وضعیت کارگران به مراتب بدتر از قبل از عید شده, یکی از مشکلات بزرگ کارگران در حال حاضر اخراجهایی است که بعد از عید انجام میشود. یا قبل از عید انجام گرفته و بعد از عید به کارگران ابلاغ شده و در هفتة اخیر ادامه پیدا کرده است.  یکی از کارگران لوله سازی اهواز گفت:  نزدیک 14 ماه است که حقوق نگرفتم . بازخرید شدیم دو باره برگشتم. سه ساله که سابقه دارم. پول که به ما نداد به عنوان عیدی اخراجی بهمون داد. بچه دانشجو داریم, بچه محصل داریم, اجاره نشینیم هزارویک گرفتاری داریم.
در حقیقت کارگران قراردادی فاقد کمترین حمایتی در نظام آخوندی هستند. بخصوص که الان با توجه به حجم گستردة واردات, کارخانهها هم در حال ورشکستگی هستند به عنوان مثال در بهمن ماه گذشته عسگر اولادی رئیس باند فاشیستی مؤتلفه اعلام کرد واردات رژیم از چین به 29 میلیارد دلار رسیده در حالی که در سال قبل از آن 21 میلیارد دلار بود. این میزان واردات، کارخانهها را فلج کرده و بدلیل نبودن تشکلهای مستقل کارگری و دفاع از حقوق آنها،  بهانه برای اخراج کارگران هم بسیار بیشتر از قبل شده است. بنا بر این کارگر به هیچ عنوان احساس امنیت شغلی ندارد. یکی از کارگران آلومینیوم سازی اراک در تماسی گفت:
اینجا کارگران هیچ امیدی به آیندة شغلی خودشان ندارند هر لحظه تهدید اخراج را بالای سرخود احساس میکنند. کارگران مجبورند برای تأمین هزینههای زندگی دو شغله و سه شغله کار کنند گاه به دو سه ساعت استراحت در شب بیشتر نمیرسند.
البته  این را هم باید اضافه کرد که موضوع بسیار مهمی که به شدت خشم کارگران را برانگیخته, وضعیت فساد و باندبازی در مدیریت کارخانههاست که اغلب هم از باندهای سپاه و کارگزاران حکومتی هستند. این افراد از یکطرف با دست باز کارگران رو قرار دادی میکنند تا با دست باز هم بتونند آنها را اخراجکنند. از طرف دیگه کارگر جدید میگیرند و به اسم کارگر جدید از بانکها وامهای کلان میگیرند و باز همان کارگران قراردادی را با دست باز اخراج میکنند. کارگری از یکی از کارخانجات اراک میگوید:
16-17 سال کارگر بودم. وضعیت کاری خیلی بده. 99 درصد کارگران قرار دادی شدن و هیچ گونه تضمین کاری ندارند. یک مبنای و قانون درستی ندارند. در محیط کاری باند بازی است و هرکس دنبال رئیس شدن است. بعد از 20 سال کار وضعیت درآمدی بسیار پایینه.
کارگر دیگری از یکی از کارخانجات قم میگوید:
به دوستان خودشان صدها میلیون تومان وام میدهند اما برای کارگران یک میلیون دو میلیون تومان وام هم با بدبختی میدهند. در کارخانهای همة کارگران را از زن و مرد با 10 سال 15 سال سابقه اخراج کردند و نفرات بنیاد شهید را جایگزین کردند. 
 علاوه بر این باندبازیها باید به انهدام تولید و در واقع لاغر شدن کارخانجات اشاره کرد. مثلا کارخانة چینی حمید در قم با 300 کارگر الان عملا تعطیل شده. چون مشابه چینی آلاتی که این کارخانه تولید میکرد تماما با ابعاد گسترده و با قیمت کمتر از خارج وارد میشود. حتی شرکتهای مواد غذایی مثل نوشابه سازی در حال ورشکستگی هستند:
کارگر یکی ازکارخانجات نوشابه سازی گفت:در این کارخانه تا قبل از سال 88 تعداد 180 کارگر کار میکرد که الان به 23 نفر رسیده در عید هم 2 نفر دیگر را اخراج کردند به خاطر اینکه کار کم است.
موضوع دیگری که باز خشم کارگران را بر انگیخته خاصه خرجیهای دولت پاسدار احمدی نژاد به مزدورانش در کارخانههاست که به آنها پاداشهای کلان میدهد، اما کارگرانی هستند که 14 ماه حقوقشون پرداخت نشده. بر اساس خبری که داشتیم به مزدوران بسیج و شوراهای باصطلاح اسلامی و خانة کارگر پاداش زمستانیشان کاملا پرداخت شده است.  حداقل مبلغ در نظر گرفته برای این پاداش های حکومتی حدود 200 هزار تومان است. البته این میزان پاداش براساس موقعیت ونقش افراد در بسیج ضد مردمی و اقدامات سرکوبگرانه و اختناق آفرین در کارخانهها متغیراست. رژیم در بعضی موارد هم تحت عنوان  مقابله با تورم این پاداش ها را به شکل سکه های تمام بهار آزادی به افراد بسیجی و جیره خوار خامنهای میدهد. تا نقش سرکوبگرانه و ضد کارگریشان را در محیطهای کارخانهها به خوبی انجام بدهند.  این اقدامات خشم بسیاری رو در میان کارگران ایجاد کرده است.