استرون استیونسون - رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا  
ماه گذشته بارونس اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیة اروپا بر خلاف تمامی توصیه های ما به تهران سفر کرد. او در 8 مارس پا به خاک ایران گذاشت که البته به طور شگفت آوری مصادف با روز جهانی زن بود، 4 روز قبل از آن ملایان یک زن 25 ساله را که از سن 15 سالگی در زندان بوده را اعدام کرده بودند، از وی یک دختر به جای مانده است، در حال حاضر قرار است یک زن 26 ساله به زودی اعدام شود. او از 7 سال قبل به دلیل مقاومت در مقابل اوباش بسیجی که قصد تعدی به او را داشتند در زندان است.
نمی دانم هنگامی که بارونس اشتون به ملاقات روحانی رئیس جمهور به اصطلاح مدرة ملایان، که چهرة خنده بر لب ایران جدید و به اصطلاح مدره است، آیا این سؤالات را مطرح کرد، آیا این حقیقت را که دادگاه عالی ملایان دستور کور کردن و بریدن گوش و بینی یک نفر را صادر کرده، طرح کرد و نمی دانم آیا این حقیقت را که از زمان انتخاب روحانی در ماه اوت تا کنون 700 تن اعدام شده اند و بسیاری در ملأ عام بوده، گفته است.
اعمال رژیم ایران در زمینة حقوق زنان در سطح بین المللی محکوم شده است. خواهر خانم رجوی در حالی که باردار بود به همراه همسرش اعدام شدند. این است رژیم واقعی ملایان و این است روحانی خنده روی واقعی.
همزمان با سفر او (اشتون) اسرائیلیها یک کشتی حامل موشکهای زمین به زمین، هزاران گلوله و مهمات مختلف را که برای تروریستهای وابسته به رژیم ایران در غزه حمل می شد، توقیف کردند، بنابراین سفر (او) به محض ورود به فرودگاه با شکست مواجه شد. این یک افتضاح است. آنها بزرگترین دولت حامی تروریسم در جهان هستند. آنها در حال حاضر  به دست نشاندة خودشان یعنی نوری مالکی در عراق سلاح می دهند و او این سلاحها را در یک جنگ پاکسازی عقیدتی  علیه سنی های استان الانبار استفاده می کند، او در حال یکسان کردن شهرهای رمادی و فلوجه با خاک است و در همین حال که ما اینجا نشسته ایم آمریکاییها نیز به مالکی سلاح می دهند تا مردم خودش را کشتار کند. دو هفته قبل او یک بیمارستان را در فلوجه با خاک  یکسان کرد و دهها نرس و دکتر و بیمار را کشت و بعد به جهانیان اعلام می کند که من در حال جنگ با ترور و تروریسم هستم و آمریکاییها هم سلاحها را سرازیر کرده اند و به فروش می رسانند.آنها به این شکل یک در آمدی هم به جیب خود می زنند، یک معامله زشت.
پس این رژیم ایران است که به مالکی سلاح می دهد و او اجازة عبور آزادنه نیروها را از طریق عراق به سوریه می دهد تا رژیم سرکوبگر بشار اسد را تقویت کند، ولی غرب در این رابطه چکار می کند؟
به نظر می رسد که ما روی خودمان را برگردانده ایم و فکر می کنم که یک احساس شرمی وجود دارد و مردم می گویند ما هرگز نباید از ابتدا به عراق می رفتیم، چون یک جنگ نامشروع بود که با فریب تونی بلر و جرج بوش وارد آن شدیم و هنگامی که آنها اعلام کردند مأموریت به اتمام رسیده، به محض خروج نیروها از عراق دیگر ما هیچ مسئولیتی نپذیرفتیم و توجهمان اکنون معطوف به سوریه است، جایی که  سیاست اتحادیه اروپا و آمریکا یک فاجعه است و در کریمه جایی که در همین لحظه نیروهای روسی در مرزهای شرقی اوکراین در حال تجمع گسترده هستند و ما ممکن است به زودی شاهد اشغال یک کشور مستقل دیگر که زمانی می خواست به اتحادیه اروپا بپیوندد، باشیم.
بنابراین من یک پیام برای این سه مرکز  بزرگ، که بانیان صلح هستند، یعنی اتحادیه اروپا و بارونس اشتون، بان کی مون در سازمان ملل و جان کری و رئیس او باراک اوباما در آمریکا دارم و می گویم که شما به طور وحشتناکی در مواجهه با بحران سوریه شکست خورده اید و در متوقف کردن ولادیمیر پوتین از ورود به کریمه، ورود بالقوه اش به شرق اوکراین  شکست خورده اید و به طور کامل شانه از مسئولیت فاجعه یی به نام عراق که به سرعت به سوی جنگ داخلی پیش می رود خالی کرده اید، و هر روز بیشتر و بیشتر به سوی یک کشور سقوط کرده پیش می رود و 3000 تن ساکنان کمپ لیبرتی را به حال خود رها کرده اید، درحالی که به طور جمعی، اتحادیه اروپا، آمریکا و سازمان ملل بر روی ما و بر روی شخص من فشار گذاشتید تا خانم رجوی و ساکنان اشرف را متقاعد کنم باید به کمپ لیبرتی بروند تا امن تر باشند و بتوانند سریعتر به عنوان پناهنده شناخته شوند و طبق آنچه که به من گفته شد مانند یک در چرخشی خواهد بود که بتوانند سریع از عراق خارج و به کشورهای امن منتقل شوند، ولی اکنون بعد از گذشت دو سال تنها 300 نفر از جمع 3300 نفره یعنی ده درصد، آن هم به دلیل تلاشهای ما از کمپ لیبرتی خارج شده اند، حتی یک نفر هم به خاطر تلاشهای اتحادیه اروپا، آمریکا و سازمان ملل نبوده است.
این همه نمایندة ویژه، دخالتهای دهشتناک مارتین کوبلر که اکنون شکر خدا به کنگو فرستاده شده و امیدوارم که از آنجا بازنگردد، کسی که تمامی تلاشش را برای به شکست کشاندن تمامی فعالیتهای ما برای نجات ساکنان لیبرتی  انجام داد.
و اکنون بعد از 2 سال  ما در این نقطه هستیم. 3000 نفر در شرایطی مانند زندان نگهداشته شده اند، من با دختر یکی از ساکنان کمپ لیبرتی در روز چهارشنبه در جلسة کمیتة دوستان ایران (در پارلمان اروپا) صحبت کردم و او به من گفت که مادرش مانند دهها نفر دیگر از ساکنان لیبرتی به خاطر آلودگی آب  دچار عفونت چشم شده ولی به آنها اجازه دسترسی به دارو داده نمی شود. او از قول مادرش گفت که به وی گفته شد تو قرار پزشکی در بغداد داری و فردا صبح باید ساعت 9 جلوی در لیبرتی باشی، سپس رأس ساعت 9 مادرش که تقریباً فلج است و نمی تواند درست راه برود باید روی سنگلاخ خودش را به سختی به در کمپ برساند و مجبور می شود که در زیر آفتاب شدید ساعتها منتظر بماند زیرا گاردهای کمپ به او اجازه خروج نمی دهند که به دکتر برود و سرانجام به او گفته می شود که تو قرار پزشکی ات را از دست دادی و او مجبور است مسیر را مجدداً به داخل کمپ برگردد. این همان شکنجه روانی است که روزهای متمادی ادامه دارد. عدم امکان دستیابی به مواد غذایی در بعضی اوقات، عدم دسترسی به آب تمیز، سیستم فاضلاب که آلوده است و درست کار نمی کند و به طور مستمر باعث آلودگی محیط کمپ می شود.
به این افراد اجازة استفاده از کلاهخود و جلیقه های ایمنی خودشان را که هزاران عدد از آنها را در کمپ اشرف دارند، داده نمی شود.
بعد از حملات مستمر علیه این افراد که بدون هیچ پناهی در آنجا هستند، چون 17500 تی وال قبل از این که آنها اجازه ورود به کمپ را پیدا کنند، از آنجا برده شد، و بعد از اعتراضات مکرر ما تنها چند صد عدد از آنها برگردانده شده‌اند، البته تقریباً تمامی آنها در بیرون کمپ بودند و اخیراً از آنجا نیز منتقل شده اند تا این که نفرات سازمان ملل و کمیساریای عالی پناهندگان نتوانند عکسهای آنها را بگیرند و خواهان بازگرداندنشان به داخل کمپ بشوند.
بنابراین آنها بی پناه در آنجا هستند و 112 نفرشان در حملات مکرر و قتل عامهای صورت گرفته  کشته شده اند، قتل عام 52 تن از ساکنان اشرف در سال گذشته که دستبند زده شدند و اعدام شدند، حتی زخمیها نیز بر روی برانکاردهای بیمارستان اشرف اعدام شدند. چه اقدامی صورت گرفته؟ اشتون از نوری مالکی خواسته که یک تحقیقات کامل انجام دهد و تمامی عاملان این کشتار را به پای محاکمه بکشاند. این همان درخواست از قاتل برای به دست گرفتن محکمه است، این کاملاً احمقانه است. پس از اولین کشتار در اشرف، و بعد از آن که آمریکاییها زیر تعهدشان مبنی بر تأمین امنیت و سلامت کلیه ساکنان زدند، از زمان همان کشتار اول تاکنون حتی یک تحقیقات توسط مالکی در مورد هیچکدام از این کشتارها صورت نگرفته، هیچ اقدامی مطلقاً صورت نگرفته، زیرا او خودش مسئول این جنایات است. خانمها، آقایان او باید محاکمه شود. او به همراه خامنه ای و روحانی باید به دادگاه بین المللی آورده و محاکمه شوند.
بنابراین پیام من به اتحادیه اروپا ، آمریکا و سازمان ملل این است که بعد از تمامی این شکستهای جمعی بین المللی آیا خوب نیست که یک موفقیت کوچک داشت؟
با اشاره یک قلم می توان تمامی 3000 تن ساکنان لیبرتی را همین امروز خارج کرد.
حال اگر درخواست من شنیده شود یا نه مسأله دیگری است، ولی به خاطر این که ما انسانهای بزرگی مانند شما را داریم، انسانهای شجاعی  که از سازمان مجاهدین خلق ایران بعضاً برای سالیان حمایت کرده اند و به خاطر این که ما این 3000 نفر را در خط مقدم این اپوزیسیون علیه رژیم سرکوبگر و فاسد ملایان در ایران داریم، می دانیم که طلوع خورشید در پس  تاریکی و سیاهی که مردم  ایران سالیان از آن رنج برده اند، فرا می رسد. ساکنان شجاع کمپ لیبرتی و انرژی و توانمندی و دینامیزم خانم رجوی بر فاشیزم و دیکتاتوری که اکنون ما در ایران و عراق شاهدش هستیم، فائق خواهد آمد. من می خواهم به همراه خانم رجوی و شمایان در روزی که به ایران پا می گذارید و دموکراسی و آزادی و عدالت را برپا می کنید، باشم. می خواهم در خاتمة برنامه به تک تک شما بگویم که من یک اشرفی هستم.

مارینا یاناکوداکیس، نماینده پارلمان اروپا از انگلستان
من مارینا یاناکوداکیس، نمایندة لندن در پارلمان اروپا از حزب محافظه کار هستم. به عنوان نمایندة لندن در پارلمان اروپا 8 میلیون نفر را نمایندگی می کنم.
تصور می کنم که ما نیاز به کار بسیار زیادی در مورد آنچه در جریان است و بی عدالتیهای اعمال شده در پیش رو داریم.
برای اولین بار در بروکسل از طریق دوست خوبم، استرون استیونسون که اسکاتلند را در پارلمان اروپا نمایندگی می کند، به شنیدن در مورد کمپ اشرف علاقه مند شدم. اما این که چگونه از طریق استرون درگیر و متوجه جنایاتی شدم که در کمپ اشرف اتفاق افتاده است، برایم ناراحت کننده است. همان طور که همه ما می دانیم 3 بار به کمپ اشرف حمله شده است. ژوئیه 2009، آوریل 2011 و آخرین آن یک حمله دیوانه وار در سپتامبر 2013 بود. در حالی که افراد زیادی برای حمله ور شدن به آنها نبود. این فقط نشاندهندة بی عدالتی کور است. بی منطقی محض است.
آنها در اشرف به هر دلیلی که وجود داشت، زندگی می کردند و اشرف، خانه خود را ساخته بودند. همان طور که می دانیم قریب به 3 هزار نفر در مقطعی در اشرف زندگی می کردند. آنها هیچ کار خلافی انجام نمی دادند ولی به ناگهان تصمیم به بستن کمپ گرفته شد اما اشرفیها با بزرگواری با این قضیه برخورد کردند. خیلی مهم است که به خاطر داشته باشیم اینها افراد بسیار با عزتی هستند. در سراسر درد و رنجشان من وقار و کرامتی بزرگ مشاهده کردم. آنها با بزرگواری پذیرفتند که به کمپ لیبرتی، جایی که اصلاً مناسب نبود، بروند. قرار بود که کمپ موقتی برای 200 نفر باشد. اما سرانجام همه را به آنجا منتقل کردند. آنها در شرایط پرآشوب و نامناسبی هستند و این کار اصلاً انسانی نیست. بنابراین ما باید این مسأله را مطرح کنیم.
اما بیشترین شوک در حمله آخر، که در اول سپتامبر صورت گرفت، بر من وارد شد. در حالی که آن تعداد قرار بود باقی بمانند تا از کمپ حفاظت کرده و مایملکشان را به فروش برسانند. کلیه کسانی که آنجا بودند تحت حفاظت سازمان ملل متحد قرار داشتند. در اول سپتامبر این افراد مورد حمله قرار گرفته و 52 نفر به شهادت می رسند. این کاملاً غیر قابل قبول است. سپس آنها عده یی را نیز به گروگان گرفتند.
از گروگانهای ما، 6 زن و یک نفر مرد است. باز هم به عنوان یک فعال حقوق زنان، من نگرانی عمیقی دارم به خاطر آنچه که بر این گروگانها می گذرد. چند هفته پیش، در نامه یی به کاترین اشتون نوشتم
پس این موضع من است. من به حمایت خودم از شما تا زمانی که نمایندة پارلمان اروپا هستم، ادامه خواهم داد. و انشاءالله به حمایت از شما در دوره بعدی ادامه خواهم داد. این کار من است؛ این نقطه یی است که من در موردش احساس قوی دارم. ما می باید حامیان بیشتری را جذب کنیم. ما می باید این کارزار را ادامه دهیم.

مایک فریر، نمایندة پارلمان انگلستان
اجازه بدهید قدری در مورد سابقة امر با شما صحبت کنم. در مورد مسائل مربوط به کمپ اشرف و کمپ لیبرتی من به طور مداوم آن را در مجلس توسط همکارانم مطرح کرده ام.
اجازه بدهید با صراحت بگویم که برای همة ما یک موضوع مطرح است، آن هم رفتار با پناهندگان در کمپ لیبرتی یا قرارگاه اشرف است. متأسفانه مشکل این است که این مهم بخشی از یک مسأله بسیار پیچیده یی است که وزارت امور خارجه در مورد آن با رژیم ایران درگیر است.
وضعیت رژیم ایران چه از منظر برنامة هسته یی، تلاش برای محدود کردن جاه طلبیهای آنها، تلاش برای محدود کردن دولت در حمایت از تروریسم، چه از طریق حزب الله، حماس یا در جنگ داخلی سوریه، موضوع پیچیده یی است. بنابراین وزارت امور خارجه به طور همزمان، در تلاش است تا نسبت به حل مشکلات کمپ لیبرتی با دولت عراق در چهارچوب امنیت عمومی عراق اقدام نماید.
بنابراین برای ما، در چهارچوب مسائل ایران، این یک مسأله مهمی است.
این موضوع فراموش نشده است، آنها این را در دستور کار خود دارند.
با تشکر
 . تاریخ: 11 اوریل2014