سخنرانی سیداحمد غزالی در گردهمایی بزرگ ایرانیان - ویلپنت پاریس

سید احمدغزالی ـ نخست‌وزیر پیشین الجزایر
برادران عزیز، خواهران عزیز، خانم رئیس‌جمهور،

سلام‌های گرم و برادرانة خودم را تقدیم شما می‌کنم. من به تمام همراهان خواهرم مریم رجوی در نبردی که یک‌سوم قرن را برای آزادی و دمکراسی در نوردیده است درود می فرستم. این نبردی است که نه تنها مورد توجه مردم ایران و مردم عراق در منقطه است، بلکه به‌طور مستقیم به کل جامعة عرب و مسلمان ربط دارد.
11 سال پیش در 17 ژوئن سال 2003 مقاومت ایران طی یک عملیات در پاریس مورد یورش قرار گرفت. از آن موقع تا امروز 11 سال سپری شده است. چه تغییراتی! ولی هم‌چنین چه خطراتی! و هم‌چنین چه امیدهایی! من این افتخار را داشتم که در همة مراسم‌های بزرگداشت این واقعه شرکت کنم. 10 سال پیش شما چند هزار بودید و بعد تبدیل به چند ده هزار شدید. و از سه سال پیش شما از مرز صد هزار گذشتید. و من مطمئن هستم که به‌زودی آن روز خواهد رسید که شما 500 هزار خواهید بود، البته نه در ویلپنت، بلکه در تهران. همان‌طور که در آخرین میتینگ مسعود رجوی در سال 1980، این تعداد جمعیت او را دور گرفته بود.
من از تغییرات صحبت کردم. ده سال پیش، نام سازمان مجاهدین خلق ایران توسط 27 کشور، توسط آمریکا و رژیم ایران در لیست سازمان‌های تروریستی قرار گرفته بود. از سه سال پیش فقط یک دولت باقی مانده که به سازمان مجاهدین خلق ایران به‌عنوان یک سازمان تروریستی نگاه می‌کند، حال آن که به‌شکلی متناقض، خودش تروریست‌ترین حکومت بر روی کرة زمین است. فقط رژیم ایران است که به خودش این اجازه را می‌دهد که مجاهدین را در لیست تروریستی قرار دهد. یعنی قربانی بزرگ تروریسم رژیم آخوندها را یک سازمان تروریستی می‌نامد. من از وقایع کنونی هیچ‌گونه ترسی ندارم و بسیار صادقانه دربارة نتایج این نبرد به شما می‌گویم، روز سقوط این رژیم ناگزیر فرا می‌رسد. این رژیم سقوط خواهد کرد، به‌دلیل این‌که ناحق است. سقوط خواهد کرد به‌دلیل این‌که مردم ایران بی‌دفاع نیستند. مردم ایران سازمانی دارند که آن‌را نمایندگی می‌کند و می‌جنگد و از شرف و مقامش دفاع می‌کند.
در عوض، در عوض، ما همگی شاهد آن‌چه در عراق اتفاق می‌افتد هستیم. ده سال است که عراق ماهانه 1000 کشته دارد. ما نه تنها برای مردم عراق که به‌طور مستقیم از جنایت‌های رژیم آخوندها رنج می‌کشد نگران هستیم و دولت مالکی که سرسپردة این رژیم است، با استمالت دولت آمریکا ، ما نگران حفاظت برادرانمان در اردوگاه کار اجباری موسوم به لیبرتی هستیم. و برای همین است که من عمد دارم درود بفرستم به نمایندگان 69 کشور که در این گردهمایی شرکت کردند. ولی می‌خواهم یک سلام ویژه به هیأت‌هایی که از آمریکا آمده‌اند بکنم.
یک دست‌مریزاد بزرگ به دوستان آمریکایی می‌گویم؛ حضور گستردة آنها در اینجا برای ما یک پشتگرمی است، به‌دلیل این‌که آن‌چه ما از شخصیت‌های سیاسی، مدنی و نظامی آمریکایی شنیدیم، این است که این موضوع به‌رسمیت شناخته شده که امنیت اشرفیها یک مسئلة شرافت برای دولت آمریکا است. دولت آمریکا مسؤل حفاظت اشرفی هاست. دولت آمریکا باید نسبت به از دست‌دادن کامل اعتبارش بترسد و باید به مسؤلیت‌هایش پاسخگو باشد و امنیت برادرانمان را در کمپ لیبرتی تضمین کند.
من می‌خواهم خطاب به دوستان آمریکایی حاضر در اینجا که از آنها یاد کردم بگویم، به دولت آمریکا بگویند که نباید مذاکرات جاری بین رژیم آخوندها و کشورهای غربی از جیب مردم ایران و مردم عراق پرداخته شود.
در نتیجه من به تمامی عاشقان آزادی و دمکراسی که روز به روز بیشتر می‌شوند، فراخوان می‌دهم؛ 11 سال پیش در این کشور فقط 4 الی 5 شهردار بودند که از مقاومت حمایت می‌کردند. امروز تنها در فرانسه 14 هزار شهردار هستند که از مقاومت ایران حمایت می‌کنند.
زنده باد مقاومت ایران، زنده باد آزادی و دمکراسی.