در روز 15دیماه نیز شهاب فرزان، یک جوان 31ساله، فارغ التحصیل رشته فیزیک دانشگاه اصفهان، بعد از تحمل هشت ماه حبس، به نحو مشکوکی جان داد. به گفته شاهدان، زندانبانان شهاب را صبح با خود بردند و وقتی او به بند بازگردانده شد، آثار شکنجه بر صورت و دستانش مشهود بود و تعادل نداشت و قبل از آنکه کسی بتواند کمکش کند، بر زمین افتاد و جان سپرد.
قتل زیر شکنجه و سربه نیست کردن زندانیان به وسیله داروهای سمی یکی از روشهای شناخته شده رژیم برای حذف فیزیکی زندانیان است. ستار بهشتی که در روز 9آبان91 بازداشت شد، تنها چهار روز بعد از دستگیری بر اثر شکنجه های وحشیانه در زندان اوین، به شهادت رسید. امیر موسایی، در زندان برازجان، علیرضا شه بخش در زندان زاهدان، افشین اسانلو، فعال کارگری، در زندان گوهردشت، علی مرعشی در زندان اهواز از دیگر زندانیانی هستند که در سال میلادی2013 بر اثر شکنجه جان خود را ازدست دادند.
اعدامهای دستجمعی و خودسرانه، استمرار شکنجه های وحشیانه و به قتل رساندن زندانیان زیر شکنجه ضرورت ارجاع پرونده نقض حقوق بشر در ایران به شورای امنیت را بیش از پیش ضروری می‌کند. بی عملی در مقابل چرخه شکنجه و اعدام و جنایت در ایران، تنها مشوق این رژیم برای شکنجه و اعدام بیشتر است.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
10بهمن1392 (30ژانویه2014)