ارگان پاسدار رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام و سرکرده پیشین سپاه پاسداران، در سلسله مطالبی درباره انزوای بین المللی رژیم و تاثیرات فعالیتهای جهانی مجاهدین و مقاومت ایران نوشت:
دستگاههای دیپلوماسی کشور می‌توانستند برای توازن قوا از اروپاییها در مسائل منطقه‌یی و جهانی به سود منافع نظام بهره گیرند. با ‌وجود این، مجاهدین  بیشتر از دیپلوماتهای ما در میان سیاستمداران اروپایی نفوذ دارند.
پس از روی کار آمدن دولت خاتمی، وزرای اتحادیه اروپا علاقه‌مندی خود را در ایجاد روابط نشان دادند. این دوران دوره خوبی بود و ما شاهد گفتگوهای مفصل سیاسی ‌و نیز افزایش همکاری‌ها ‌بودیم.
در این میان، ناگهان موضوع هسته‌یی پس از سفر آقای البرادعی به نطنز پدید آمد‌. جامعه جهانی از پیشرفت پرونده نظام بسیار شوکه شد و گمان نمی‌کرد نظام تا این اندازه در بحث هسته‌یی پیشرفت کرده باشد. موضوع هسته‌یی آغاز دوره جدید تنش در روابط با  اتحادیه اروپا بود. پس از این‌که گزارش ایران به آژانس بین‌المللی اتمی ‌رفت، ما شاهد ادامه روابط نظام با اتحادیه اروپا بودیم. هدف این بود که پرونده هسته‌یی در سطح اتحادیه اروپایی حل شود. در این مقطع پرونده‌ هسته ای به شورای امنیت نرفته بود و بیانیه سعدآباد با اروپاییها امضا شد که سرانجام به‌دلیل زیاده‌خواهی‌های اروپاییها روند حل موضوع هسته‌یی شکست خورد.
روابط نظام با اروپا از آن زمان، نزدیک به ۹ سال عملاً در گروی پرونده هسته‌یی قرار گرفت. به این ترتیب، روابط ایران و اروپا در دیگر مسائل حتی روابط دیپلوماتیک و تجاری به‌شدت کاهش پیدا کرد و روابط از ‌دوران خوش خود‌ خارج شد و دوباره ما وارد مقطعی از کاهش روابط شدیم.
11بهمن92