ما این نامه را به شما می نویسیم تا نگرانی عمیق خودمان را در مورد وضعیت پناهندگان ایرانی در کمپ لیبرتی با شما در میان بگذاریم. همچنانکه میدانید نیروهای عراقی روز اول سپتامبر با یک حمله وحشیانه به کمپ اشرف، 52 تن از ساکنان اکثرا با دستهای بسته را اعدام و 7 تن، شامل 6 زن را به گروگان گرفتند.  پارلمان ما در تاریخ 10 اکتبر قعطنامه ای را تصویب کرد که در آن ما آن حمله را شدیدا محکوم کردیم و خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط 7 گروگان که در بغداد توسط عراق نگه داری می شوند شدیم.
خانم اشتون در نامه 19 سپتامبر خود به شماری از نمایندگان پارلمان اروپا ”ما دلایلی داریم که باور کنیم که تا 7 تن از ساکنان کمپ در نزدیکی بغداد در اسارت به سر می برند و اینکه ریسک قابل توجهی وجود دارد که آنها به ایران فرستاده بشوند“. قبل از آن، سفیر ای یو در بغداد به برخی از نمایندگان اطلاع داد که به این نتیجه رسیده که گروگانها دربغداد هستند.
 کمیساریای عالی پناهندگی، در اطلاعیه 13ستامبر و اظهارات سخنگویش اعلام کرد ”بر طبق گزارشهای رسیده به کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد هفت تن از افرادی که سابقا ساکن کمپ عراق جدید بوده اند، ودر اول سپتامبر از کمپ ناپدید شده اند، در جایی در عراق نگهداری میشوند و درخطر هستند که بر خلاف اراده خودشان به ایران بازگردانده شوند“.
اما در حالیکه  بیش از 80 روز از حمله میگذرد و ساکنان لیبرتی و خانواده های آنها در ژنو و لندن و برلین و اتاوا و ملبورن در سومین ماه اعتصاب غذا و در وضعیت خطرناکی بسر می برند، اتحادیه اروپا هیچ اقدام موثری برای آزادی این 7 گروگان به عمل نیاورده است.
مهمتر اینکه یک تلاش نگران کننده ای وجود دارد که نشان بدهد که نخست وزیر نوری المالکی نقشی در حمله نداشته و وانمود کند که گروگانها در عراق و در اختیار نیروهای او  نیستند. این یک زمینه سازی آشکار برای استرداد گروگانها به ایران یا کشتن آنها در عراق است.  
اشرف از 2009 مستمرا در محاصره واحدهای ارتش و پلیس و استخبارات عراق بود که تحت امر دفتر مالکی ایفای نقش میکنند. تمامی راههای اشرف تحت کنترل نیروهای عراقی است و ورود یک فرد یا یک خودرو بدون هماهنگی با نیروهای عراقی امکان ندارد چه رسد به یک واحد بزرگ نظامی با تجهیزات نظامی و مواد منفجره.
اگر نخست وزیر عراق در حمله اول سپتامبر بی تقصیر بود، در این مدت الزامات حداقل امنیتی لیبرتی را تامین میکرد، اما او سرسختانه از انتقال تی والها، کلاهها و جلیقه های حفاظتی و تجهیزات پزشکی و ... ممانعت میکند.
نخست وزیر مالکی همچنین مخالف یک تحقیق بی طرف بین المللی است. خانم اشتون در 11 می 2011 بعد از کشتار 8 آوریل گفت: ”من این خشونت را محکوم کرده ام و درخواست یک تحقیقات کرده ام. یک تحقیقاتی که باید کامل و مستقل باشد. ... ولی تحقیقات و محکومیت، به طور مطلق می باشد.  
بدون تردید ادامه کمکهای اقتصادی و تسلیحاتی اروپا به عراق با معیارها و ارزشهای اتحادیه و کشورهای عضو متعارض است و اگر دولت عراق گروگانها را آزاد نکند و به موضوع حفاظت ساکنان لیبرتی توجه نکند، همه آنها باید تعلیق شود.
در این رابطه ما از شما اقدامات زیر را درخواست داریم :
اول- فراخوان فوری به دولت عراق برای آزادی بلادرنگ 7 گروگان شامل 6 زن.
دوم- فراخوان به شورای امنیت و ملل متحد برای استقرار تیم مانیتورینگ سازمان ملل در لیبرتی همراه با یک واحد کلاه آبی ملل متحد و انجام یک تحقیقات مستقل در اسرع وقت
سوم- فراخوان به دولت عراق به مستقر کردن 17500 تی وال و دیگر الزامات امنیتی در لیبرتی
امضا کنندگان: اعضای کمیسیون خارجی پارلمان اروپا
تاریخ: 20 نوامبر 2013