روز جمعه 14 مارس به ابتکار 5 ارگان غیر دولتی شامل جنبش علیه نژادپرستی و برای دوستی میان خلقها (مراپ(،  حزب رادیکال فرا ملی، انجمن بین المللی حقوق بشر زنان، بنیاد فرانس لیبرته و توسعه آموزش بین المللی، جلسه یی تحت عنوان «فوریت حفاظت از پناهجویان کمپ لیبرتی در عراق»  در  ژنو برگزار شد در این جلسه که  در یکی از سالن های مقر ملل متحد در ژنو تشکیل شد، مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران؛ برنارد کوشنر، وزیر خارجه سابق فرانسه و بنیانگزار پزشکان بدون مرز؛ لیندا چاوز، متخصص سابق حقوق بشر در سو کمیسیون حقوق بشر ملل متحد؛ پروفسور ژان زیگلر، عضو کمتیه مشورتی شورای حقوق بشر ملل متحد؛ پروفسور آلفرد زایاس، متخصص مستقل ملل متحد در مورد ارتقاء یک نظم بین‌المللی دمکراتیک و متساوی؛ دکتر ژان شارل ری ال، عضو پارلمان و شورای شهر ژنو؛ کریستین پره‌گو، رئیس مشترک شورای قانونگذاری در ژنو؛ نجات بوبکر، عضو پارلمان فلسطین؛ دکتر طاهر بومدرا، مسئول پروندة اشرف در سازمان ملل؛ و آنتونیو استانگو، رئیس هلسینکی واچ و عضو حزب رادیکال ایتالیا،  سخنرانی کردند.
سخنرانان بر نکات زیر تاکید کردند:
1-    کنفرانس وخامت وضعیت حقوق بشر در دوران ریاست  جمهوری روحانی را قویا محکوم کرد. بنا بر گزارشهای دقیق از ابتدای سال 2014 دست کم 176 تن اعدام شده اند. در همین فاصله به طور مستمر صدور احکام اعدام و مجازاتهای وحشیانه همچون درآوردن چشم، قطع دست و پا، بریدن گوش و بینی ادامه یافته است. اعدامهای جمعی و در ملاعام در شهرهای مختلف ایران بی وقفه انجام شده است. اعدام های اقلیتهای قومی و دینی و زندانیان سیاسی روندی فزاینده یافته است.
2-    کنفرانس با توجه  به اطلاعیه گزارشگران حقوق بشر ملل متحد در باره وضعیت حقوق بشر در ایران، و با توجه به گزارش دبیرکل به شورای حقوق بشر ملل متحد در 11 مارس مبنی بر این که «حسن روحانی، رئیس جمهور رژیم ایران در تحقق وعده های انتخاباتی خود برای مجاز بودن آزادی بیان بیشتر شکست خورده است و از زمان انتخاب شدن او افزایش شدیدی در اعدامها بوده است»
3-    و با توجه به گزارش دبیرکل به شورای حقوق بشر ملل متحد در 11 مارس که تاکید می کند حسن روحانی به رغم وعده هایش برای آزادی و ایجاد آزادی بیان، شکست خورده است.  و از زمان به قدرت رسیدن روحانی، یک رشد شدید در اعدامها در ایران مشاهده می شود،
خواستار اقدام عملی و موثر سازمان ملل و بویژه شورای امنیت ملل متحد علیه حکومت ایران برای متوقف کردن روند فراینده اعدامهای خود سرانه و دستجمعی شد.
4-    کنفرانس بر این باور است که چشم پوشیدن بر نقض فاحش حقوق بشر در ایران که دست کم در دو دهه گذشته بیسابقه بوده، به بهانه مذاکرات اتمی و یا هر دلیل و بهانه دیگری،  نه تنها موجب شده که مقامهای رژیم ایران هیچگونه نگرانی برای پاسخگویی به مجامع بین المللی و ارگانهای ذیربط نداشته باشند، بلکه برعکس آنها «افزایش اعدامها را خدمت بزرگ به بشریت» میخوانند و خواستار تقدیر از رژیم به این خاطر هستند ( محمد جواد لاریجانی، مسئول ستاد حقوق بشر قوه قضاییه رژیم ایران-4مارس2014)
و وزارتخارجه این رژیم گزارشگر ویژه ملل متحد را وابسته به صهیونیسم معرفی میکند و مشاور خامنه ای پس از ابراز نگرانی دبیرکل در شورای حقوق بشر در باره ایران میگوید ”هر آنچه که دبیرکل انجام می‌دهد و می‌گوید در راستای اهداف استکبار است”.
5-    کنفرانس حملات دولت عراق به دستور رژیم ایران علیه پناهندگان ایرانی در اشرف و لیبرتی در عراق و محاصره لجستیکی و پزشکی آنها را قویا محکوم نمود. و خواستار توقف فوری این حملات و محدودیتها که تاکنون باعث کشته شدن 116 تن از ساکنان، زجرکش کردن 18 تن از آنها و به گروگان گرفتن 7 تن دیگر شده است،  گردید. یکی از تکاندهنده ترین این حملات قتل عام ساکنان اشرف در روز اول سپتامبر بود.  اقدامات رذیلانه ای مانند کارشکنی در تخلیه سپتیکها، جلوگیری از ورود مواد غذایی، کارشکنی در دسترسی آزادانه ساکنان به خدمات پزشکی، از مصادیق بارز شکنجه است.
6-    ما بطور مشخص خواهان یک تحقیقات مستقل، همه جانبه و عمیق، در باره این جنایات، از سوی ارگانهای ذیربط ملل متحد هستیم. در روز 9 سپتامبر خانم پیلای، با اشاره به گزارش یونامی در روز 3 سپتامبر مبنی بر این که «همه کشته شده ها از زخمهای شلیک رنج برده اند اکثر آنها در سر و قسمت بالای بدن و چندین تن از آنها با دستهایی بسته اعدام شده بودند” خواستار تحقیقاتی کاملا مستقل, کامل و شفاف در این باره شد. اما 6 ماه و نیم پس از این کشتار همه شواهد نشان میدهد دولت عراق در صدد از بین بردن آثار جرم است دفن مخفیانه کشته شدگان این قتل عام،  یک نمونه بسیار روشن است. در روز  9 دسامبر 2013 یک گروه گزارشگر مستقل سازمان ملل متحد در یک بیانیه مشترک در باره کشتار اشرف نوشتند: “جنایتی که با مصونیت صورت گرفته است و جرائم و مدارک، حاکی از درگیر بودن نیروهای عراقی در ارتکاب جرم فاحش است” از این رو دولت عراق نه می خواهد و نه می تواند تحقیقاتی در این باره انجام دهد.اگر یک تحقیق شفاف در مورد حملات پیشین به اشرف صورت گرفته بود، احتمال کشتارهای بعدی بسیار کمتر بود و یا دست کم جنایتکاران باید قیمت بسیار بیشتری می پرداختند. بنابراین ما از پروسدورهای ویژه ذیربط شورای حقوق بشر می خواهیم که یک تحقیقات کامل و جامع را در رابطه با کشتار کمپ اشرف هدایت کند.
7-    کمپ لیبرتی که ساکنان از خانه 26 ساله شان بزور به آنجا منتقل شدند، بنا به 2 نظریه گروه کار بازداشتهای خودسرانه یک زندان است در عین حال ساکنان، از زمان انتقال اجباری به این کمپ مورد 4 حمله موشکی قرار گرفته اند که منجر به کشته شدن 14 تن و مجروح شدن شمار زیادی شد. ملل متحد چه به خاطر تعهدات عام بین المللی و چه به خاطر تعهداتی که به طور مشخص در مورد این پناهجویان به طور مکتوب به عهده گرفته است، باید پاسخگوی تأمین حفاظت و امنیت و سلامت آنها باشد و بطور مشخص
الف - انتقال همه ساکنان، به طور موقت، به اروپا و آمریکا
ب -اصرار به دولت عراق برای ارائه الزامهای مبرم امنیتی در مقابل حملات موشکی همچون برگرداندن تی وال ها، انتقال پناهگاه، انتقال کلاه و جلیقه های حفاظتی و تجهیزات پزشکی از اشرف، اجازه ساختمان سازی، و گسترش منطقه اردوگاه.
ج -حضور دائمی سازمان ملل متحد نظارت همراه با تیم کلاه آبی در داخل کمپ لیبرتی.
د –آزادی 7 گروگان
ه - پایان دادن به تحریمهای وحشیانه علیه کمپ به ویژه تحریمهای پزشکی
خانم رجوی در این جلسه از جامعه جهانی به ویژه آمریکا و اتحادیه اروپا و از سازمان ملل خواست که پرونده وضعیت خطیر ساکنان کمپ لیبرتی، را، به شورای امنیت ملل متحد ارجاع دهند و برای تحقق خواسته های فوق تلاش کنند.