کنفرانس بین‌المللی روز جهانی زن با حضور رئیس جمهور برگزیدة مقاومت

پاریس ـ اول مارس 2014 ـ 10 اسفند 92

سارا چندلر ـ رئیس کمیته حقوق بشر فدراسیون اروپا
خواهران عزیز در این سالن، اشرف و ایران، با تشکر از این که من را به سخنرانی دعوت کردید. بسیار مفتخر و خوشوقتم که اینجا هستم.
 من سلامهای گرم کانون وکلای انگلستان و ولز را برایتان آورده‌ ام. من عضو شورای این نهاد هستم و همراه عضو دیگر، لیندا لی، رئیس سابق جامعة حقوقی، به اینجا آمده ایم.
ما همه مشاوران حقوقی را نمایندگی می کنیم و بخشی از یک نهاد حرفه یی  شامل 165هزار وکیل در انگلستان هستیم.
ما همواره از ساکنان اشرف و لیبرتی حمایت کرده ایم و به شجاعت شما  که در برابر حملات مرگبار و سوء قصدهای متعدد ایستادگی میکنید، درود میفرستیم. ما برای تعهد پایدار شما برای یک آینده بهتر احترام والایی را  قائل هستیم.
در گرامیداشت روز جهانی زن، ما مبارزة زنان در سراسر جهان را به یاد میآوریم. در قرن مبازارت رهاییبخش، ما پیشرفتها و حقوقی که زنان بسیاری از آن برخوردارند را گرامی میداریم، در حالی که این وضعیت برای همه خواهرانمان صدق نمیکند و کارهای بسیاری باید صورت گیرد. ما توان خود را وقف مبارزات ادامهدار و مبارزاتی که در پیش است میکنیم.  ما در تلاش طولانی برای آزادی در کنار یکدیگر هستیم، برای خواهرانمان در ایران و اشرف و لیبرتی.
ما اعضای کانون وکلا تلاش خودمان را به عنوان وکیل میکنیم و به طور علنی از طریق اطلاعیههایی در مطبوعات، حملات علیه اشرف و لیبرتی و کشتار و مصدوم کردن و گروگانگیری و خشونتهای وحشتناک و نقض حقوق بشر را محکوم میکنیم.
کانون وکلا برای سالهای متوالی از مبارزة شما حمایت کرده است. ما برای حفاظت همة پناهندگان سیاسی در اشرف و لیبرتی و انتقال امن به کشور ثالث برای حفاظت، تلاش میکنیم.
کانون وکلا همراه با پارلمانترهای انگلستان و اعضای مجلس اعیان و عوام و اعضای برجسته آن، فعالیت میکند تا به وزیر خارجة انگلستان و دولت این کشور فراخوان بدهند از نقش خود در شورای امنیت ملل متحد استفاده کنند و حملات توسط دولت عراق علیه اشرف و لیبرتی را پایان بدهند.
کانون وکلا  شکست در احترام به حاکمیت قانون و همچنین نقض حقوق بشر را پیوسته محکوم میکند. به دولت انگلستان فراخوان میدهیم تا حفاظت، امنیت و سلامتی ساکنان اشرف و لیبرتی و بازگشت 7 گروگان را تضمین کند.
شورای امنیت ملل متحد باید برای اتخاذ اقداماتی اطمینان بدهد که استانداردهای انسانی و حفاظت در لیبرتی را  تضمین کند.
در پایان خواهران عزیز در اشرف، لیبرتی و ایران،
 تا هر زمان که بخواهید ما در کنار شما هستیم و امیدواریم که در آینده یی نه چندان دور در آزادی در کنار شما بایستیم. با تشکر

اد دوتوئن - بنیانگذار فوروم بین المللی زنان- فرانسه
خانم رئیس جمهور، خانمها و آقایان!
از خودم سؤال می کنم که آیا نباید این روز زن را روز آزادی بنامیم؟ یا شاید روز مقاومت، چرا که نه؟
در هر صورت این روز زن را می توانم به زنان محصور در کمپ اشرف تقدیم کنم.
یک چیز است که امسال در مورد  زنان من را متأثر کرد. آنچه که در داووس در ماه ژانویه گذشته رخ داد. داووس یک فوروم اقتصادی جهانی است که در آن تقریباً 85درصد مردان حرف می زنند و 15درصد زنان.
در ضمن، به خاطر این که زنان تا این حد کم حضور دارند 10 سال پیش تصمیم گرفتم که فوروم زنان  را تأسیس کنم، چرا که برایم قابل فهم نبود چگونه می توان جهان دیروز، امروز و فردا را بدون احتساب حرف زنان تصور کرد.
 امروز، زنان کمی بیشتر هستند اما با این وجود، در ژانویه ماه گذشته خیلی به چشم می خورد که یک هیأت مردان تجار  فرانسوی به داووس رفتند زیرا تجارت  را مقدم می شمارند.
 قابل درک است که تجارت مهم است. اما تجارت زمانی خیلی خوب است  که در یک دموکراسی انجام شود. وقتی شاهدیم چگونه از یک رئیس جمهور استقبال می شود و چگونه با رژیم ایران در داووس برخورد می شود، آدم ممکن است متعجب شود و با خودش بگوید که جهان بر پایه درستی نمی چرخد.
من تعجب می کنم و فکر کنم همیشه تعجب خواهم کرد تا زمانی که به زنان امکان حرف زدن بیشتر را ندهند، تا وقتی که به زنان آزادی بیشتر برای بیان ندهند، نه فقط در کنفرانس هایی مانند امروز که زنان را گردهم آورده است.
وقتی  زنان واقعاً برنده شده باشند و در تمامی کنفرانسهای بین المللی 50درصد حضور داشته باشند. تنها برابری کافی نیست زیرا برابری اکثر اوقات یک مسأله قانونی و سهمیه بندی است. سهمیه بندی خوب نیست و باید مقدم بر آن وجدان و هوش زنان را ارجح شمرد قبل از اینکه سهیمه اعمال نمود. لذا خیلی چیزها است که در این دنیا بر پایه درست نمی چرخد. می خواهم دو جمله را برای شما نقل کنم. یک جمله از هوراس که گفته است : «آن کس که اعتماد به نفس دارد، دیگران را هدایت می کند». من فکر می کنم خانم رجوی و امیدوار هستم که این اعتماد به نفس را حفظ خواهید کرد. چرا که به شما نیاز داریم.
 جمله دوم، مربوط به رنه شار، یک شاعر فرانسوی است که گفته است: « فقط دو رویکرد با زندگی وجود دارد. یا آن را آرزو می کنیم یا اجرا می کنیم».
با تشکر از شما.

نعایم الجارمه - رئیس کمیسیون زنان پارلمان اردن
رئیس جمهور محترم خانم مریم رجوی
حضار محترم
سلام های خالصانه ام را بپذیرید
به عنوان رئیس کمیسیون زنان به همراه همکارانم، اعضای کمیسیون زنان، همه تلاشهایمان را بر روی کمک به زنان در زمینه اجتماعی و اقتصادی و سیاسی مبذول می داریم. علاوه براین ما در زمینة تبلیغات و رسانه ها  به دنبال گسترش نقش زنان در همه سطوح  هستیم.
اجازه بدهید در همین جا به زنان فلسطینی در بند  در زندانهای اشغالگران اشاره کنم. آنها از شکنجه و خشونت و محرومیت و نقض حقوقشان توسط زندانبانان در رنجند. درد و رنجی که قلم از به رشته تحریر در آوردن آنها عاجز است.
این امر نیازمند این است که از نظر تبلیغاتی مورد توجه زیادی قرار بگیرد. باید اخبار این قهرمانان که تک به تک آنها سمبلهای صبر و ایستادگی هستند، همه جا نقل شود.
همچنین اخبار مربوط به خانواده های آنها  که از دیدار عزیزانشان محروم شده اند.
اما تا آنجا که به موضوع ایران برمی گردد من به همراه همکارانم در پارلمان اردن، امضای اکثریت نمایندگان پارلمان را برای اطلاعیه هایی که خواستار دفاع از حقوق اشرفیها که درلیبرتی هستند به دست آورده ایم. ما همبستگی مان را با  مبارزة زنان ایرانی در به دست آوردن آزادی و دموکراسی و محقق کردن برابری در ایران، ابراز می کنیم. ما همچنان از جامعة جهانی  و از دولتها خواستار فشار آوردن برحکومت مالکی برای آزاد کردن 7گروگان که 6 نفر از آنها زن هستند، می باشیم. ما خواستار تضمین حفاظت ساکنان لیبرتی بخصوص هزار زن مجاهد هستیم.
با تشکر .

نجمه طای طای روزالی - وزیر پیشین سوادآموزی مراکش
با سلام درود
 و رحمت خداوند متعال بر شما باد
خانم رهبر و رئیس جمهور محترم،
خانمهای وزیر،
خانمهای نمایندة پارلمان،
خانمها ‌و آقایان نمایندة هیأتهای سیاسی و حقوقی و تبلیغی
با درود انقلابی و دوستانه و برادرانه
خانم رئیس جمهور،
من در صبحدم استقلال مغرب از اشغالگری فرانسه به دنیا آمدم. به داستانهای مادربزرگم گوش می‌دادم. آن قصه‌ ها برای من الهام بخش و بازگو کننده ابتکارات مقاومت مراکش علیه اشغالگری بود.
من از مادرم شیر قدرت می‌نوشیدم و در خانوادة روستایی‌ خود، مادر بزرگ و مادر قوی و شجاعی را دیدم و شنیدم و دیدم که چطور افرادی از خانوادة من برای عشق به میهن به شهادت رسیدند. من می‌دانم و می‌فهمم که زنان رزمنده و خواهران مقاوم در ایران چه رنجهایی را کشیده‌اند. من می‌دانم که چه ظلم و خشونتی بر تمامی زنها در دنیا اعمال می شود.
از مراکش آمده‌ام و به همراه من حقوقدان برجسته آقای ادریس الدراوی و خواهر نماینده پارلمان، فاتح البقالی و خانم توانمند در کارها، خانم هناء البقالی حضور دارند. اما همراه با من صداهایی از مراکش نیز وجود دارد. بانوی من، شما موفق شدید وقتی توانستید مشخصاً در این محل، فعالیتهای ممتاز و برجسته و سیاسی و توانمند زنان را گردهم آورید. وهمین را من یک پیروزی و موفقیت می‌دانم.
برای اینکه هر یک از زنان، هر صدا و هر دستی، صدها صدا و دست را به همراه خواهد داشت. این صدها هزار و صداها به هزاران زن در اشرف و لیبرتی اضافه می‌شود، برای اینکه یک حرف را بزند: نه به خشونت، نه به استبداد و نه به بیزاری وتنفر و نه به ظلم.
در همان خانوادة روستایی‌ خود، می‌دیدم که مادربزرگم روزه می‌گیرد و نماز می‌خواند. پدرم روزه می‌گیرد و نماز می‌خواند. در این خانواده با شیوه‌های اصیل اسلامی تربیت شدم و پرورش یافتم. اما اسلامی را که به ریختن خون بیگناهان مشغول است، و اسلام  تروریستی است، من آن را نمی‌شناسم و به آن تعلق ندارم و تمامی زنان و مردان مراکشی به آن تعلق ندارند و تمامی خواهران مسلمان حاضر در اینجا به آن تعلق ندارند.
خانم رئیس جمهور توانمند ، همان طور که در هر مناسبتی رسم است، آمده‌ام تا صدا و دست خود را پیوند بدهم و بگویم که به هیچ عنوان ممکن نیست دین را به سیاست آلوده کنیم. دین، به انسان و پروردگار خودش مربوط می‌شود. نمی‌توانیم آن را وسیله افرادی قرار دهیم که خواهان به دست گرفتن حکومت هستند تا سوار آن شوند و ما طعمه‌ یی برای آن باشیم.
بانوی من، در مراکش، زنان و مردان مراکشی بعد از استقلال مراکش، مخصوصا زنان مراکشی نقش بسیار بزرگی را در رساندن انگیزش به مراکش ایفا کردند و شکر خدا الان هم زنان مغرب این کار را می کنند.
من این شرف و افتخار را داشتم که اولین عضو در دولت باشم که مسئول مبارزه با بیسوادی و تربیت خستگی‌ناپذیر است و یک نمایندة پارلمان باشم. من در وهله اول فعال انجمنی هستم.
من به شما نخواهم گفت که وضعیت زنان مراکش خوب است. قانون اساسی مراکش بر برابری تأکید دارد. زن مانند مرد.
اما ما همچنان از برابری دور هستیم. ما فقط اصل سهمیه بندی را اجرا می‌کنیم اما این امید را داریم که زن به طور کامل و تمام عیار همانند همتا و برادر خودش یعنی مرد بشود.
طبعاً که زنان مراکشی اقدام به تلاشهای جدی کرده اند و وزیر نظامی، قاضی و وزیر شده اند. ما 3 زن وزیر بودیم که الان بعد از من 7 وزیر شده‌ایم. اما متأسفانه اغلب احزاب سیاسی، از شایستگی زنان می‌ترسند و تا جایی که بتوانند آنها را از جایگاههای برجسته و منصبهای عالی دور نگه می‌دارند.
خانم رئیس جمهور،
ما در مراکش شما و همچنین خواهران در ایران و لیبرتی  را درک می‌کنیم.
بانوی من، ما شما را درک می‌کنیم. ما در یک مسیر با شما هستیم برای آزادی و برای استقلال
بانوی من، خواهران و برادرانم با این تمام می‌کنم:
«با مریم رهایی، یک، دو، سه، صد، هزار اشرف می‌سازیم».

فرزانه مجیدی - کمیته خانواده های شهدای مجاهدین -  انگلستان
خانم رجوی. مهمانان عزیز و خواهران عزیز
با درود فراوان به رهبر عالیقدر انقلاب، برادر مجاهدمان مسعود رجوی، و با درود فراوان به قهرمانانمان خواهران عزیزمان در زندان لیبرتی، و برادران عزیزمان و این قهرمانان بی بدیل که تاریخ نمونه اش را ندیده.
من از اعضای انجمن زنان ایرانی در لندن هستم. روز زن مناسبات مهمی برای زنان درسراسر جهان است. اما متأسفانه در میهن من زنان در این روز با سرکوب و دستگیریهای بیشتر مواجه می شوند، چرا که هر مناسبتی که انسانها در آن خواستار احقاق حقوقشان می شوند، برای ملایان غیر قابل تحمل و بهانه ای برای سرکوب بیشتر است. 5 تن از اعضای خانواده ام ازجمله برادرم و خاله ها و دایی هایم به دست این رژیم به شهادت رسیده اند، همسرم زندانی سابق سیاسی در این رژیم بوده است. من و همسرم 14 سال پیش به عنوان پناهنده سیاسی در انگلستان مستقر شدیم، اما  طی این سالها رنج و شکنج مردمم و به ویژه زنان میهنم همواره در برابر چشمانم قرار داشته است، زنانی که در سیاهچالهای این رژیم مورد شکنجه و تجاوز قرار می گیرند، زنانی که در برابر ستم و بی عدالتی اجتماعی خود را به آتش کشیده و دست به خود کشی می زنند، زنانی که زیر تبعیضهای زن ستیزانه و نهادینه شده در ایران بغض خود را تا سر حد مرگ فرو می خورند. اگر نبود سازمان مجاهدین و مقاومتی که اینچنین خستگی ناپذیر و استوار برای احقاق حقوق مردم ایران، اعم از زن و مرد می جنگید، باور کنید با مشاهده این همه دریافت خبر، این همه بدبختی در ایران، ادامه حیات برای همه ما در تبعید خیلی مشکل بود. اما وجود  این سازمان که زنان در آن مسئولیت جدی و مهمی به عهده دارند، به همه ما انرژی، انگیزه و امید می بخشد تا بتوانیم ایران را از شر آخوندهای کثیف رها کنیم. به این جلسات نگاه کنید، حتماً شما هم از آنها حرارت و شور و نشاط می گیرید، حتماً شما هم به حضور جدی زنان در اداره این برنامه ها پی برده اید. این پدیده جدیدی ا ست، ما توانسته ایم زنان بسیاری را در زمینه های سیاسی فعال کنیم، در تمامی فعالیتهایی که داریم زنان نقش برجسته ای ایفا می کنند. در اعتصاب غذایی که ما در لندن برای آزادی گروگانها داشتیم و خودم هم در آن شرکت داشتم اکثریت اعتصاب کنندگان را زنان تشکیل می دادند. جنبش مقاومت ایران یک ارگان یک پایه نیست، روی هر دو پای خود حرکت می کند، هم زنان و هم مردان. هم زنان را احیا می کند و هم مردان را، و این آن چیزی  است که رژیم آخوندی با آن بیگانه و از درک آن عاجز است و تلاش می کند با زدن اتهامات مختلف علیه زنان رهبری کننده مقاومت عجز خود را بپوشاند اما تاکنون موفق نبوده و منبعد نیز موفق نخواهد بود. خواهران عزیزم ما به عنوان داشتن چنین جنبش مقاومتی در میهنمان خود را نسبت به یاری به همه زنان جهان متعهد احساس می کنیم، پس بیایید همه با هم دعا کنیم که ایران را هر چه زودتر آزاد و از شهر آخوندها رها کنیم، تا زنان ایران بتوانند نقش واقعی خود را در احقاق حقوق همه زنان جهان بازی کنند.
متشکرم

جیلان جبر- نویسنده و خبرنگار -  مصر
سلام برهمة شما
من از مصر آمده ام و برای شما حامل درودها و سپاس زیاد هستم . از شما خواهش می کنم برای احترام به کسانی که زندگی خود را  برای باز پس گرفتن میهن از دست داده اند، قیام کنید. قیامی برای بزرگداشت همه کسانی که آنها را از دست داده ایم. در ابتدا خانم زهرة قائمی و خانمهای عزیزی که در کمپ لیبرتی جان خود را از دست دادند و جان خود را فدای دیگران کردند و تاریخ ایران کمتر مثل آن را دیده است.
من پیش شما آمده ام و سالهاست که این تاریخ را زیر نظر دارم و در باره آنها از صمیم قلب می نویسم و می گویم که ملت ایران بسیار بسیار پرداخت کرده است و لاجرم پیروز خواهد شد.
ابتدا احترام زیاد و تشکر خود را بابت این گردهمایی بزرگ ابراز می دارم. درودها و سپاس خود را به این زن ابراز می دارم، زنی که توانسته است همة ما را وادار کند که زندگی خود را وقف یک میهن بهتر کنیم.
می توانم بعد از تجربة بهار عربی که همة ما شاهد آن بودیم دریابم که خانم مریم رجوی برای چه چیزی تلاش می کند. آیا شما می دانید که برای چه مبارزه می کند؟
آنها میهن یا حاکمیت را به سرقت نبرده اند ، بلکه هویت ایرانی را به سرقت برده اند. بله هویت ایرانی به سرقت برده شده است. این زن تلاش می کند که هویت ایرانی را باز پس گیرد. شاید که در غرب ندانید هر کشوری هویت خود را دارد، اما یک هویت اسلام بردبار هم وجود دارد. هویت اسلامی بردبار که الازهر در مصر به آن فرامی خواند. به ما یاد داده  که به کلیه ادیان احترام بگذاریم. به ما یاد داده که همة مذاهب را محترم بشماریم. چون در الازهر شریف اینها تدریس می شود. بحث شیعه و سنی وجود ندارد. اما آنچه وجود دارد احترام انسان است. یاد گرفته ایم به صفات انسانی چه در یهودی باشد یا مسیحی و مسلمان اعم از سنی و شیعه، احترام بگذاریم.  این را  اسلام بردبار به ما یاد داده است.
شما می دانید که در مصر بیشترین تعداد کلیساهای خاورمیانه یا در میهن عربی وجود دارد.
این مصر است که حامل کلیسا و جامع یعنی کلیسا و مسجد است.
مصر  چیزهای زیادی یاد داده است چون دارای تمدن است. و ایران نیز دارای تمدن است.
از این رو طرحی درکار بود که به شما یادآور میشوم وقتی که دولت اخوان المسلمین روی کار آمد به ما می گفت که وابستگی ما باید به رأس آنها باشد و نه وابستگی به میهنمان. من این کلام را از رژیم ایران  هم می شنیدم اما معنای آن را متوجه نمی شدم. اما وقتی که حکومت اخوان المسلمین در مصر روی کار آمد متوجه مفهوم آن شدم.
 فکر می کردم که میهنی وجود دارد که باید برای ما اولویت داشته باشد. اما دیدم که طرح برنامه ریزی شده یی وجود دارد که وابستگی برای آن است و نه برای میهنمان و برای سرزمینمان.
تجربه یی تلخ سال بود. مهمترین تجربه این بود که تلاش کردیم زن در دادگاه  قانون اساسی مصر جای گیرد، یک زن قوی میهنی، اما به محض این که اخوانیها سر کار آمدند، تصمیم گرفتند قانون اساسی را بالکل تغییر دهند تا جایگاه زن را از دادگاه قانون اساسی خارج کنند. مخالفت کردند با اینکه زن می تواند قاضی باشد. از دید آنها این کار اشتباه است. و متأسفانه دادگاه را محاصره کردند و  در سال 2013 قانونی آوردند که زن از دادگاه خارج شود. با یک سرکوب تبلیغاتی مواجه شدیم و همچنین ستم  پلیسی و ارتش و قضاییه و همه ارگانهای مصر، به همه ستم کردند.
آنها تلاش می کردند که به ما ثابت کنند پاسداران  انقلابی مصری مثل پاسداران انقلاب ایران وجود دارد. اما الحمدالله ارتش بزرگ مصر بعد از انقلاب مردم خروج کرد. اینجا بود که مردم مصر بار دیگر به خیابانها ریختند و با حاکمیت اخوانیها مخالفت کردند. این تجربه را همه جهانیان به چشم دیدند که میلیونها نفر به خیابانها ریختند. ما را تهدید کردند و گفتند که شما را خواهیم کشت و هر کسی  را که علیه آنان بایستد خواهند کشت. این تهدید بزرگ بود اما ارادة ما قویتر بود. به خیابانها ریختیم همانگونه که در زمان مبارک خروج کرده بودیم. ارتش از ما حمایت کرد همان گونه که در زمان مبارک انجام داد. این است تفاوت ارتش مصر با ارتشهای کشورهای عربی. ارتش در سوریه در کنار کشور نایستاد بلکه در کنار رژیم ایستاد.
بانوان گرامی
می دانید که تفاوت زیادی بین رژیم و بین کشور وجود دارد. ارتشی هست که از رژیم دفاع می کند و ارتشی وجود دارد که از کشور دفاع می کند. در سوریه ارتش از رژیم دفاع می کند و همچنین در کشورهای زیادی. اما در مصر ارتش در کنار مردم ایستاد چه در زمان مبارک و چه در زمان مرسی. هر زمان که مردم خروج کردند ارتش مصر هم در کنارش ایستاد. زنان مصر در انقلابات حضور داشتند. در انقلاب 25 ژانویه ایستادند. در بین جوانان و سالمندان، زنان وجود داشتند که حمایت می کردند. زنان جوان در میان جوانان در خیابانها وجود داشتند. متأسفانه اخوانیها سوار این انقلاب شدند. این حرفة آنهاست که سوار همه چیز می شوند، سوار انقلاب و حاکمیت و اموال. همیشه داستان انقلابها اینگونه بوده است. اما متأسفانه این طرح کاملا شکست نخورده است. آنچه که در مصر انجام دادیم این بود که جلوی این طرح را گرفتیم فقط آن را از کار انداختیم اما به شما قول می دهم که با ما پایداری خودمان این طرح را شکست خواهیم داد.
به مبارزه تان ادامه دهید. خانم مریم رجوی، ادامه دهید چون شما پیروز هستید. ما تسلیم نمی شویم و شما هم تسلیم نخواهید شد. ما بر آنها پیروز خواهیم شد چون هویت ما خاک و مردم و میهن است. هیچ رژیمی از هر سنخی که باشد اگر هویت کشور را سرقت کند، نباید وجود داشته باشد. شعار ما حفظ کشور است.
از همه شما متشکرم.