پاسدار شریعتمداری نماینده خامنه ای در کیهان در یادداشت روز یکشنبه کیهان، درباره توافقنامه تحمیلی ژنو می نویسد:
اولین بار، بعد از انتشار متن توافقنامه ژنو به تحلیل محتوای آن پرداختیم و با ارائه اسناد و شواهدی، به این واقعیت تلخ اشاره کردیم که توافقنامه ژنو غیر از یک دستاورد- اثبات غیر قابل اعتماد بودن آمریکا- دستاورد دیگری نداشته و ندارد. ... حریف از صداقت و خوشبینی طرف خود در مذاکره سوء استفاده کرده و اهداف 10 سال بر زمین مانده خود را در توافقنامه جای داده است.
...    امروزه، شماری از دست اندرکاران توافقنامه ژنو و برخی دیگر از مسئولان نظام، ناخشنودی خود از توافقنامه را پنهان نمی کنند و به تصریح یا به تلویح، از نامتوازن بودن «داده ها» و «گرفته ها» سخن می گویند و البته به زودی برای همه کسانی که دستی از دور بر آتش دارند نیز، مشخص می‌شود که حریف دست به خیانت زده و در پی آن بوده است که قورباغه رنگ کرده را به جای قناری بفروشد. ... آیا غیر از این واقعیت تلخ که تقریباً تمامی بندهای توافق ژنو، علیه برنامه هسته ای نظام تنظیم و تدوین شده است، می توان چیز دیگری یافت؟!
اجرای قطعنامه می تواند نه فقط برنامه هسته ای، بلکه خط علم و فناوری کشورمان را با آسیب های جدی روبرو کند. اما، نقطه کنونی ایستگاه آخر نیست چرا که ساختار قانونی توافقنامه ژنو ناقص است و جمهوری اسلامی ایران می تواند با استناد به قوانین شناخته شده بین المللی، متن توافقنامه را به گونه ای که منافع ایران اسلامی را در پی داشته باشد، اصلاح کند. ... تیم هسته ای کشورمان می تواند و حق دارد که توافقنامه ژنو را ناقص و غیرقابل اجراء بداند. ... اصل 77 قانون اساسی کشورمان تصریح می کند «عهدنامه ها، مقاوله نامه ها، موافقت نامه های بین المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد» و اصل 125 قانون اساسی، امضای عهدنامه ها و مقاوله نامه ها و قراردادها و... را تنها بعد از تصویب مجلس شورای اسلامی، قانونی می داند. با توجه به ماده فوق، توافقنامه ژنو از آنجا که به تصویب مجلس شورای اسلامی نرسیده است با قانون اساسی کشور مغایرت دارد و این مغایرت، مصداق بارز نقض حاکمیت ملی است و جمهوری اسلامی ایران می تواند و حق دارد از اجرای توافقنامه ای که به تصویب مجلس شورای اسلامی نرسیده است، خودداری کند.
22دی92