در این مراسم زندانی سیاسی شاهرخ زمانی طی سخنانی از جمله گفت: بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران- کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران. از اسپارتاکوس و عیسی، حسین و مزدک، مانی و …چه‌گوارا تا همایون کتیرایی، بیژن جزنی، رضایی‌ها و امروز موسی خیابانی‌ها، علی‌رضا شکوهی‌ها، فرزاد کمانگرها و غلامرضا خسروی‌ها همه و همه آگاهانه جان عزیزشان را فدای رهایی بشریت از ستم و نابرابری و رسیدن به برابری و حاکم شدن بر سرنوشت خود کردند.