مانند سایر زندانیان از هرگونه روند عادلانه قضایی محروم بود به خاطر هواداری از سازمان کومله به اتهام آخوند ساخته «محاربه» و مجازات اعدام محکوم کرده بود. ارگانهای بین المللی چون عفو بین الملل برای توقف این حکم سبعانه فراخوان داده بودند.
اعدام شیرکو معارفی تنها 9 روز پس از آن بود که 18زندانی سیاسی کرد و بلوچ در زندانهای زاهدان، ارومیه و سلماس به اتهام «محاربه» به دار آویخته شدند. حبیب الله گلپری پور 29ساله، و رضا اسماعیلی (مامدی)، 34ساله، از زندانیان سیاسی کرد بودند که به اتهام «محاربه» اعدام شدند.
در همین حال، زانیار و لقمان مرادی، 25 و 27ساله دو زندانی سیاسی کرد دیگر در زندان گوهردشت، در آستانه اعدام قرار دارند.
افزایش امواج اعدام به ویژه زندانیان سیاسی نشان می دهد که پراکندن توهم اعتدال و میانه روی در این رژیم قرون وسطایی تا کجا فریبکارانه و پوشالی است. رژیم آخوندی  ناتوان از مقابله با انبوه بحرانهای مرگبار داخلی و بین‌المللی گریبانگیرش و در حالی که جنگ گرگها هر روز ابعاد وعمق بیشتری می یابد، با افزایش سرکوب، به ویژه مجازات وحشیانه اعدام تلاش می کند از بروز خشم مردم و سرنگونی محتوم خود جلوگیری کند.
مقاومت ایران جامعه جهانی را به محکومیت قاطع این اعدامها فرامی خواند و خواستار ارجاع پرونده نقض وحشیانه حقوق بشر در ایران به شورای امنیت ملل متحد و قرار گرفتن سردمداران رژیم در مقابل عدالت به خاطر جنایت علیه بشریت شد.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
13آبان 1392 (4نوامبر2013)