روز جمعه 23 اسفند (14مارس) خانم مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران، در یک اجلاس بین المللی که به دعوت پنج ارگان غیر دولتی شامل جنبش علیه نژادپرستی و برای دوستی میان خلقها (مراپ(،  حزب رادیکال غیر خشونت آمیز، فرا ملی و فراحزبی، انجمن بین المللی حقوق بشر زنان، بنیاد فرانس لیبرته، توسعه آموزش بین المللی  جلسه یی تحت عنوان «حقوق بشر در ایران؛ فراخوان برای تحقیقات بین‌المللی در مورد کشتار در اشرف» در ژنو برگزار شد، شرکت کرد.
رجوی ضمن تقبیح سکوت و بی‌عملی جامعة جهانی و ملل متحد نسبت به وضعیت فاجعه بار سرکوب در ایران گفت: در ماههای اخیر، همزمان با نمایش اعتدال آخوند روحانی، شمار اعدامها به بالاترین رکورد خود در ربع قرن اخیر رسید‌ه است. بنا بر گزارش گزارشگران مستقل ملل متحد از ابتدای سال 2014 دست کم 176تن اعدام شده اند. حداقل 4 نفر از آنها زندانیانی هستند که هنگام بازداشت کمتر از 18سال داشتند. با این حال جواد لاریجانی یک مقام ارشد قوة قضاییة ملاها، گفته است: «جهان باید از ایران به خاطر افزایش اعدامها تجلیل کند». مجازاتهای سبعانه چون درآوردن چشم، قطع دست و پا ادامه یافته است و اعدام زندانیان سیاسی و زندانیان اقلیتهای قومی و دینی به نحوی بیسابقه افزایش یافته است. محدودیتهای اینترنتی توسط یک کمیته 13 نفره که 6 نفر آنها از وزیران کابینه روحانی هستند تصمیم گرفته می شود. موج سرکوب زنان به بهانة بدحجابی و روا داشتن انواع ستم و تبعیض علیه آنان ادامه دارد».

رجوی تأکید کرد: این اشتباه بزرگی است که اینطور تلقی شود که سکوت و بی عملی در مورد شرایط حقوق بشر می‌تواند معامله در مورد مسأله هسته یی را تسهیل نماید.  وی هشدار داد که هیچکس مجاز نیست به خاطر مذاکرات اتمی با رژیم، حقوق بشر و آزادی و مقاومت مردم ایران را قربانی کند و درد و رنج مردم ایران را نادیده بگیرد.
رجوی سکوت ملل متحد نسبت به پایمال شدن حقوق اولیه پناهجویان ساکن لیبرتی را مورد سرزنش قرار داد و گفت: به رغم «بارها هشدار نسبت به طرح رژیم برای انجام کشتار گسترده.، متأسفانه این هشدارها نشنیده گرفته شد». وی تأکید کرد «یک قتل‌عام برنامه‌ریزی شده در کار است. از یک طرف دولت مالکی لیبرتی را هدف حملات موشکی قرار می دهد، از طرف دیگر رژیم آخوندی، با انواع کارشکنیها مانع انتقال ساکنان لیبرتی به کشورهای دیگر می‌شود. همزمان مأموران نخست‌وزیری عراق در لیبرتی، با اقدامهای مشکوک و تحریک‌آمیز برای ایجاد یک درگیری زمینه‌سازی می‌کنند».
در این اجلاس علاوه بر  مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران؛ برنارد کوشنر، وزیر خارجه سابق فرانسه و بنیانگذار دارو بدون مرز؛ لیندا چاوز، متخصص سابق حقوق بشر در سو کمیسیون حقوق بشر ملل متحد؛ پروفسور ژان زیگلر، عضو کمتیه مشورتی شورای حقوق بشر ملل متحد از 2008 تا 2012؛ پروفسور آلفرد زایاس، متخصص مستقل ملل متحد در مورد ارتقاء یک نظم بین‌المللی دموکراتیک و متساوی؛ دکتر ژان شارل ری ال، عضو پارلمان ژنو و شورای شهر؛ کریستینا پره‌گو، رئیس مشترک شورای قانونگذاری در ژنو؛ نجات بوبکر، عضو پارلمان فلسطین؛ دکتر طاهر بومدرا، معاون سابق نماینده ویژه دبیرکل ملل متحد؛ و آنتونیو استانگو، رئیس هلسینکی واچ و عضو حزب رادیکال ایتالیا،  سخنرانی کردند.
مریم رجوی در قسمت دیگری از سخنان خود از آمریکا و اتحادیه اروپا و از سازمان ملل خواست که پرونده وضعیت خطیر ساکنان کمپ لیبرتی، را که هر لحظه در معرض یک قتل عام شدیدتر هستند، به شورای امنیت ملل متحد ارجاع دهند و برای آزادی هفت گروگان اشرفی، انتقال کلیه ساکنان به اتحادیه اروپا و آمریکا، تامین الزامات مبرم امنیتی در لیبرتی در برابر حملات موشکی تلاش کنند.
او  هشدار داد که ملل متحد «با طفره رفتن از تحقیقات، بیش از این به دیکتاتوریهای ایران و عراق برای کشتار اشرفیها کارت سفید ندهد».  
سخنرانان   حملات دولت عراق به دستور رژیم ایران علیه پناهندگان ایرانی در اشرف و لیبرتی در عراق و محاصره لجستیکی و پزشکی و .... آنها را قویا محکوم نمودند  و خواستار  شدند که این حملات و محدودیتها که تا کنون باعث کشته شدن 116 تن از آنها، زجر کش کردن 18 تن دیگر از آنها  و به گروگان گرفتن هفت تن شامل شش زن  شده است،  فورأ متوقف شود. یکی از تکاندهنده ترین این حملات قتل عام ساکنان اشرف در روز اول سپتامبر2013 بود.  آنها تأکید کردند اقدامهای رذیلانه یی مانند کارشکنی در دسترسی آزادانه ساکنان به خدمات پزشکی، جلوگیری از ورود مواد غذایی، کارشکنی در تخلیه سپتیکها، از مصادیق بارز شکنجه است.
سخنرانان به طور مشخص خواهان یک تحقیقات مستقل، همه جانبه و عمیق، درباره این جنایتها از سوی ارگانهای ذیربط ملل متحد شدند و و از آمریکا و ملل متحد خواستند به تعهدات خود در قبال ساکنان لیبرتی که اکنون هر لحظه در معرض قتل عام دیگری قرار دارند، عمل کنند. آنها تاکید کردند آمریکا و ملل متحد به طور حقوقی و اخلاقی در قبال تأمین حفاظت و سلامت این پناهجویان که افراد مورد نگرانی و تحت حفاظت کنوانسیون چهارم ژنو هستند، به طور مستقیم مسئولند و بای  در قبال هر گونه تهدید و خطر نسبت به آنان پاسخگو باشند.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
23 اسفند 1392 (14 مارس 2014)