اگر ذره یی حکومت قانون در عراق وجود داشت، این نامه یک فضاحت قضایی و سیاسی بود، چرا که به خوبی نشان می دهد مالکی با به کار گرفتن همه اهرمهای اداری و سیاسی و امنیتی و با اعمال نفوذ در دستگاه قضایی، در صدد از بین بردن آثار جنایت بزرگ علیه بشریت در 10 شهریور 1392 در اشرف و خلاص شدن از عواقب سیاسی و بین المللی آن و در بردن جانیان از محاکمه و مجازات است:
1.    این نامه از تصمیم قاضی تحقیق بعقوبه در اول اسفند صحبت می‌کند، اما هیچ جزییاتی از این تصمیم را ارائه نمی‌کند. چیزی که این احتمال را تقویت می‌کند که در اساس چنین تصمیمی مانند بسیاری دیگر از احکام مورد استناد دستگاههای سرکوب در عراق، موهوم و ساختگی است یا اینکه عوامل مالکی با اعمال فشار به دستگاه قضاییه و به قاضی این تصمیم را از قاضی گرفته اند. اما جزییات تصمیم تناقضات بیشتری از لاپوشانیهای دولت عراق را بر ملا می‌کند و به همین خاطر از ذکر این جزییات خوداری می‌کنند.
2.    این نامه به زمان دفن شهیدان اشاره نمی‌کند. اگر تصمیم قاضی اطلاع رسانی به ساکنان لیبرتی است، چرا زمان دفن که اولین اطلاعی است که بستگان و خانواده های ساکنان باید از آن مطلع باشند ذکر نمی‌شود. این نامه آن اندازه شتابزده و غیر حرفه یی تنظیم شده است که به جای معسکر اشرف می نویسد «اجساد ساکنان معسکر حریه».
3.    نامه محل دفن را نیز مشخص نمی‌کند و صرفاً به این اکتفا می‌کند که شهیدان در استان نجف دفن شده اند که با انبوهی شهر و شهرک و روستا، صدها گورستان دارد. وانگهی معلوم نیست چرا افرادی که در استان دیالی کشته شده اند و طبق اسناد منتشر شده از سوی مقاومت ایران در پزشکی قانونی بغداد کالبد شکافی شده اند باید در استان نجف دفن شوند.
4.    نامه 11سپتامبر(20شهریور) پزشکی قانونی چیست و خطاب به چه کسی است که با استناد به آن اجساد شهیدان دفن شده است؟ آیا جواز دفن صادر کرده است؟ آیا نتایج کالبد شکافی را ارائه کرده است؟ چرا هیچ اشاره یی به محتوای این نامه نمی‌شود؟ از این گذشته جنایت 175روز پیش به وقوع پیوسته و پزشکی قانونی در روز 11سپتامبر درباره دفن این شهیدان نامه داده است، حال چرا 165روز بعد این نامه به اطلاع ساکنان لیبرتی می‌رسد و دستگاه قضاییه که در این فاصله بارها و بارها مورد مراجعه ساکنان و وکلای آنها قرار گرفته است، در این فاصله هیچ اقدامی نکرده و هیچ پاسخی نداده است؟
5.    خانواده های شهیدان و نمایندگان رسمی و قانونی آنها در 150نامه و 69 گزارش روزانه لیبرتی و صدها مراجعه و تماس و ملاقات با مقامهای عراقی و آمریکایی و ملل متحد در لیبرتی، واشینگتن، ژنو، نیویورک، بروکسل و ... خواستار تحویل پیکر شهیدان به خانواده ها و دوستانشان در لیبرتی به منظور دفن آنها شده بودند.
6.    خانواده شهیدان نیز در اکتبر گذشته در شکایتهایی که در قضاییه عراق ثبت کردند، خواستار تحویل گرفتن پیکر شهیدان و پیگرد مسئولان قتل عام شدند. 43تن از ساکنان لیبرتی پدر، مادر، خواهر، برادر و اقوام نزدیک شهیدان 10شهریور اشرف هستند و دولت و قضاییه عراق، همچنانکه مقامات ملل متحد و مقامهای آمریکایی از آن مطلعند.
7.    جورجی باستین در روز 11شهریور از اجساد 52شهید بازدید کرد و در پایان این دیدار لیست اسامی شهیدان را دریافت کرد و در مقدمه این لیست که آقای باستین هم آن را امضا کرد تصریح شده است که لیست ضمیمه، مربوط به 52 نفری است که در اول سپتامبر 2013 در اشرف کشته شدند، آنها از فاصله نزدیک مورد شلیک قرار گرفته و دستهای اکثر آنها را بسته و آنگاه در سر یا صورت آنها شلیک کرده بودند.
8.    در شامگاه 11شهریور به درخواست جورجی باستین، جانشین نماینده ویژه دبیرکل پیکرهای 52 شهید به فرانچسکو موتا، رئیس دفتر حقوق بشر یونامی تحویل داده شد. در سند تحویل‌گیری پیکرهای شهیدان که از سوی آقای موتا امضا شده آمده است: «بر اساس توافق بین نمایندگان ساکنان اشرف با یونامی، 52جسد شهید که در قتل عام روز اول سپتامبر با شلیک گلوله به قتل رسیدند در حضور آقای فرانچسکو موتا، رئیس دفتر حقوق بشر یونامی در تاریخ 2سپتامبر 2013 تحویل داده شد تا زمانی که یک ناظر بیطرف بین المللی برای کالبد شکافی حاضر شود، در سردخانه بعقوبه نگهداری شوند».
9.    مقاومت ایران در 5دی اعلام کرد مالکی در وحشت از عواقب جنایت علیه بشریت، از اعلام نتایج پزشکی قانونی و تحویل اجساد شهیدان به خانواده هایشان برای تدفین جلوگیری می‌کند. طبق این اسناد، «همه پیکرها در روزهای 17 و 18شهریور توسط پزشک مسئول در پزشکی قانونی بغداد کالبد شکافی شده و در بخشی از گزارشهای کالبد شکافی که امکان دسترسی به آنها بوده است، جزییات جراحتها و نحوه شهادت هر فرد که عموماً با شلیک گلوله صورت گرفته مکتوب و در اکثر آنها ”علت فوت“، ”اصابت گلوله“ به سر قید شده است. در گزارشهای پزشکی قانونی در موارد متعددی تصریح شده است ”دو دست از پشت با دستبند فلزی بسته شده بود“.
مقاومت ایران با تاکید بر اینکه این صحنه سازیها راه را بر جنایتهای بزرگتر هموار میکند و با توجه به اینکه سازمان ملل و دولت آمریکا بارها و بصورت مکتوب در قبال امنیت و سلامت ساکنان اشرف و لیبرتی متعهد شده اند و با تاکید بر این واقعیت که نماینده ملل متحد پیکر شهیدان را تحویل گرفته است، به اقدامات بلادرنگ زیر فرامیخواند:
-    احاله پرونده قتل عام و اعدام جمعی و گروگانگیری در اشرف از سوی شورای امنیت ملل متحد به دادگاه بین المللی جنایی به منظور تحقیق پیرامون این جنایت و پیگرد و محاکمه مسئولان آن.
-    سازمان ملل، محل و تاریخ دفن شهیدان را مشخص نموده و یک به یک آنها را در همان مزاری که حکومت عراق مدعی تدفین آنهاست، احراز هویت کند.
-    سازمان ملل، ترتیبی بدهد که بستگان 52 شهید که بسیاری از آنها در لیبرتی هستند، بتوانند بر سر مزار پدران، برادران و خواهران و فرزندان و دیگر خویشاوندان خود بروند.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
4 اسفند 1392( 23 فوریه2014)