دو ماه ونیم پس از قتل عام در اشرف
دولت عراق از بازگرداندن تی والها و تأمین حداقلهای امنیتی و انسانی در لیبرتی جلوگیری میکند
به راه افتادن سیلاب، سرریز شدن فاضلاب و ناممکن شدن رفت و آمد در بخشهایی از کمپ براثر ریزش باران
دو ماه و نیم پس از قتل عام و اعدام جمعی و آدمربایی در اشرف توسط نیروهای عراقی، نیروهای تحت امر مالکی از تأمین حداقلهای امنیتی در لیبرتی جلوگیری میکنند. در حالی که طرح مشترک یونامی و سفارت آمریکا در بغداد، به تاریخ 14شهریور (5سپتامبر)، تأیید شده توسط دولت عراق، تصریح میکند:
«دولت عراق امنیت و سلامت ساکنان کمپ لیبرتی را تضمین می کند» و «تمام اقدامهای ضروری برای جلوگیری از هر حمله موشکی یا دیگر تهدیدهای امنیتی به کمپ لیبرتی را انجام خواهد داد...دولت عراق با نصب تی وال ها موافقت می کند به موجب توصیه های امنیتی ملل متحد کیسه شن های اضافی برای حفاظت ساکنان کمپ لیبرتی را مجاز می شمارد».
اما دولت عراق در عمل به جای 17500تی وال که حفاظ بنگالها بوده اند، تنها در ماه سپتامبر، 192تی وال، یعنی حدود یک درصد آنها را، در لیبرتی نصب کرد و از آخر سپتامبر از ادامه ورود و نصب تی-وال ها جلوگیری میکند. تی-والها تنها امکانی است که می تواند آسیب پذیری ساکنان در قبال ترکش موشک باران و خمپاره باران را پایین بیاورد.
همزمان دولت عراق در نظر دارد به دستور رژیم آخوندی دوربینهای جاسوسی بیشتری را برای شناسایی نقاط تجمع ساکنان در لیبرتی نصب کند، تا در کشتار بعدی تلفات بیشتری بگیرد. در عین حال میخواهد این دوربینها را به عنوان تدابیر امنیتی و برای حفاظت از ساکنان به آمریکا و سازمان ملل قالب کند.
از سوی دیگر به رغم هزاران ملاقات و مراجعه و نامه نگاری و تماس ساکنان و نمایندگان آنها در لیبرتی، واشینگتن، نیویورک و ژنو، دولت عراق از تأمین سایر حداقلهای امنیتی و انسانی در لیبرتی از جمله سازندگی و جاده سازی و زهکشی آب در یکسال و نیم گذشته جلوگیری کرده است. از همین رو با شروع بارندگی وضعیت لیبرتی بار دیگر به صورت بحرانی در آمده است. عکسها ضمیمه است.
جمع شدن آب و به راه افتادن سیلاب، راههای خاکی لیبرتی را برای خودروها و نفرات پیاده غیر قابل عبورکرده است، چیزی که به ویژه برای بیماران و مجروحان غیر قابل تحمل است. تلاشهای مکرر ساکنان از اوایل 2012 برای اینکه پیمانکاران عراقی با هزینه خود ساکنان جاده ها را اسفالت و سیستم زهکشی آب را تعمیر و بازسازی کنند با مانع دولت عراق مواجه شده است. علاوه بر این در شرایط سیلاب و بارندگی، منابع فاضلاب سرریز شده و باعث آلودگی شدید محیط و شیوع بیماریهای عفونی می شود.
بسیاری از بنگالها به خاطر فرسودگی و اصابت ترکش در موشک بارانهای فوریه و ژوئن 2013، از آب باران پر و غیرقابل استفاده شده است. از مدتها پیش ساکنان چسبهای سلیکون و اقلام تأسیساتی برای آب بندی بنگالها خریداری کرده بودند اما نیروهای تحت امر مالکی اجازه ورود آنها به کمپ را نداده اند. مراجعات مکرر ساکنان به یونامی و سفارت امریکا مشکل را حل نکرده است.
مارتین کوبلر با جعل و دروغگویی لیبرتی را تحت عنوان یک محل عبور موقت که از حداقلهای انسانی برخوردار است به ساکنان قالب کرد و آنها را از اشرف به لیبرتی منتقل کرد. اکنون بعد از گذشت 21 ماه و به رغم هزینه کردن 20میلیون دلار در این کمپ از سوی ساکنان هنوز هم از استانداردهای انساندوستانه فاصله زیادی دارد. ضمن این که مکان ترانزیت موقت (TTL) محل استقرار چند هفته یی یا ماکزیمم چند ماهه است و این عنوان برای لیبرتی هیچ موضوعیتی ندارد.
مقاومت ایران با توجه به تعهدات مکتوب و مکرر دولت آمریکا و ملل متحد در قبال امنیت و سلامت ساکنان لیبرتی، خواهان مداخله فوری باراک اوباما و جان کری، رئیس جمهور و وزیر خارجه آمریکا و بانکی مون، دبیرکل ملل متحد، برای تأمین حداقلهای امنیتی و انسانی در لیبرتی، تا زمان انتقال همه آنها به کشور ثالث است.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
20 آبان1392 (11 نوامبر 2013)