یکی از مهره‌های باند خامنه‌ای در مجلس ارتجاع، به نام آخوند محمود نبویان، درمورد زهرخوردن رژیم در پذیرش توافقنامه ژنو دریک رسانه حکومتی، تحت عنوان «کالبد شکافی توافقنامه ژنو»، می نویسد:
نظام در توافقنامه ژنو، اولا: به حقوق هسته‌ای خود دست نیافته است، ثانیا: حق غنی‌سازی‌اش به رسمیت شناخته نشده است، ثالثا: خطوط قرمز نظام رعایت نشده است و رابعا: هیچ تزلزل و فروپاشی در تحریم‌های اصلی صورت نگرفته است. در این توافقنامه پذیرفته ایم وضعیت هسته ای نظام موجب نگرانی هایی برای جامعه جهانی در گذشته و حال شده است که باید برطرف شود. ... به هیچ وجه غربی ها در این توافقنامه ذکر نکرده اند که نظام «دارای حق غنی سازی» است، بلکه صرفا می تواند «یک برنامه» غنی سازی داشته باشد،  ...
مهمترین نکته ای که در این توافقنامه، آمریکا و سایر کشورهای زورگوی جهان بدست آورده اند، خارج کردن نظام از «نقطه گریز» و یا «نقطه جهش» است.
اگرچه نظام به دنبال سلاح هسته ای نیست، و فتوای رهبر در مورد حرمت تولید سلاح هسته ای و نگه داری آن برای ما از هر قرارداد بین المللی بالاتر است، اما داشتن مواد غنی شده فوق و نیز تعداد سانتریفیوژهای بیان شده می تواند دست برتر را به ما داده و از حمله کشورهایی مانند اسرائیل جلوگیری کند. متاسفانه مذاکره کنندگان ما تعهد کرده اند که تمام مواد غنی شده 20% را از بین ببرند....
از سوی دیگر، متعهد شده اند که بر ذخایر 05% نیز نیافزاییم، یعنی نباید بر مقدار 7تن مواد غنی شده 05% که داریم، هیچ مقدار دیگری افزوده شود....
... مذاکره کنندگان ما تعهد کرده اند که رآکتور اراک و نیز آب سنگین اراک به صورت تعلیق در آمده و از کار باز ایستد.... متاسفانه مذاکره کنندگان ما همه این امور و امتیازات را به ثمن بخس فروخته اند... تمام بخشهای هسته ای نظام - یعنی فردو، نطنز و اراک- از کار افتاده و یا به صورت نیمه تعطیل در آمده است....
راستی در مذاکرات بعدی که باید تحریم های سخت نفتی و بانکی را برطرف کنیم، آیا چیزی برای مذاکره داریم؟ آیا می خواهیم اصل فردو یا نطنز را نیز بدهیم؟ سوال این است که این امور از خطوط قرمز نظام است یا اموری هستند که قابل مذاکره هستند؟
فاصله میان آنچه بدست آورده ایم و آنچه که متاسفانه از دست داده ایم، بسیار زیاد است. از دست دادن حداقل 90% امتیازات برای بدست آوردن حداکثر 10%، معامله ای نادرست و تفاهمی زیانبار و بسیار خسارت آفرین است.
... پرونده هسته ای ایران حداقل بیش از 10 سال دیگر عادی خواهد شد و تحریم های اصلی بانکی و نفتی حداقل بیش از 10 سال دیگر باقی خواهد ماند.
... بعد از پذیرش تمام دستورات کشورهای مستکبر و از دست دادن همه توانمندی‌های هسته ای و غیر هسته ای کشور، به نقطه اول خواهیم رسید، یعنی همین نقطه ای که الآن در آن قرار داریم.
سایت حکومتی رجانیوز-18دی92