«مرد حسابی! آدم آیا در عوض گوهر به این گرانی، آب نبات به این ارزانی می‌ستاند؟» ... در توافق ژنو، اساسا امتیاز دادند، امتیاز نگرفتند که حالا در نقدش جمله قصار آسمانی بگوییم!
در نقد توافق ژنو، باید دست آقایان دیپلمات را گرفت و پای تخته سیاه کلاس نشاند. ... هیچ آدم عاقلی، پای همچین برگه‌ای را امضا نمی‌کند.
باید گفت؛ لبو فروش بی‌سواد هم همچین توافقی نمی‌بندد که شما بستید! که همین دیروز کاخ سفید بگوید؛ «تحریم ایران به دلایل نقض حقوق بشر و حمایت از تروریسم با قوت ادامه دارد»!
به راستی، لرزه بر ساختمان تحریم افتاده یا بر دانش بعضی‌ها در زمینه دیپلماسی و فن مذاکره؟!
... آنچه در ژنو بسته شد، با هیچ یک از توافق‌های جمهوری اسلامی قابل قیاس نیست و از فرط ضعف، فقط باید با خودش سنجیده شود! توافق ژنو به دلایل متعددی که گفته شد، حتی کاریکاتوری هم از قطعنامه 598 نیست، چرا که از میان لیبرال‌ها هم منتقد دارد، چرا که سازمان ملل و سایر سازمان‌های بین‌المللی را نسبت به حقوق کامله هسته‌ای ایران، ملتزم نکرده و مجبورشان نکرده، چرا که داده‌هایش نقد، مهم و زیاد و ستانده‌هایش، قسطی، کیفا بی‌ارزش و کما قلیل است، حتی از منظر عقل ابزاری هم، سست، نامتوازن و ضعیف بسته شده.
این اصلا «توافق» نیست! یک چیزهایی را به دشمن دادن، که نشد توافق! زیر یک برگه را امضا کردن، که نشد توافق! زبان دشمن را دراز کردن، که نشد توافق! امتیاز دادن صرف به دشمن، به معنای توافق با دشمن نیست. بهترین جواب به آجرهای اوباما، برگشتن از توافقنامه است.
خبرگزاری حکومتی وطن امروز - 26 بهمن 92
