امواج اعدام در شهرهای مختلف کشور همچنان ادامه دارد. شمار اعدامها تنها در فاصله روزهای 16دی تا 8بهمن به 74تن رسیده است.
در سحرگاه سه شنبه 8بهمن، یک زندانی 44ساله، در ملأعام در قزوین اعدام شد. رسانه های حکومتی برای ایجاد جو رعب و وحشت، عکسهای این جنایت را به طور گسترده منتشر ساختند.
در 7 بهمن هفت زندانی به طور جمعی درزندان قزل حصار کرج، به دار آویخته شدند. دژخیمان یکی از محکومان را که پیش از اعدام دچار بیهوشی شده بود، به هوش آورده و بلافاصله اعدام کردند.
در شامگاه شنبه 5بهمنیک زندانی در زندان اوینو 4 زندانی دیگر در زندان مرکزی سنندج به دار آویخته شدند. یک زندانیدیگر اهل سنندج نیز در همین روزها اعدام شد
در 3بهمن هفت زندانی در کرمانشاه، در 2 و 3 بهمن هفت زندانی به طور مخفیانه در زندان مرکزیبندرعباس و در 30دی یک جوان 27ساله در تبریز و دو زندانی دیگر در زندان مرکزی زاهدانحلق آویز شدند. در هفته اول بهمن ماه خبر اعدام سه زندانی از اهالی روستاهای دلفان و ملایر منتشر شد.
علاوه بر این در فاصله 16 تا 25دیماه نیز 40 زندانی اعدام شده بودند.
سرکوب سراسری به ویژه مجازات وحشیانه اعدام که صرفاً برای مهار خشم و نارضایتی مردمبه ستوه آمده صورت می‌گیرد، بعد از روی کار آمدن روحانی ابعاد گسترده تری به خود گرفته است. در سال 2013 بیش از 700 تن اعدام شده اند که در ده سال گذشته بیسابقه است.
مقاومت ایران خواستار محکومیت قاطع اعدامهای فزاینده خودسرانه و جمعی توسط رژیم آخوندی از سوی جامعه جهانی و ارجاع پرونده نقض وحشیانه حقوق بشر به شورایامنیت ملل متحد است. سکوت جامعه جهانی در مقابل این اعدامها که ننگ بشریت معاصر است صرفاً مشوق رژیم آخوندی در ادامه جنایاتش است.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
8بهمن1392 (28ژانویه2013)