وی شنبه شب 21دیماه 92 پس از یک تشنج شدید از هوش رفت و بر اثر زمین خوردن چانه اش شکست. او پس از انتقال به بهداری زندان، به بیمارستانی در خارج از زندان منتقل شد، اما دژخیمان او را به سرعت به زندان بازگرداندند. زندانیان سیاسی همبند وی طی نامه یی نسبت به احتمال شهادت او به خاطر عدم رسیدگی های درمانی هشدار داده اند.
او که به  التهاب شدید روده بزرگ مبتلا است، بر اثر شکنجه های روحی و جسمی و محرومیت از رسیدگی های درمانی و غذای مناسب، بر اثر خونریزی روده و عوارض ناشی از آن 40کیلو وزن خود را ازدست داده است.
احمد دانشپور در دیماه 88 همراه با پدر، مادر و همسرش به خاطر داشتن رابطه خانوادگی با مجاهدان اشرفی، بازداشت و به همراه پدرش محسن دانشپور به اتهام آخوندساخته «محاربه» به اعدام محکوم شد. محسن دانشپور 72ساله، مبتلا به نارسایی حاد قلبی و گوارشی، و خانم مطهره بهرامی 62ساله، مادر احمد، مبتلا به درد شدید مهره های کمر هستند. هر دو آنها بر اثر شدت بیماری و سالخوردگی در معرض فلج شدن هستند. خانم ریحانه حاج ابراهیم دباغ، همسر احمد دانشپور نیز مبتلا به درد شدید پا و کمر و بیماری حاد گوارشی است اما از رسیدگی های درمانی مورد نیاز محروم است.
مقاومت ایران عموم مراجع بین المللی و ارگانهای حقوق بشری به ویژه گزارشگران اعدام، شکنجه و گزارشگر ویژه نقض حقوق بشر در ایران را به اقدامی عاجل برای نجات جان احمد دانشپور و دسترسی آزادانه وی به خدمات پزشکی فرا می‌خواند.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
28دی1392 (18ژانویه2014)