در همین حال زندانیان به رغم تهدیدهای دژخیمان حاضر به شرکت در سخنرانی بابایی رئیس سازمان زندانهای استان سیستان و بلوچستان نشدند. زندانبانان به همین خاطر تلفنهای همه بندها را قطع کردند.
سحرگاه یکشنبه 4خرداد نیز، گارد ضدشورش زندان مرکزی بندرعباس به زندانیان حمله کردند و آنهارا وحشیانه مورد ضرب و شتم قرار دادند. نیروهای سرکوبگر در این یورش گوشی های موبایل زندانیان را ضبط کردند و با خود بردند. آنها همچنین مقدار زیادی از وسایل زندانیان را تخریب کردند.بیش از یک هفته است که ارتباط تلفنی زندانیان با خانواده هایشان نیز قطع شده است.
زندان بندرعباس یکی از مخوفترین زندانهای ایران است که زندانیان سیاسی و عادی به طور مختلط در آن نگهداری می شوند.درحالیکه ظرفیت این زندان۳۰۰ - ۴۰۰ نفراست، اکنون حدود 3800زندانی در آن تلنبار شده‌اند که حدود 500تن از آنها محکوم به اعدامند و حکم 300تن از آنان به تأیید دیوان عالی آخوندها رسیده است.
شمار بالایی از زندانیان به خاطر تراکم بیش از حد، مجبورند در راهروها استراحت کنند.هیچ دارویی برای ساده‌ترین بیماریها وجود ندارد و به بیماران تنها قرصهای روانگردان و متادون داده می شود. غذا بدون کیفیت و ناکافی است و بر اثراستفاده بیش از حد از کافور، طعمی تلخ دارد. در فروشگاه زندان کنسروها و موادغذایی که تاریخ مصرفشان گذشته تا سه برابر قیمت بیرون فروخته می شود. این فروشگاه ممر درآمد کلانی برای کارگزاران و دژخیمان این زندان است.
آب بدبو و بدطعم است و با قطع برق، آب و تلفن هم قطع می شود. محیط به شدت غیربهداشتی و مملو از حشرات موذی است. لوازم بهداشتی و شوینده که قبلا ماهیانه یکبار به زندانیان داده می‌شد، مدتهاست داده نشده است.روشنایی فقط تا ۱۰شب برقرار است.زندانیان سیاسی حق خروج از بند و حتی حق استفاده از کتابخانه را هم ندارند.برای 200زندانی این بند تنها چهار حمام فرسوده و بدون در و دو سرویس بهداشتی وجود دارد و در بیشتر روزها در هوای شرجی و بسیار گرم بندرعباس آبی برای استحمام وجود ندارد.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
8خرداد 1393 (29 مه 2014)