قوم توتسی در رواندا در مقایسه با هوتوها در اقلیت اما مرفه تر بودند. تا روز ششم آوریل سال ۱۹۹۴ درگیریهای پراکنده‌ای بین دو قوم هوتو و توتسی در جریان بود، ولی حمله موشکی به هواپیمای حامل رئیس جمهوری وقت که از قوم هوتو بود، کشور رواندا را به خاک و خون کشید.
قوم هوتو، جنگجویان توتسی را مسئول مرگ رئیس جمهوری دانسته و کشتار اقلیت توتسی را آغاز کردند. بطوریکه شبه‌نظامیان هوتو در مدت کمتر از 100 روز با استفاده از سلاحهایی که ارتش رواندا به آنها میداد، بیش از ۸۰۰ هزار توتسی را قتل عام کردند. به این ترتیب، حدود ۸۰ درصد از جمعیت توتسی به وحشتناک ترین نحو ممکن و به طور سیستماتیک به قتل رسیدند. ابعاد نسل کشی رواندا آنقدر خوفناک و گسترده بود که بسیاری آن را بزرگترین فاجعه انسانی قرن بیستم می دانند. در جریان این کشتار، ناظران ملل متحد کمترین مانعی در اجرای این نسل کشی ایجاد نکردند.
اولین دادگاه بین‌المللی کیفری، در سال 1994 توسط سازمان ملل در تانزانیا برگزار شد که ضمن آن 65 نفر از جمله نخست وزیر وقت به جرم نسل کشی و جنایت علیه بشریت محکوم شدند.
در حال حاضر، صحبت از کشتار سال ۱۹۹۴ در رواندا تابو شده است. بر اساس قانون، مردم رواندا حق ندارند درباره هویت قومی خود حرف بزنند. ولی یک طنز تلخ تاریخ وجود دارد، آنهم اینکه صلح‌بانان رواندا به آفریقای مرکزی فرستاده شده‌اند، تا از وقوع فاجعه ای مشابه جلوگیری کنند.
یورو نیوز فارسی - 16بهمن92