آقای ماشاالله (حمید) حائری، 63ساله، از زندانیان سیاسی هوادار مجاهدین بر اثر شدت فشارهای دژخیمان رژیم در بیمارستان حالش به وخامت گراییده ودرحالت کوما قرار گرفته است. وی در روز 24 اردیبهشت به دنبال خونریزی از ناحیه گوش و بینی به ناچار توسط دژخیمان رژیم به بیمارستانی خارج از زندان منتقل شد، شکنجه گران به رغم وخامت حالش او را با دستبند و پابند به بیمارستان منتقل کردند. به دنبال ادامه این شرایط ضدانسانی در بیمارستان، آقای حائری مجددا دچار خونریزی شد و به کوما رفت.
آقای حائری، از زندانیان سیاسی دهه 60، در آذرماه88 صرفأ به خاطر حضور بستگانش در اشرف بازداشت و به 15سال زندان محکوم شد. او بر اثر شکنجه های وحشیانه و وضعیت وخامت بار زندان از بیماریهای حاد قلبی و تنفسی رنج می‌برد و تا کنون چند بار سکته قلبی کرده است. اما شکنجه گران همواره او را از رسیدگیهای درمانی محروم کرده اند.
زندانی سیاسی خانم مطهره ( سیمین) بهرامی، 60ساله، از زندانیان بند زنان زندان اوین بر اثر محرومیت از رسیدگیهای درمانی در آستانه فلج شدن قرار دارد. وی که از زندانیان سیاسی دهه 60 است بر اثر شکنجه و شرایط وخامت بار زندان دچار بیماری حاد در ناحیه دیسک کمر و درد شدید در ناحیه پا و همچنین مشکلات در کیسه صفرا است که منجر به عمل جراحی وی شده است. او در جریان قیام 88 همراه با همسر و پسر، عروس و یکی دیگر از نزدیکانش دستگیر شد.
محسن و احمد دانشپور مقدم، همسر و پسر خانم بهرامی به اتهام آخوند ساخته محاربه به اعدام محکوم شده‌اند و در بند 350اوین، هر دو در شرایط وخیمی به سر می برند.
محسن دانشپور، 73ساله، از زندانیان سیاسی دهه 60، مبتلا به نارسایی حاد قلبی و گوارشی است و حتی قادر به انجام امورات شخصی خود نیست. احمد دانشپور 42ساله، بر اثر ابتلا به بیماری کولون (التهاب شدید روده بزرگ) و بر اثر شکنجه و محرومیت از رسیدگیهای درمانی و غذای مناسب، بر اثر خونریزی روده و عوارض ناشی از آن 40کیلو وزن خود را ازدست داده است.
علی معزی، 65ساله، از زندانیان سیاسی هوادار مجاهدین نیز در زندان قزلحصار در شرایط وخیمی به سر می برد. وی که مبتلا به بیماری سرطان است، در حمایت از زندانیان سیاسی بند 350 اوین که در روز 28فروردین مورد حمله وحشیانه عوامل نیروهای سرکوبگر قرار گرفتند، دست به اعتصاب غذا زد که توسط شکنجه گران به سلولهای انفرادی زندان قزلحصار منتقل شد و تا روز شنبه 27اردیبهشت در سلولهای انفرادی نگهداشته شد. این اقدام ضدانسانی بر وخامت حال آقای معزی افزوده و او را در شرایط بحرانی قرار داده است.
علی معزی از زندانیان سیاسی در دهه 60 است که در سال 87 صرفأ به خاطر دیدار با دو فرزند مجاهدش در کمپ اشرف، بازداشت شد. او در فروردین 90 (مارس2011) برای سومین بار به خاطر شرکت در مراسم یادبود زندانی سیاسی مجاهد خلق محسن دکمه چی که توسط شکنجه گران رژیم زجرکش شد، دستگیر گردید.
علی معزی بر اثر تحمل شکنجه و شرایط وخامت بار زندان از بیماریهای مختلف از جمله سرطان، نارسایی کلیه و آرتروز شدید گردن رنج می برد، اما دژخیمان رژیم برای اعمال فشار و شکنجه بیشتر، همواره او را از رسیدگیهای درمانی محروم کرده اند و با نگهداشتن او در سلول انفرادی این شکنجه ها را مضاعف می کنند. عوامل اطلاعات آخوندی در انتقام از این که آقای معزی از شرکت در دادگاه آخوندی خود داری می کند، قصد پرونده سازی جدید علیه وی را دارند.
آقای صالح کهندل، از زندانیان سیاسی هوادار مجاهدین در سالن ۱۲ بند 4 زندان گوهر دشت، مشکوک به ابتلا به بیماری سرطان خون به دنبال اعتصاب غذا در حمایت از زندانیان سیاسی بند 350 در وضعیت جسمی وخیمی به سر می‌برد. تشدید ارسال پارازیت بر بند زندانیان سیاسی در گوهردشت بر وخامت حال زندانیان این بند و از جمله آقای کهندل افزوده است.
وی که به 10سال حبس محکوم شده است با مشکل جدی در پلاکت خون خود مواجه است و از آزمایشات تخصصی و رسیدگیهای درمانی محروم است.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
28 اردیبهشت 1393 (18 مه 2014)