خانم مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران، با درود به مجاهدان قهرمان بیژن تهرانی، محمود برنافر و عباس نامور که هر سه نفر از برجسته ترین مسئولان و کادرهای قدیمی مجاهدین بودند و با آرزوی بهبود 71مجروح و مصدوم «کشتار کریسمس در لیبرتی» درباره چهارمین حمله موشکی به لیبرتی در سال 2013 گفت:
حمله موشکی تروریستی به لیبرتی، سوغات مالکی از سفر به تهران و بحران سازی عمدی برای تحت الشعاع قرار دادن گروگان‌گیری و جنایت بزرگ و رسوا شده علیه بشریت در اشرف پس از محکومیتهای بین المللی، اعتصاب غذای جهانی 108روزه و به دام افتادن مشاور امنیتی مالکی در دادگاه اسپانیاست.
این پرداخت قسط دیگری برای دور سوم نخست وزیری مالکی به خامنه ای و درعین حال مقابله مذبوحانه خامنه‌ای با بحران سرنگونی رژیم بحران زده و متزلزل آخوندی است که به ویژه پس از تن دادن به توافقنامه اتمی، تلاش می‌کند با کشتار مجاهدین برای خود راه نجاتی بیابد.
خانم رجوی تأکید کرد: اگر آمریکا و ملل متحد تعهدات اعلام شده مکرر خود را در مورد امنیت و سلامت مجاهدان اشرف و لیبرتی نقض نکرده بودند و در مورد حملات موشکی قبلی به لیبرتی و به ویژه در مورد اعدامهای جمعی و گروگان‌گیری در اشرف توسط دولت عراق، بی عملی پیشه نمی‌کردند، مالکی به خود جرأت نمی‌داد به چنین جنایتهای فجیعی دست بزند. به خصوص که دولت آمریکا، اتحادیه اروپا و ملل متحد از آماده سازیهای حاکمان بغداد و تهران برای این قبیل حملات بی‌اطلاع نبودند و مقاومت ایران بارها نسبت به قصد آنها برای کشتار مجدد  ساکنان لیبرتی ، هشدار داده بود.
خانم رجوی در کنفرانس چهارم دسامبر در پارلمان اروپا، در کنفرانس هفتم دسامبر در پاریس و در کنفرانس 18دسامبر در رم تصریح کرده بود: «هر اتفاقی که برای مجاهدان لیبرتی بیفتد، دولت آمریکا و ملل متحد در قبال آن مسئولیت کامل دارند».
خانم رجوی آمریکا، اتحادیه اروپا، ملل متحد و شورای امنیت را به  اقدامهای جدی عملی برای تضمین امنیت قتلگاه لیبرتی فراخواند و افزود: تنها راه واقعی برای جلوگیری از ادامه جنایت در لیبرتی و کشتار  پناهندگان ایرانی، انتقال بلادرنگ همه آنها به آمریکا حتی به طور موقت و در یک مکان موقت است.
او به طور خاص از دولت آمریکا که بارها نسبت به سلامت و امنیت ساکنان متعهد شده است، خواست  تا زمان انتقال ساکنان لیبرتی به آمریکا یا کشورهای دیگر، با ارجاع موضوع امنیت لیبرتی به شورای امنیت ملل متحد، اقدامهای مقتضی را برای وادار کردن دولت عراق به اجرای التزامهای بین المللی اش درباره امنیت و حفاظت  ساکنان لیبرتی و مراعات استانداردهای حقوق بشر انساندوستانه به عمل بیاورد. شورای امنیت همچنین باید موضوع تحقیقات جامع و مستقل بین المللی دربارة جنایت 10شهریور (اول سپتامبر) در اشرف را عهده دار شده و تعیین تکلیف نماید تا این تحقیقات نیز به سرنوشت تحقیقات مسخره قبلی در مورد کشتارهای اشرف و لیبرتی دچار نشود.  
خانم رجوی به طور مبرم در رابطه با سلامت و امنیت ساکنان لیبرتی از دولت آمریکا، رهبران اتحادیه اروپا، شورای امنیت و دبیرکل و کمیسر عالی پناهندگان ملل متحد خواست، دولت عراق را موظف کنند حداقل الزامات امنیتی در لیبرتی را بپذیرد. به طور مشخص  برگرداندن 17500 تی وال، جان پناه سیمانی به تعداد کافی، انتقال کلاه و جلیقه های ایمنی و تجهیزات پزشکی از اشرف، اجازه سازندگی و دو لایه کردن سقف بنگالها در لیبرتی و افزایش مساحت آن به خاطر پایین آمدن ضریب آسیب پذیری.
اگر این حداقلها،  که بعد از نخستین حمله موشکی در بهمن ماه 91 (فوریه 2013) تا کنون صدها بار با مقامات آمریکایی و سازمان ملل و دولت عراق در میان گذاشته شده است، تأمین شده بود، خسارتهای انسانی در لیبرتی بسیار کمتر بود.  
 محل اصابت 36 موشک در داخل لیبرتی که مساحت آن حدود نیم کیلومتر مربع است رؤیت گردیده است. 4موشک 107 میلیمتری که در داخل لیبرتی فرود آمده، عمل نکرده و هر لحظه امکان انفجار آنها وجود دارد. قدرت تخریبی موشکهای 280 میلیمتری زمین به زمین که 8 فروند بوده و 3 فروند از آنها به لیبرتی اصابت کرده و محلهای اصابت توسط ناظران سازمان ملل و کمیساریا و کارشناسان متفجرات ارتش عراق رؤیت شده، 20 برابر بیشتراز موشکهای 107میلیمتری است.
در حالی که ورود کلاه و جلیقه ایمنی، پارچه و کیسه گونی، بذرگیاهان و درختان بیشتر از 150سانتیمتر و حتی تلفن موبایل به لیبرتی ممنوع است و حکومت عراق وارد شدن این اقلام را به لیبرتی، اقدام علیه امنیت و حاکمیت این کشور تعبیر می‌کند، جای شگفتی است که وارد شدن و پرتاب موشکهای 2 متری و 110 کیلویی با قدرت انفجاری 20 برابر بیشتر از موشکهای 107میلیمتری به نزدیکی فرودگاه بین المللی بغداد تعارضی با این حاکمیت ندارد و حکومت مالکی در این رابطه سکوت پیشه کرده و هیچ اعتراض و اقدامی نمی کند.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
6دی 1392(27 دسامبر2013)