دربخشهایی از این مقاله آمده است: باراک حسین اوباما باز گل کاشت. درست زمانیکه آدم فکر می کند که کفگیر افتضاح او در باتلاق اسفناک خاورمیانه به ته دیگ خورده است دوباره شگفتی می آفریند. او که در قبال اوضاع دردناک در عراق و سوریه بی تفاوتی و خیره سری نشان می دهد، فرصت نوروزی را از دست نداده و باز پا روی سر ایرانیها گذاشته و با هلهله به تعریف و تمجید از رژیم دیکتاتوری آخوندی پرداخته است. ...
در حالیکه رژیم آخوندی حاکم بر ایران ۶۰ بار از طرف ارگانهای مختلف سازمان ملل متحد به خاطر نقض شدید و ادامه دار حقوق بشر، از جمله در سال ۲۰۱۳، محکوم شده است باراک حسین اوباما در پیامش هیچ اشاره ای به اوضاع اسفناک حقوق بشر در ایران ندارد....
مشتاقان رژیم آدمخوار آخوندی در کوچه علی چپ پرسه می زنند و نمی بینند که از زمان روی کار آمدن روحانی تعداد اعدام ها، از جمله اعدام ها در ملاء عام، افزایش پیدا کرده و امید به بهبود اوضاع اقتصادی کاملاً از بین رفته است. همیشه افرادی هستند که شهامت تشخیص و رؤیت درست مسائل و پیدا کردن راه حل مناسب را نداشته و یا در خود کور می کنند. رئیس جمهور امریکا روی کار آمدن آخوند روحانی را امری مثبت تلقی می کند و تماس تلفنی اش با او را به رخ مردم می کشد. اوباما خیلی خوب می داند که از جنگ و دعوای جناحهای مختلف رژیم آدمخوار آخوندی چیزی به جیب مردم ایران نمی ریزد، اما احتمالاً این امر برای او حائز اهمیت نمی باشد. بنابراین دلیل این همه دوروئی با مردم ایران چیست؟ چرا او مردم ایران را کودن تلقی می کند؟ در سه دهه اخیر از تمام دعواهای رژیم آخوندی چه چیزی به غیر از مرگ و فقر نصیب مردم ایران شده است؟ اکنون اما سؤال همیشگی بار دیگر مطرح است: آیا دولت ایالات متحده امریکا قصد دارد سیاست ضد مردم ایران را که از سال ۱۳۳۲ و با کودتا بر علیه دولت مردمی دکتر مصدق آغاز کرده است را تغییر دهد؟رئیس جمهور امریکا در هر فرصتی مردم ایران را با استعداد و نابغه می خواند، و در عین حال او هر بار مزوّرانه آنها را در کنار رژیم خون آشام قرار می دهد، این غیر قابل قبول است. یکی کردن رژیم دیکتاتوری با مردمی که بر علیه آن می جنگند شرم آور است. آقای رئیس جمهور باراک حسین اوباما باید به مردم ایران توضیح دهد که چرا در سال ۲۰۰۹مخالفان ایرانی را به دست دیکتاتور کوتوله، المالکی سپرد تا این مهره کثیف خامنه ای صدها تن از آنها را به خاک و خون بکشد؛ مگر دولت امریکا با مخالفین ایرانی در عراق قرارداد امنیت از آنان را امضاء نکرده بود؟ این مخالفین ایرانی، اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران، همان کسانی هستند که در سال ۲۰۰۲ از پروژه های مخفی سلاح هسته ای رژیم بنیادگرای حاکم بر ایران پرده دری کرده اند و حال که آقای رئیس جمهور امریکا این همه از قضیه اتمی دم می زند در این مورد چیزی به روی مبارک نمی آورد. پیام ساختگی اوباما براستی از مرحله پرت است و در ایران کسی را فریب نخواهد داد. به قول ضرب المثل فارسی "زمستان خواهد گذشت، اما سیاهی بر ذغال خواهد ماند". آیا این رئیس جمهور امریکا قادر خواهد بود تا لکه سیاه ننگ دولت امریکا را که مرتب مزیج حکومت مذهبی خون آشام را گفته است را پاک کند؟
