سواران آزادی آمریکایی؛ اعتصاب غذا کنندگان ایرانی

"یک انقلاب در راه است ـ انقلابی که مسالمت آمیز خواهد بود اگر ما به اندازه کافی عاقل باشیم؛ مهربان و دلسوز اگر ما به اندازه کافی مراقب باشیم؛ موفق اگر ما به اندازه کافی خوشبخت باشیم ـ اما یک انقلاب در راه است چه ما اینطور باشیم یا نباشیم." جان اف کندی، نمایه شجاعت.
با بزرگداشت پنجاهمین سالگرد ترور جان اف کندی در ۲۲ نوامبر، کلمات از نمایه شجاعت از مسیرهای تحولات گذشته، حال و آینده عبور میکند. آنها شامل یک انقلاب در آمریکا، شورش عرب در تونس، مصر و چشم انداز یک انقلاب در ایران میشود. آیا باراک اوباما شجاعت نشان خواهد داد و از ایرانیانی که به دنبال یک انقلاب در ایران هستند حمایت میکند؟

مخالفان ایرانی که در زندان لیبرتی نگاه داشته میشوند نمایه راستین شجاعت هستند. درست مانند وقتی که تعداد کمی از آزادی سواران و تحصن کنندگان جنبش حقوق مدنی را مشتعل میکنند، غیر ممکن به نظر میرسد که درد و رنج افراد کمی ممکن است باعث اشتعال زنجیره ای از وقایع شود که رهبران رژیم ایران ـ آیت اله علی خامنه ای و مزدور او [استاندار او] در عراق نوری مالکی ـ شود.
با وجود رزرو قوی دکتر مارتین لوترکینگ، سواران آزادی و تحصن کنندگان زندگی خود را در معرض خطر قرار دادند و ابتدا در عمق جنوب و سپس در سراسر آمریکا یک انقلاب نرم ایجاد کردند. کسانی که در کمپ لیبرتی، عراق جانهای خود را در معرض خطر قرار میدهند این کار را علی رغم نصیحت رهبر شورای ملی مقاومت ایران و مشاوران سابق نظامی آمریکا که اکنون در کنار مخالفان ایرانی در کمپ لیبرتی قرار دارند انجام میدهند. در حالی که تعداد کمی به این امر توجه دارند، اعتصاب غذا کنندگان یک نشانگر اخلاقی برای بقیه ما بر جای میگذارند.
 در حالی که ممکن است به نظر برسد رهبری شورای ملی مقاومت ایران از اعتصاب غذا کنندگان به عنوان یک وسیله استراتژیکی استفاده میکند تا از آمریکا امتیاز بگیرد، مصاحبه من با اعتصاب غذا کنندگان در ژنو در خارج سازمان ملل متحد محل برگزاری مذاکره قدرت های بزرگ با ایران حاکی از آن است که آنها خود تصمیم گرفته اند و قویا از طرف شورای ملی مقاومت ایران از این کار منع شده اند.
در روز بزرگداشت ترور جان اف کندی در ۲۲ نوامبر، اعتصاب غذا کنندگان وارد هشتادمین روز بدون غذا میشوند تا برادرها و خواهر های آنها بتوانند در خارج عراق باز اسکان داده شوند. اگرچه اغلب اعتصاب غذا کنندگان در سکوت در حال مرگ هستند، ترانه یک شاعر مرا به یاد یک بیان دیگر جان اف کندی میاندازد، "حقوق تمامی افراد ضایع میشود وقتی که حقوق یک فرد در معرض تهدید باشد."
آن یک فرد محمد است، یک خواننده مردمی در مقاومت ایران که در راه خود برای یک مرگ افتخار آمیز میخواند: او زندگی خود را به خطر میاندازد تا به پرزیدنت اوباما فراخوان بدهد سکوت خود را بشکند و برای نجات جان ۳۰۰۰ نفر از مخالفان ایرانی در کمپ لیبرتی اقدام کند. در حالی که اعتصاب غذا وارد هفته دوازدهم خود میشود افزایش فوق العاده ای در نگرانی سایر ساکنان، خانواده های بازماندگان و جامعه ایرانیان وجود دارد.
در کنار اوباما یک هدف دیگر محمد کمیته روابط خارجی سنای آمریکا است. این کمیته این قدرت را دارد تا فروش هلیکوپترهای آپاچی ساخت آمریکا به عراق برای استفاده از عملیات ضد تروریستی علیه القاعده که نخست وزیر عراق نوری مالکی خواهان آن است را رد کند. اما نوری بر روی قدرت اخلاقی اعتصاب غذا کننده حساب نکرده بود.
در رابطه با جنبش حقوق مدنی، در نظر داشته باشید که در طی همان هفته پنجاهمین سالگرد مرگ جان اف کندی ۱۵۰همین سال بزرگداشت سخنرانی آبراهام لینکلن در گتیسبورگ در ۱۹ نوامبر ۱۸۶۳ و اعلامیه آزادی بردگان در ۱ ژانویه ۱۸۶۳ است که بردگان را آزاد کرد. لینکن به سادگی طرح ریخت تا محل دفن کسانی که جان خود را در نبرد گتیسبورگ در ژوئیه ۱۸۶۳ از دست دادند نشان کند. او سپس فداکاری در میدان جنگ را برای متقاعد کردن عموم مردم که چرا جنگ در راه آزادی و نه فقط برای نجات یک اتحادیه بود. و جنوب بر قدرت اخلاقی لینکلن که آزادی برای بردگان را با حفظ اتحاد ترکیب نمود حساب نکرده بود.
بنابراین انقلاب پیش بینی شده توسط جان اف کندی در نمایه شجاعت پیش گویی شده از انقلاب نرم توسط سواران آزادی سیاه و سفید و تحصن کنندگان آغاز شد. هر دو بر روی شانه های شانه های آبراهام لینکلن از ایلینویز ایستادند. آیا باراک اوباما از ایلینویز در کنار آبراهام راستگو میایستد که بدون او باراک اکنون در کاخ سفید نمیبود؟ اگر اوباما نه پس چه کسی؟ همانطور که لینکلن از بردگان حمایت کرد، همانطور اوباما میتواند از آزادی مخالفان ایرانی حمایت کند. اکنون زمان آن است که اوباما با شجاعت از ایرانیانی که در عراق گرفتار شده اند حمایت کند.
به قلم ریموند تنتر  ۲۱ نوامبر ۲۰۱۳