رفتار شقاوت بار رژیم ایران (با زندانیان سیاسی) دو موضوع را روشن می‌کند:
اول این‌که جامعة بین‌المللی باید بلادرنگ دست به‌عمل بزند. زیرا بدون فشار بین المللی، رژیم شکنجه و بدرفتاری با زندانیان را بیشتر می کند.  
دوم این‌که این عمل، فقط یکی از مورد جدید در یک داستان طولانی ارعاب، بدرفتاری، ترور، شکنجه و قتل است؛ جامعة بین‌المللی موظف است خواهان تغییر درایران شود.
خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیدة شورای ملی مقاومت ایران، در بیانیه خود پیرامون محکوم کردن یورش وحشیانة رژیم به زندان اوین، به تصویب فوری یک قطعنامة لازم‌الاجرا و مؤثر علیه این رژیم فراخوان داد و از غرب خواست روی ارزش‌های مورد ادعایش بایستد. او گفت: «سکوت و بی‌عملی در مقابل این وحشیگری آخوندهای حاکم بر ایران به هر بهانه‌یی پشت‌کردن به اصول و ارزشهایی است که سازمان ملل برای حفظ آن بنا شده و اتحادیة اروپا و آمریکا مدعی دفاع از آن هستند».
نقض مکرر حقق بشر (توسط رژیم) ایران انعکاس خبری کمی می‌گیرد؛ این نقض‌ها تحت پوش اعتدال و میانه‌روی پنهان می‌شود و سزاوار است که افشا شود.
لحن «مدرة» روحانی با اعمالش تناقض دارد؛ یک آمار تکان‌دهنده، (تعداد) اعدام‌ها (است)؛ در سال 2013 در مجموع 700 تن در ایران اعدام شدند که دو سوم آن در دورة روحانی انجام شد. اگر قرار است روحانی نسبت به احمدی‌نژاد، که میک «پیشرفت» تلقی شود، تنها می‌توان او را یک پیشرفت در چارچوب کارآیی سیاست‌های سرکوب و کشتار رژیم در نظر گرفت. روحانی می‌تواند در سال 2014 رکورد دار «پیشرفت» باشد؛ چرا که او تاکنون بر تعداد عظیم 95 اعدام نظارت کرده است.
در خارج از مرزهای ایران نیز، روحانی رئیس‌جمهو حکومت آخوندها از همان سیاست‌های صدور تروریسم به سراسر جهان حمایت می‌کند. او هم‌چنان به تقویت رژیم جنایتکار اسد ادامه می‌دهد و از گروه‌های تروریستی در لبنان، غزه و مصر حمایت می‌کند؛ حتی به این گروه‌ها کمک می کند تا در تایلند و سراسر اروپا دست به حمله بزنند.
به گفتة خانم رجوی، «اعدام، سرکوب و تبعیض، پایه‌های اصلی حکومت آخوندهاست و این رژیم می داند که هرگونه انعطاف‌پذیری در این زمینه ها روند سقوط آن را تسریع  می کند».
نشریه هیل کنگره- 2 می 2014