پاریس یکشنبه 16فوریه – رادیو فرانس انفو: هر یکشنبه، یک میهمان، واقعه یی مربوط به اخبار روز که او را تحت تأثیر قرار داده است، ارائه می کند. امروز نویسندة رمان نویس، رژین دوفورژ، میهمان ماست که کازار خروج سازمان ایرانی مجاهدین خلق از لیستهای تروریستی را یاد آوری می کند. برای نویسندة کتاب «دوچرخه آبی»، این زنان مخالف رژیم تهران «قهرمان» هستند.
بیش از 30 سال است که مجاهدین خلق با رژیم ایران مبارزه می کنند. این مخالفان رادیکال در تبعید خواستار سرنگونی حکومت آخوندی هستند. این رومان نویس «خیلی تحت تأثیر مبارزة آنهاست که برای یک ایران دموکراتیک مبارزه می کنند».
رژین دو فورژ  بخصوص نسبت به اینکه این جنبش توسط زنان رهبری می شود، حساس است، قبل از هر چیز رئیس جمهور آن مریم رجوی است که او را یک «ایده آل برای آمال ایرانی» می داند. رومان نویس مبارزة او را در ستایش مبارزه طولانی زنان در طی تاریخ قرار می دهد (و میگوید): «در همة دورانها، گروههایی از زنان برای مبارزه علیه دیکتاتوری دور هم جمع شدند. همه چیز در کشورهایشان برای این زنان سخت تر است». «به صدای زنان گوش فرا داده نمی شود. آنها از نوعی روشن بینی و شجاعت ذاتی برای مبارزه به خاطر آنچه که از نظر آنها عادلانه است، برخوردارند.
سلام
سلام
وقتی از شما خواستم که یک واقعة خبری را انتخاب کنید، یک واقعه که شما را جدأ تحت تأثیر قرار داده است، شما بلافاصله با من راجع به ایران و مجاهدین خلق صحبت کردید.  رژین دوفورژ آیا شما مجاهدین خلق را می شناسید؟
بله ، بله، با آنها بارها ملاقات کردم.
این انتخاب از جانب شما می تواند عجیب باشد. رابطه شما با این ایرانیان تبعیدی چیست؟
گوش کنید! من خیلی تحت تأثیر مبارزه آنها قرار گرفتم، تحت تأثیر شجاعتشان، این امر که آنها در تبعید، به دور از کشورشان هستند و برای یک ایران دموکراتیک مبارزه می کنند با فرزندانی که غالباً در زندانند، در کمپ اشرف یا لیبرتی. در نزد این زنان یک وقار و کرامتی وجود دارد که مرا تحت تأثیر قرار میدهد.
در میان این زنان چهره یی وجود دارد که برجسته تر است، رهبر جنبش مجاهدین خلق، مریم رجوی. در موردش صحبت خواهیم کرد. در سال 2003 وی حتی چند هفته در فرانسه زندانی شد تا اینکه در 3 ژوئیه 2003 آزاد گردید. این اخبار ساعت 19 آن شب فرانس انتر است.
 
سلام، مریم رجوی، رهبر مجاهدین خلق، زندان فلوری مروژیس را ترک گفت. هواداران وی یک استقبال پیروزمندانه برای او ترتیب دادند. آزادی که بازپرس ضد تروریستی و دولت را در وضعیت سرافکندگی فرو می برد.
مریم رجوی از زندان آزاد می شود، او واقعاً برای بسیاری از ایرانیان یک قهرمان است.
خوب بله، کاملاً، او با کرامت بسیار، با وقار و زیبایی بسیار (آمال) ایده آل ایرانی را نمایندگی می کند. ایرانیهای مرد و زن تبعیدی، خود را در او می یابند. او واقعاً در همة جهان به رسمیت شناخته می شود. شما الان می گفتید که این یک سازمان تروریستی است. یادآوری می کنم که دو سال پیش ایالات متحده این جنبش را از لیست خارج ساخت.
و اروپا قبل از آن در 2009 خارج ساخته بود.
آمریکا بعد از اروپا خارج کرد
رژین دوفورژ این که می گویید در رابطه با فضاست، اما در رابطه با مبارزه سیاسی چون بحث یک مبارزه است چی؟ می دانید که به مخالفان در تبعید غالبا انتقاد می شود که از واقعیت کشورشان به دور هستند. آیا مجاهدین خلق دور از واقعیت ایران امروز نیستند؟
من این احساس را ندارم چرا که آنها غالبأ با افرادی که در کمپ اشرف یا لیبرتی هستند یا با هوادارانی که در تهران زندگی می کنند، درتماس هستند. در نتیجه آنها واقعاً در جریان آنچه که میگذرد، هستند و خیلی هم نگران هستند که اعدامها در ایران در عرض یک سال دو برابر شده است. آدم رباییها، کشتار در کمپ اشرف ، هفت نفر( شامل شش )زن که ربوده شدند و از آنها بی خبر هستند. در نتیجه آنها مبارزه می کنند تا ارگانهای بین المللی در آنجا تحقیق کنند.  
ولی رئیس جمهور جدید، روحانی، چندین ماه است که قول گشایش می دهد، آیا آنها نیز دریافتشان همین است؟
نخیر، برای آنها این دروغ است چون قول گشایش دادن با زندانی کردن افراد و ربودن آنها کمی منافات دارد.
این زنان مبارز، این مجاهدین خلق که می شناسید، شما را یاد چه کسانی می اندازند؟
مرا به یاد زنانی که در دوران انقلاب فرانسه فعالیت کردند می اندازند. به یاد زنی مثل اولمپ دوگوژ که می گفت: «ما از حق اعدام با گیوتین برخورداریم ، چرا از حق رفتن به تریبون مجلس محرومیم؟» و او حق داشت. در هر دوران گروههای زنانی بودند که جمع شدند و علیه دیکتاتوری مبارزه کردند، مبارزه علیه جنایاتی که در کشورشان انجام می شد.
وقتی که به شما، رژین دوفورژ، فکر می کنیم، به ادبیات می اندیشیم،  شاید هم به آشپزی فکر می کنیم تا آنجا که به کسانی برمی گردد که هنوز دستور غذاهای شما را اجرا می کنند، رابطة شما با اخبار و زندگی روزمره چیست، آیا نگاه شما، یک نگاه همدرد است، یا خشم، هنوز یک نگاه میلتان است یا خیر؟
خشم است،  من خیلی خیلی خشمگین هستم. چرا که می بنیم ما را به حال خود رها کرده اند. صدای زنان به ندرت گوش داده می شوند، نگاه کنید تعداد زنان در دولت را. سوار یک قطار اداره کنندگان بشوید و ببینید چقدر زن در میان آنهاست. معمولاً تنها هستید.
زنان به عنوان خط هدایت کننده اینجا هم؟
بله ، چرا که آنها یک نوع روشن بینی و شجاعت ذاتی دارند. شجاعت دارند که خود را تحمیل کنند، مبارزه کنند برای آنچه که تشخیص می دهند عادلانه است.
رژین دوفورژ آیا امروز می گویید بیشتر از مردان؟
آنها کمتر سرخورده هستند، کمتر فرسوده شده اند. قدرت هنوز آنها را کاملا ًفاسد نکرده است، شاید بشوند ولی فعلاً نشده اند.
پس وقتی که صبح اخبار را گوش می کنید، شما زنان را، زنانی که راجع به آنها برایمان صحبت کردید و زنان دیگر را در نهایت به عنوان یک فاکتور امید در میان خشمتان می بینید؟
بله ، فکر می کنم، کاملاً هم عقیده آراگون نیستم که آینده مرد در دست زنش است، فکر می کنم که هر جامعه یی که به زنان بیشتر گوش بدهد، برنده خواهد بود.
با تشکر از شما  رژین دوفورژ که آمدید راجع به مجاهدین خلق در این اخبار صحبت کردید و به دنبال کردن آنها ادامه خواهید داد.