به این ترتیب شمار اعدامها صرفا در 11روزی که از ماه اردیبهشت می گذرد به 34 تن بالغ شده است. دست کم پنج تن از اعدام شدگان در سنین 20تا23 ساله بودند.
در کرج طی روزهای اول و دوم اردیبهشت ماه 11زندانی در دو اعدام جمعی در زندانهای قزل حصار و گوهردشت اعدام شدند. یکی از اعدام شدگان در زندان قزل حصار یک جوان 20ساله به نام رسول طالبی بود.  
در کرمانشاه در روز 7 اردیبهشت دست کم هفت زندانی در زندان دیزل آباد اعدام شدند. دو تن از اعدام شدگان فریبرز سیابانی و فتاحی نام داشتند.
در مشهد طی روزهای اول، 8 و 9 اردیبهشت شش زندانی اعدام شدند. یکی از آنها یک جوان 20ساله بود.
در زاهدان در روزهای 2 و4 اردیبهشت سه زندانی در زندان مرکزی این شهر اعدام شدند. در روز 6 اردیبهشت سه زندانی سیاسی از هموطنان اهل سنت بلوچ که بین 20تا 23 سال داشتند در ملأعام در شهر زابل به دار آویخته شدند.
در سمنان نیز در روز 6اردیبهشت یک زندانی در ملأعام به دار آویخته شد.
به دار آویختن زندانیان در کوچه و خیابانها و زندانهای شهرهای مختلف کشور به خصوص در مناطقی چون سیستان و بلوچستان نشانگر ترس رژیم پا به گور آخوندی از خیزش عمومی به ویژه در مناطق محرومی است که به طور مضاعف از ستم و سرکوب و چپاول و تبعیض در رژیم آخوندی رنج می برند.
این اعدامها که در زمان روحانی ابعاد بیسابقه یی به خود گرفته، رسواگر توهم اعتدال در فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران است که تشدید سرکوب و خفقان را لازمه بقای خود می داند.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
12اردیبهشت 1393 (2 مه 2014)